Լիղատ, Ի

s.

ԼԻՂԱՏ կամ ԼԻՂԱՏՈՆ. Բառ լտ. լէկա՛դում. legatum καταλειπόμενον . Որ ինչ թողեալ լինի կտակաւ. հրիտակ.

Եթէ ոք ժառանգաւոր է ընչիցն, զոր եթող վախճանեալն՝ լիղատոն այլոց։ Եթէ թողցէ ոք բարի կամօք լիղատ, զի մնասցէ իւր յիշատակ. (Մխ. դտ. Օրէնք կայսերաց.։)