humour;
moisture;
succulency;
— պտղոց, juice;
syrup;
— բուսոց, sap;
— մսոյ, gravy;
— փորոտեաց, intestinal juices;
— ստամոքային, gastric juice;
ապակային —, vitreous humour.
ὔλη, στοιχεῖον, βάθος materia, humor, elementum, crassitudo, vis, vigor եւ այլն. Նիւթ. տարր՝ խոնաւ, կամ թանձրացեալ. թանձրութիւն. խորութիւն. գոյացութիւն. եւ հոյզ. (էօզ). ծուծ. ոգի. զօրութիւն. իսկութիւն. վր. ծուէ՛թի.
Վասն թանձրութեան հիւթոյ խոշորութեան բանիցդ. (՟Բ. Մակ. ՟Բ. 26։)
Առ ի չգոյէ հիւթոյ երկրին։ Ոչ գոյր հիւթ երկրին. (լծ. յն. այսինքն խորութիւն. Մտթ. ՟Ժ՟Գ. 5։ Մրկ. ՟Դ. 5։)
Ի չորից հիւթոց, կամ հիւթից. (Եզնիկ.։)
Քաղցրահամ ունակութեան բնական հիւթ (յարմաւենին). (Պիտ.։)
Հիւթ երկրի ի յօդս հեղեալ։ Այս հիւթ լուսակիր։ Ամենարուեստ հիւթիւ յարդարեաց։ Ի բիւրուց հիւթից մեզ ի յօգնութիւն նոյն իսկ ծանուցար. (Նար.։)
Նմանութեամբ ասի, որպէս Զօրութիւն. իսկութիւն, բնութիւն, եւ այլն.
Ի վերայ ջուրցն գոլով՝ ներգործէր զարարածոցս հիւթ, հիւթիւն իւր կազմէր ընդ փառակցի որդւոյն. (Տաղ.։)
Ի զօրութենէ եւ ի հիւթոց գրոց մարգարէականաց. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Հիւթ առեալ ի տեառն սուրբ օգնականութենէն. (Յճխ. ՟Զ։)
Ո՛վ հիւթք ստահակութեան, ո՛վ բարք զազրութեան. (Ոսկ. ի յհ. մկ.։)
ՀԻՒԹ ՀԱՄՈՅ կամ ՀԱՄԻ. որպէս յն. խիմօ՛ս (որ է հիւթ եւ համ). եւ որպէս խիլօ՛ս (որ է ծուծ, կամ ծծելի՝ համեղ).
Խոնաւութիւնն յապականագործս հիւթս համի մոլախնդիւն փոփոխեալ լինի։ Եւ ի խնձորոյն հիւթ համոյն. (Նիւս. կազմ.։)
իբր Հիւթեղ. ուստի ՀԻՒԹ ՏԵՂԻ՝ է Հիւթաւոր վայր, այսինքն պարարտ եւ խոնաւուտ։ (Վստկ.։)