bound together;
conjoined.
συνδέσμιος, συνδεδέμενος simul vinctus, convinctus, colligatus. Կապեալն ընդ այլում. կցորդ նոյն կապոյ. ամոլակից. զոր օրինակ մարմինն կոչի կապակից հոգւոյն.
Տեր ի վերայ կացոյց նոցա իբր երասանակակալ զմիտսն, որպէս զի զկապակիցն սանձեսցէ։ Ամենայն ոգի լուծեալ եւ քակտեալ ի կապակցէս. (Փիլ. լին.։)
Հոգի աստուածասէր յորժամ ի կապակցէն իւրմէ արձակի, այսինքն ի մարմնոյ աստի. (Ածաբ. առ կեսարոս.։)
Զլուծումն ի կապակցէն։ Զերկարելն ի կապակցի այդր՝ հեռանալ ի տեառնէ գրէ. (Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Խ։)
Զերծեալ ի կապակցէն. (Լմբ. ժող.։)