laying on of hands, ordination;
consecration;
anointing, coronation.
χειροτονία, ἑπιθέσις τῶν χείρων, χειροθεσία, χειρεπιθεσία impositio manuum, ordinatio, designatio, creatio. Ձեռնադրելն, իլն. տըւչութիւն եւ ընդունելութիւն սուրբ աստիճանաց կարգին. օրհնութիւն. դրոշմ. կնիք. ըստ յն. անխտիր ասի, դրութիւն, կամ ձգումն ձեռաց.
Ի ձեռնադրութենէ երիցութեան։ Ի ձեռնադրութենէ իմմէ։ Ձեռնադրութեան ձեռաց. (՟Ա. Տիմ. ՟Դ. 14։ ՟Բ. Տիմ. ՟Ա. 6։ Եբր. ՟Զ. 2։)
Ի ձեռն առաքելոցն ձեռնադրութեան։ Ձեռնադրութիւն եպիսկոպոսութեան։ Քահանայական ձեռնադրութեամբ շնորհս ընձեռէ ի հոգւոյն սրբոյ. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։ Եւս. պտմ.։ Յճխ.։ Մաշտ.։)
Որոյ ձեռնադրութեամբն հոգին տուեալ լինէր. (Ոսկ. ներբ. պօղ.։)
Ի դամասկացոյն անանիայէ զշրտումն աչացն (պօղոսի) բճշկել՝ ձեռնադրութեամբ նորա. (Նար. երգ.։)
Ի ձեռն ձեռնադրութեան ձերոյ մարգարէք՝ ագարոս եւ տիմոթէոս. (Նար. առաք.։)
Ձեռնադրութիւն կրօնաւորութեան, կամ թագաւորաց։ Զսուրբ մկրտութեանն ձեռնադրութիւն։ Ձեռնադրութեամբ ապաշխարութեան. (Մաշտ.։ Շ. ՟ա. պ. լ։ Կանոն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ձեռնադրութիւն | ձեռնադրութիւնք |
accusatif | ձեռնադրութիւն | ձեռնադրութիւնս |
génitif | ձեռնադրութեան | ձեռնադրութեանց |
locatif | ձեռնադրութեան | ձեռնադրութիւնս |
datif | ձեռնադրութեան | ձեռնադրութեանց |
ablatif | ձեռնադրութենէ | ձեռնադրութեանց |
instrumental | ձեռնադրութեամբ | ձեռնադրութեամբք |