solitude, loneliness.
cf. ՄԻԱՅՆՈՒԹԻՒՆ. միանաւորութիւն.
Վասն տեղւոյն ամայութեանն, եւ իւրոյ մինութեանն զարհուրեալ տքնէր. (Վրք. հց. ձ։)
(Ի ժամ մահուն) մինութիւն հասեալ է յօգնականաց. (Սեբեր. ՟Ժ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մինութիւն | մինութիւնք |
| accusatif | մինութիւն | մինութիւնս |
| génitif | մինութեան | մինութեանց |
| locatif | մինութեան | մինութիւնս |
| datif | մինութեան | մինութեանց |
| ablatif | մինութենէ | մինութեանց |
| instrumental | մինութեամբ | մինութեամբք |