throwing, casting or shooting fire;
gun, musket, fusil, piece, arquebuse, rifle, blunderbuss;
— բաղխիչ, գայլախազեայ, կախաղանաւոր, ասղնաւոր, կրկնահար, հողմահար, յետախցիկ, որսոյ, թռչնորսական —, percussion-gun, flint-gun, pendulum-gun, needle-gun, double-barrelled gun, air-gun, breech-loading, sporting-gun or shooting-gun, fowling or birding-gun, musket or rifle;
բաղխիւն —ի, musket-shot;
շռինդ —ի, report of a gun;
հարուած —ի, gun-shot wound;
— բարկութիւն, շանթք, thunder, thunder-bolt;
լնուլ զ—, to load a gun;
արձակել զ—, to shoot, to let off, to discharge, to fire;
չառնուլ հուր —ի, to miss fire, to flash in the pan;
—ք, hail of fire;
musketry.
πυροβόλος ignes jaculans κεραυνόων fulminans Որ ցանէ յիւրմէ զհուր, կամ արձակէ շանթս. շանթառաք.
Արկանեն ի հրացան հնոց տանջանաց. (Մանդ. ՟Զ. կամ ՟Ժ՟Զ։)
Զհրացանն բերելով յերկնուստ զանզրաւ կիզումն. (Արծր. ՟Գ. 17։)
Որք զհրացան անձրեւսն ընկալան։ Հրացան անձրեւք կայծականց տեղացին ի նոսա. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։ Եփր. պհ.։)
ՀՐԱՑԱՆ ԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆ. ՀՐԱՑԱՆ ՇԱՆԹՔ, եւ այլն. Շանթ կայծականց. կայծակ. ... κεραυνός fulmen
Բռնութեամբ հրացան բարկութեանցն։ Սաստիկ բարկութեամբ հրացանից. (Իմ. ժթ՝. 12։ Ես. ՟Լ. 30։)
Սատակեցան ի հրացան բարկութենէ։ Եւ ի սոդոմ զհրացան բարկութիւնն. (Սեբեր. ՟Բ։ Ոսկ. մտթ.։)
Փայլատակունս եւ շանթս հրացանս արամազդայ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Բայց անդ.
Առ փայեթոնիւ հրացան բարկութիւնն եթւովպացւոց աշխարհին. յն. ἑκπύρωσις incendium. հրդեհ։
Իսկ (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 51.)
Մանգղիոնս եւ մենքենայս՝ հրացանս. լինի ածակ. կամ ըստ ոմանց է գոյակ. որպէս գործի հրացայտ։