hy    |   fr

Մանկաւոր

adj.

having children;
childish.

adj.

Ունօղ զմանուկ՝ զզաւակ.

Տիկինն թուէր նուաղիլ եւ պարտիլ յաղախնոյն, անորդին ի մանկաւորէն. (Փիլ. լին. ՟Գ. 22։)

Եւ Մանկական.

Զտղայական եւ զմանկաւոր իմացուածսն. (Փիլ. անդ։)

ՄԱՆԿԱՒՈՐ Է, կամ ՄԱՆԿԱՒՈՐԷ. Խորամանկ է, կամ խորամանկէ. մենքենայէ.

Առ դեւն՝ որ խոստանայ մեզ ընդ միտս մեր՝ փառաւորել զմեզ առաջի մարդկան. եւ որ փախչին աղաղակաւ՝ մանկաւոր է. (Եւագր. ՟Ի՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մանկաւոր մանկաւորք
accusatif մանկաւոր մանկաւորս
génitif մանկաւորի մանկաւորաց
locatif մանկաւորի մանկաւորս
datif մանկաւորի մանկաւորաց
ablatif մանկաւորէ մանկաւորաց
instrumental մանկաւորաւ մանկաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մանկաւորեմ

Voir tout