hy    |   fr

Կարկտահար

adj.

destroyed by hail;
— առնել, to destroy by hail.

adj.

χαλαζόβολος grandine percussus. Հարեալ ի կարկտէ. կարկուտ զարկած, կարկտէ զարնուած.

Իբր զկարկտահար անդ. (Լծ. կոչ.։)