to fail;
to want, to be wanting in, to lack, to run short;
to lessen, to grow less, to diminish, to cease;
to weaken, to swoon;
to die;
— լուսնի, wane —եալ ի մտաց, mad, foolish;
—եալ են ոգիք նոցա, they are exhausted, worn out;
—եցին աչք իմ յարտասուաց, my eyes are weary with weeping;
մի թէ —եցա՞յք իմիք, have you perhaps wanted for any thing ?
զի՞նչ այլ —սէր ինձ ի բարեբաստութիւն, what was wanting to my happiness ?
to be eclipsed.
ՊԱԿԱՍԵՄ կամ ՊԱԿԱՍԻՄ. ἑκλείπω, παρεκλείπω , ἑπιλείπομαι deficio ἑλαττόομαι, ελασσοῦμαι minuor, diminuor ὐστερέω indigeo եւ այլն. որ եւ ՊԱԿԱՍ ԵՄ, ես, է. Պակաս գտանիլ. նուազիլ. կասիլ. դադարել. տկարանալ. չբաւել. չգտանիլ. եւ Կարօտիլ. պակսիլ. էքսիլմեք.
Ոչ ինչ պակասի ի նոցանէ։ Պակասեալ էր ի Սառայէ լինել ի կանանց օրինի։ Պակասեալ Աբրաամու՝ մեռաւ։ Պակասեաց արծաթ։ Պակասեցին ռոճիկք, ջուրք, կեանք իմ։ Պակասեսցին որպէս ծուխ՝ զի պակասէ.եւ այլն։
Մարթի եւ ի ծովէ ալեաց պակասել, եւ ոչ մարդկան ի վշտաց եւ ի հոգոց պակասել. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 6։)
Պակասին մեղք եւ մեղաւորք յերկրէ ի նորանալ ամենայն երկնի եւ երկրի. (Վրդն. դան.։)
Մի թէ պակասեցա՞յք իմիք. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
ՊԱԿԱՍԵԼ. որպէս Նուաղիլ լուսաւորաց. խաւարիլ. ստուերանալ. բռնուիլ.
Զիա՞րդ հնար էր պակասել արեգականն ի լրման լուսնին ... բայց այս վասն չարչարանաց արարչին հրաշագործեցաւ. (Մեկն. ղկ.։)
Կամ Նուաղիլ սրտի. լքանիլ. թալանալ. մարմրիլ. ὁλιγοψυχέω anima deficio, pusillo sum animo.
Պակասեալ սպառեալ են ոգիք նոցա։ Պակասեալ էին նոքա ի ծարաւոյ. (Յուդթ. ՟Է. 16։ ՟Ը. 9։)
Սկսաւ պակասել վահան. (Մամիկ.։)