adj.

mended, repaired, pieced, patched;
botched;
ragged, tattered;

fig.

invented, fictitious, false.

adj.

ῤαπτός consutus եւ fictus եւ այլն. Կարկատեալ՝ իրօք կամ նմանութեամբ. կցկցեալ. հնոտի. անպիտան. եւ Յօդեալ. մտացածին. կարկտած, շինծու.

Արարեր քեզ կուռս կարկատունս. (Եզեկ. ՟Ժ՟Զ. 16։)

Պարեգօտ կարկատուն. (Ճ. ՟Ա.։)

Կարկատուն կապերտօք. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 16։)

Կարկատուն տերեւով թզենւոյն. (Երզն. մտթ.։ եւ Տօնակ.։)

Կարկատուն անօթ. այսինքն փայտակերտ նաւ. (Մագ. ՟Լ՟Գ։)

Կարկատուն բան, առասպել, կամ ուսումն, Կոչ. (՟Զ։ Վեցօր. ՟Թ։ Մագ.։ Եզնիկ.։ Արծր.։)

Իսկ (Մագ. ՟Ծ՟Ը.) գրի,

Կարկատոտուն բան կատակական.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կարկատուն կարկատունք
accusatif կարկատուն կարկատունս
génitif կարկատան կարկատանց
locatif կարկատան կարկատունս
datif կարկատան կարկատանց
ablatif կարկատանէ կարկատանց
instrumental կարկատամբ կարկատամբք