s.
contradictor;
adj.
contradictory, thwarting.
s.
contradicteur;
adj.
contradictoire.
adj.
ἁντιλόγος contradicens. Դիմախօս. ընդդիմաբան. դէմ խօսող.
Բազում սէրն հակառակաբան արար զնա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 26։)
Հա՛րկ է եւ պղերգին եւ զհակառակաբանին զգործն օտար համարել յեղբայրութենէ. (Բրս. հց.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Հակառակաբանեմ, եցի
Հակառակաբանութիւն, ութեան
Voir tout