s.

flux or flow;
— եւ տեղատութիւն, the ebb and flow, tide.

s.

ἑπιδρομή, ἑπιδρομία excursio, incursus, irruptio, afflexus. Ի վերայ կամ ի վեր յարձակումն. բարձրութիւն. եւ Հոսումն ջուրց յորդութեամբ. բարձրանալն ծովու.

Անդր եւս քան զընդհանրականացս մակընթացութիւնս՝ զդիւցազնական արգասեաց զանթառամելի առոգանութիւնս ի քեզ շառաւեղեալ. (Ճ. ՟Ա.։)

Կոհակաց մակընթացութիւնք եւ տեղատութիւնք զքաղաքս եւ զցամաքն ծովացուցին, եւ զծով ցամաքեցուցին. (Արիստ. աշխ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մակընթացութիւն մակընթացութիւնք
accusatif մակընթացութիւն մակընթացութիւնս
génitif մակընթացութեան մակընթացութեանց
locatif մակընթացութեան մակընթացութիւնս
datif մակընթացութեան մակընթացութեանց
ablatif մակընթացութենէ մակընթացութեանց
instrumental մակընթացութեամբ մակընթացութեամբք