Խրախճանք

ն.

cf. ԽՐԱԽՃԱՆՈՒԹԻՒՆ. ըստ ամենայն առման.

Զխրախճանս հացի օրհնեսցեն շրթունք. (Սիր. ՟Լ՟Դ. 25։)

Առ կերակուրս խրախճանաց. (Յհ. կթ.։)

Ի խրախճանս ըմպելեաց Նար. (՟Ի՟Գ։)

Ի խրախճանս հրճուանաց հարսնարանին. (Սկեւռ. աղ.։)

Ի խրախճանս կենդանախումբ բերկրեցելոցն պարուց։ Պարեն ի խրախճանս անկէան երանութեան. (Նար. ՟Ձ՟Ա. ՟Ձ՟Բ.) (զորս մարթ է առնուլ եւ իբրեւ խրախճանարան)։

Զսառային այնուհետեւ կրեսցէ զխրախճանս բերկրանաց. փախուցեալ զաղախինն տեսանելով. իբր զուարճութիւն սրտի. (Անան. եկեղ։)

Մերթ իբր թանձրացեալ. այս ինքն Ուրախացեալք՝ ըստ յն. εὑφραινόμενοι laetantes.

Յոգւոց հանցեն ամենայն խրախճանք յանձինս իւրեանց։ Բարձից զձայն խրախճանաց, եւ զձայն ցնծացելոց. (Ես. ՟Ի՟Դ. 7։ Երեմ. ՟Է. 34։)