hy    |   fr

Նորապսակ

adj.

newly crowned;
— հայրապետն լեւոն ժգ, Leo XIII, lately raised to the pontificate.

adj.

Նորոգ պսակեալ. նորաթագ. այն ինչ նստեալ յաթոռ հայրապետական կամ թագաւորական եւ այլն.

Մատուցանէր ապա զնամակն արայական՝ նորապսակ հայրապետին. (Ժող. հռոմկլ.։)