to be disconcerted, put to silence, to hold one's peace, to keep silence;
— ծովու, to become appeased, to grow calm, tranquil;
կարկեաց, hold your tongue! silence! Hush!
իբր ձ. ԿԱՐԿԻՄ. κωφεύω obmutesco եւ այլն. Պապանձիլ, համրանալ. փակիլ բերանոյ. եւ դրան (իբր փակ եւ անգործ մնալ) կասիլ. դադարել. ձանը վար քաշել, սըստըւիլ.
Կարկեա՛ ափիբերան լեր։ Կարկեցարո՛ւք, զի խօսեցայց ես։ Այր անօրէն կարկեսցի։ Կարկեցաւ ամպարիշտն։ Սաստեա՛ց հողմոյն, եւ ծովուն, ասէ, դադարեա՛ կարկեա՛ց։ Դրունք ապարանից կարկեցան.եւ այլն։
Կարկեսցին բերանք հերեսիով տացն. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)
Կարկին յայնժամ չարախօսքն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ե։ Տե՛ս եւ Նար. ՟Ժ՟Բ. ՟Հ՟Ա. ՟Հ՟Ե։)
Իբրեւ յայսցանէ կարճեալ կարկեցաւ (այսինքն կասեցաւ, արգելաւ). (Եւս. պտմ. ՟Դ. 7։)
Կարկեալ լինին (Ջուրք) ի ձեռն հրամանին. (Եփր. ծն.։)