ն.

ԽՈՊԱՆԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ԽՈՊԱՆԵՄ. χερσόω desero, desolo, incultum relinquo. Խոպան կացուցանել. աւերել. անպիտանացուցանել. Խարապ էթմէք.

Խոպանացուցանել զերկիր հայոց. (ՃՃ.։)

Գազանք ապականիչք եւ խոզք անտառաց մտեալ խոպանեսցեա զնա. (Ճ. ՟Դ.։)

Խոպանել եւ կորուսանել զամենայն գիրս։ Խոտեալ խոպանեաց։ Ծերանալն, եւ խոպանիլ զգայարանաց. (Մարթին.։)

Թէ ի բարի ուսմանէ անխրատ է միտքն, խոպանի. եւ որպէս խոպան երկիր փուշս եւ անպիտան բերս բուսացանէ. (Երզն. խրատ.։)

Խողխողեալքդ ի խարդաւանօղ խաւարասէր խոպանողացն, եւ ցանկապատառ հետեւողաց նորա. (Մագ. ՟Բ։)

Իսկ (Ոսկ. գծ.)

Մի՛ երկնչիր ասէ (ի սօղոսէ). խոպանեալ է, եւ աղօթս առնէ. գուցէ խուպանեալ, իբր ռմկ. խպնեալ, պատկառեալ։