s.

laying on of hands, ordination;
consecration;
anointing, coronation.

s.

χειροτονία, ἑπιθέσις τῶν χείρων, χειροθεσία, χειρεπιθεσία impositio manuum, ordinatio, designatio, creatio. Ձեռնադրելն, իլն. տըւչութիւն եւ ընդունելութիւն սուրբ աստիճանաց կարգին. օրհնութիւն. դրոշմ. կնիք. ըստ յն. անխտիր ասի, դրութիւն, կամ ձգումն ձեռաց.

Ի ձեռնադրութենէ երիցութեան։ Ի ձեռնադրութենէ իմմէ։ Ձեռնադրութեան ձեռաց. (՟Ա. Տիմ. ՟Դ. 14։ ՟Բ. Տիմ. ՟Ա. 6։ Եբր. ՟Զ. 2։)

Ի ձեռն առաքելոցն ձեռնադրութեան։ Ձեռնադրութիւն եպիսկոպոսութեան։ Քահանայական ձեռնադրութեամբ շնորհս ընձեռէ ի հոգւոյն սրբոյ. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։ Եւս. պտմ.։ Յճխ.։ Մաշտ.։)

Որոյ ձեռնադրութեամբն հոգին տուեալ լինէր. (Ոսկ. ներբ. պօղ.։)

Ի դամասկացոյն անանիայէ զշրտումն աչացն (պօղոսի) բճշկել՝ ձեռնադրութեամբ նորա. (Նար. երգ.։)

Ի ձեռն ձեռնադրութեան ձերոյ մարգարէք՝ ագարոս եւ տիմոթէոս. (Նար. առաք.։)

Ձեռնադրութիւն կրօնաւորութեան, կամ թագաւորաց։ Զսուրբ մկրտութեանն ձեռնադրութիւն։ Ձեռնադրութեամբ ապաշխարութեան. (Մաշտ.։ Շ. ՟ա. պ. լ։ Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ձեռնադրութիւն ձեռնադրութիւնք
accusatif ձեռնադրութիւն ձեռնադրութիւնս
génitif ձեռնադրութեան ձեռնադրութեանց
locatif ձեռնադրութեան ձեռնադրութիւնս
datif ձեռնադրութեան ձեռնադրութեանց
ablatif ձեռնադրութենէ ձեռնադրութեանց
instrumental ձեռնադրութեամբ ձեռնադրութեամբք