va.

to deck, to attire, to embellish, to adorn, to beautify, to decorate, to bedizen, to bedeck;
to paint, to plaster;
to dissemble, to feign, to disguise;
to give oneself airs;
— զմարմին, to embalm;
—եալ, cf. Պաճուճազարդ;
— առասպելք, cunningly devised fables;
— կերակուր, skilfully dressed meats.

ն.

καλλοπίζω faciem elegantem et venustum reddo, ostento κοσμέω orno ἁμφιάζω induo πλάττω fingo եւ այլն. Գունագեղել պէսպէս զարդուք, եւ արտաքին իրօք. գեղերեսել. պճնել. սեթեւեթել. յօրինել. զարդարել. յօդել, պատրուակել. ճիճի պիճի բան մը ընել, սազել, շինծու զարդարանքով աղուոր երեւցնել. լծ. թ. պէզէմէք

Որչափ ինչ պաճուճեցին որդիքն Իսրայէլի, բայց ոչ այնպէս ինչ զտեառնէ իւրեանց։ Ի հանդերձս ոսկէհուռն զարդարեալ եւ պաճուճեալ։ Տքնութիւն նորա առ ի պաճուճել ի կատարման նորա։ Պաճուճեալ զգեստուք զարդ։ Ոչ եթէ պաճուճեալ ինչ առասպելաց զհետ երթեալ. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Է. 9։ Սղ. ՟Խ՟Դ. 10։ Սիր. ՟Լ՟Ը. 31։ ՟Ա. Պետ. ՟Գ. 3։ ՟Բ. Պետ. ՟Ա. 16։)

Իմանամ զքո յապաղումնդ, թէպէտեւ պաճուճես բանիւք. (Բրս. գորդ.։)

Իւրեանց ամօթովն պաճուճին (դեւք). (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

Մի՛ հայիցիս՝ պաճուճեալ խոնարհութիւնն։ Ծառայ էր, եւ զինքն ծառայութեամբն ազատ անձին իւրում պաճուճէր. (Կոչ. ՟Զ։)

Զտաճարս կռոցն եւ զմեհեանս պաճուճէին. (Նիւս. սքանչ.։)

Պաճուճեսցեն եւ զարդարեսցեն զդստերս իւրեանց. (Եփր. ծն.։)

Պաճուճեցէ՛ք զորդւոյ իմոյ սիրեցեալ անդամս։ Պաճուճիս պէսպէս հանդերձիւք եւ մատանեօք։ Այնպիսին պաճուճեսցի՝ որ ի բոզանոցսն ջերանին. (Ոսկ. ղկ. յհ. եբր։)

Զդիակն Բէլայ պաճուճեալ իմն ասէ դեղովք՝ հրամայէ Հայկ տանել ի հարք. (Խոր. ՟Ա. 10։)

Ամենավայելուչ գեղեցկութեամբ գարնանայինս իմն զարդարեալ պաճուճի ժամանակ. (Պիտ.։)

Զարդարեալ պաճուճեաց զտիեզերս զանազան ծառովք եւ տնկովք։ Զերանգ երանգ ծառսն պաճուճեաց ոստովք եւ տերեւովք։ Յովսէփ զարդարեալ պաճուճեաց զմարմինն տէրունական. (Զքր. կթ.։)

ՊԱՃՈՒՃԻԼ. որպէս Պերճանալ. ճոխանալ. պարծիլ.

Պաճուճիս պարծանօք սեւեռիանէ, եւ զանիմաստս ընդ քեզ յափշտակես. (Ճ. ՟Բ.։)

Ուստի ՊԱՃՈՒՃԵԱԼ κομψός venustus, elegans, lepidus. Պերճ, եւ պերճաբան. պերճախօս.

Առ որս բանիւ են պաճուճեալ՝ բանքս. (Առ որս. ՟Ա։)

Թէպէտեւ յոյժ իցեն բանականագոյն, եւ ամենեւին պաճուճեալք. (Պղատ. օրին. ՟Գ։ 1)