Կաշիմ, եցայ

ձ.

βυρσόομαι corio contegor. որ եւ ԿԱՇԱՆԱԼ. Պնդանալ որպէս կաշի. բրտանալ. կաշի կապել, կաշի դառնալ.

Ոչ եմուտ ընդ յարկաւ, մինչեւ կաշեցաւ ամենայն մարմինն որպէս անասնոյ. (Վրք. եւագրի.։)

Այն որ ծունկք իւր իբրեւ զուղտու կաշեալք էին. (Մագ. ՟Ե։)