adj.

only, single, sole, simple;
solitary;
cf. Միաբան.

adj.

ἐνιαῖος singularis. Միաւոր. միակ. միական. եզական. եւ Միաձոյլ. պարզ, աննիւթ.

Առ իւր թաքնութեանն միեղէն անծանօթութիւնն։ Զիմանալի աչս մեր միեղինիւ եւ անծածկելի լուսով լցո՛. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)

Առաջին խորանն՝ միեղէն համակ ծիրանի յօրինեալ. (Երզն. ՟ժ. խորան.։)

Պակասեալք ի միեղիցն իմացութեանց։ Ի նմանէ են յառաջացեալք ամենայն ածականքս, եւ միեղինացն դասք. (Դիոն.։ Մագ. ՟Ե։)

ՄԻԵՂԷՆ. Միայնաւոր. միայնակեաց. միաբան. միասիրտ. եւ Կրօնաւորական. առանձնական.

Ոմանք միայնացեալս անուանեալ՝ յանբաժանելի եւ միեղէն կենացն։ Ի միեղինացն միայնացելոց։ Կատարեալ կարգ միեղինացն միայնացելոց։ Ձեռդ միեղէն եւ համակրօն՝ մաքուր եւ աստուածահաճոյ վարուց։ Խաչակրօն հօրդ, եւ աստուածազգեաց միեղէն սուրբ եղբարցդ. (Մագ. ՟Ե. ՟Ի՟Զ. ՟Կ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միեղէն միեղէնք
accusatif միեղէն միեղէնս
génitif միեղինի միեղինաց
locatif միեղինի միեղէնս
datif միեղինի միեղինաց
ablatif միեղինէ միեղինաց
instrumental միեղինաւ միեղինաւք