hy    |   fr

Նորապարգեւ

adj.

recently accorded, granted or given.

adj.

Նորոգ պարգեւեալ կամ պարգեւիչ.

Նորապարգեւ շնորհ աստուածութեան։ Աշակերտքն աւետարանիչք նորապարգեւ (կամ նորապարգեւք) կտակարանաց. (Ագաթ.։)