lamentation, complaint, mourning, weeping, tears;
blow;
undulation;
— առնել՝ առնուլ՝ դնել, to wear mourning, to complain, to lament, to deplore;
— դառնութեան առնուլ ի վերայ ուրուք, to make great lamentation;
to chant mournful hymns, to sing dirges over;
— ջերմացուցանել, to cause to weep with exceeding bitterness;
ի — մրրկաց ծփիլ, to rise or toss about in waves, to be agitated, billowy.
κοπετός planctus, quo pectus manu funditur. (լծ. ծեծ, եւ գոչ, ճիչ, կանչ) Ողբ եւ սուգ՝ բախմամբ կրծոց, ծեծելով կամ տատանելով զգլուխ, եւ ճչելով. աշխար. Ծեծկըւիլը, ողբ, լաց.
Կոծեցան զնա կոծ մեծ։ Կո՛ծ առէք ի վերայ տանն։ Կոծ դառնութեան առցեն։ Կո՛ծ եդին, լացին զնա։ Կոծեա՛ կոծ ողորմ։ Արասցէ կոծ իբրեւ զվիշապաց։ Յամենայն հրապարակս կոծ։ Ի կոծ նոցա մի՛ երթիցես։ Աղաղակաւ կոծով ի վերայ նոցա չէին լցեալ ճչալով։ Իբրեւ զկոծ նռնենեաց կոտորելոց.եւ այլն։
Դարձցի սուգն յուախութիւն, եւ կոծն ի խնդրութիւն. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)
Ի սուգ տրտմութեան ի գլուխ կոծոյն նստեալ լայր։ Ի կոծ մտանել, եւ ողբալ գոչմամբ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 16։)
Ո՛չ ի կոծս մտանել, ո՛չ ուսովք մերկանալ։ Նոքա լալոյ եւ ողբալոյ արժանի են եւ աշխարհաց եւ կոծելոյ մեծի. (Մանդ. ՟Է։)
Կոծ կսկծելի։ Զկոծ սաստկութեան վշտաց. (Նար. ՟Ի՟Զ. ՟Ի՟Թ։)
Շրջին կոծով. (Շ. յիշ. առակ.։)
ԿՈԾ. Իբր Կոծանք. Ալեկոծութիւն, հողմակոծութիւն. բախումն. ծուփք.
Ի կոծ մրրկաց ծփիմ. (Նար. ՟Կ՟Զ։)