Other definitions containing this entry
Այն բանքն յունկն զօրավարին պարսից հասանէին ի բերանոյ շորիկն շոգմոգն տիրանենգն փիսակայ. (Բուզ. ՟Գ. 20։)
Քսու, իբր քսումսու. որ եւ ՔՍՄՍՈՏ. Քսփուս. փասքու. շոգմոգ. բանսարկու.
Ոխակալք, քսսուք, շոգմոգք։ Թէ քսմոս է, թէ երկպառակ. (Կանոն.։)
Եւ ըզտրտունջն ընդ բամբասին, ըզքրթմնջիւն ընդ շոգմոգին. (Յիսուս որդի.։)
Շոգմոգք՝ դիւաց օժանդակք ... ապաշխարութեան սաստիչք. (Կլիմաք.։)
Շոգմոգք, չարախօսք։ Ածին զարսն չարախօսս զդանիէլէ, եւ ընկեցան ի գուբն առիւծուց. (Դան. ՟Զ. 24։)
Թեթեւութիւն բարուց. եւ Շոգմոգութիւն. քծնութիւն. խենեշութիւն. թեթեւսօլիկութիւն, խենդմշտըկիլը.
περιλαλέω garritu perstrepo, obblatero, nugor. Շոգմոգութիւն առնել. շաղակրատել. շողոքորթել. մարդահաճել.
Ոչ խօսել, եւ ոչ շոգմոգել՝ որոց դիպիցի. (Առ որս. ՟Ը։)
Աչառանօք երեսաց շոգմոգէ նենգաբանութեամբ. (Սարկ. քհ.։)
Ուրախանալ ընդ յանդիմանել (ուրուք) պարտ է առաւել քան զշոգմոգել. (Պիտառ.։)
Շոգմոգէր շողոմութեամբ՝ բնաւ հնազանդել նորա բանին։ Հրապուրեցայ ի շողոմարար շոգմոգեալ բանից մերոց թագաւորացն. (Յհ. կթ.։)
Շրջագնացք տանէ ի տուն, եւ գաւառ ի գաւառ շոգմոգութեամբ. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
ՔՍՈՒԹԻՒՆ ψιθυρισμός mussitatio, susurrus διαβολή criminatio, obtrectatio. գրի եւ ՔՍՍՈՒԹԻՒՆ. Քսիք. գործ քսուի. քսելն. քսմոսութիւն. բանսարկութիւն. շոգմոգութիւն. բանիւ մատնութիւն.
Ունէր սեղան ամենաբոյծ, (բուծանէր) աղերսաբանս, շոգմոգս. (Ոսկ. ղկ.։)
Հրապուրեցայ ի շողոմարար շոգմոգեալ բանից մերոց թագաւորացն. (Յհ. կթ.։)
Վատաբարոյից եւ շոգմոգաց. (Պտմ. աղեքս.։)
Եւ ըզտրտունջ ընդ բամբասին, զքրթմնջիւն ընդ շոգմոգին (Յիսուս որդի.։)
Որ շոգմոգն է եւ առունկնճառ։ Որ տրտնջող է, կամ առունկնճառ, եւ չարախօս. (Սարգ. յկ. ՟Է. եւ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ղ։)
ԱՌՈՒՆԿՆՃԱՌ. Քսութիւն. շոգմոգութիւն. հծծումն բանսարկուաց.
Ոչ շոգմոգել, եւ ոչ մարդահաճել. (ՃՃ.։)
Յայրատանալդ (կամ այրատանալդ) եւ շոգմոգելդ, եւ պիղծ ցանկութեամբ ակնարկելդ։ Եւ այլ այսպիսի յայրատութիւնս յայրատանայ, եւ անհնազանդի առնն. (Մանդ. ՟Դ. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Ոչ շեղեցան ի շղուաբարոյ շոգմոգութիւնս նոցա. (Յհ. կթ.։)
Եւ ըզտրտունջ ընդ բամբասին, զքրթմնջիւն ընդ շոգմոգին (Յիսուս որդի.։)
Շոգմոգէր շողոմութեամբ. (Յհ. կթ.։)
Կրատիտոս տեսեալ որդի մեծատան, զի պատեալ էին շոգմոգք բազումք (սուտ բարեկամք), ասէ, պա՛տանի, ողորմիմ քոյոյդ անապատութեանդ. (Ոսկիփոր.։ Իսկ Ոսկ. ղկ.)
ընդ աստուածատեցին զշոգմոգսն ի կարգ արկանէ. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Ստախօսութիւն, շոգմոգութիւն, երկբանութիւն, ատելութիւն, չարախօսութիւն. (Սկեւռ. լմբ.) (մա՛րթ է իմանալ եւ Տարաձայնութիւն)։
Պատրող բանիւք եւ խորամանգութեամբ եւ շոգմոգութեամբ՝ յաչս մարդկան թուին հեզ քան զիոչխար, եւ քաղցր քան զթուզ եւ զխաղող. (Մեկն. ղկ.։)
ψιθυρισμός mussitatio, murmuratio. Բան շոգմոգաց. շշնջիւն. բանսարկութիւն. շաղակրատանք. եւ Հրապոյրք շողոմարարաց.
Շոգմոգութիւնք, եւ առ ունկն ճառք, եւ ակնարկման նշանակ. (Բրս. ճգն.։)
Ի տրտունջ, ի բամբասանս, եւ ի շոգմոգութեան բանս անկեալ. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Շոգմոգութեամբ (կամ շոգմոգ շողոմութեամբ) հրապուրէր ուրանալ զքրիստոս. (Ասող. ՟Գ. 5։)
Աչառանօք երեսաց շոգմոգէ նենգաբանութեամբ. (Սարկ. քհ.։)
Շոգմոգ խօսիւք դիզեալ կուտակեցուցանեն. (Ոսկ. ղկ.։)
Ի վայրենեաց օձ եւ իւնձ, եւ յընտանեաց շոգմոգք եւ զրպարտօղք. (Ոսկիփոր.։)
διάβολος calumniator ψίθυρος, ψιθυρίζω susurro, detractor, mussitans. Քսօղ. փասքուս. բանսարկու. սերմանացան ատելութեան. գաղտ չարախօս. շոգմոգ. մատնիչ.
Voir tout