Other definitions containing this entry
ԶՕՐԱՎԻԳՆ կամ ԶՕՐԱՎԻԳ. գրի եւ ԶՕՐԱՒԻԳՆ կամ ԶՕՐԱՒԻԳ. σύμμαχος , ἁντιλήπτωρ, συμμαχία, ἁντίληψις եւ այլն. auxiliator, adjutor;
auxilium, subsidium Հզօրիչ. զօրացուցիչ. որ ի թիկունս հասանէ. ձեռնտու. օգնական. եւ Օգնականութիւն. կամ յն. պատերազմակից, թեւակից, ընդունօղ. թեւ թիկունք.
Ինքն ոչ թերանայ ի զօրացուցիչ զօրութենէն. (Եզնիկ.։)
Պարծիմք ազգակցօքն, նոցայոքն բերկրիմք արամբք, զզօրացուցիչն փառաւորեմք. (Սարկ. պատկ.։)
Եկեղեցեաց սրբարար եւ օգնական եւ վարդապետ հոգին սուրբ։ Ամենայնի նոցա սրբարարն է։ Սրբարար եւ զօրացուցիչ՝ հոգւոյն սրբոյ զօրութիւնն. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ե։)
ՓՐԿԱԿԱՆ. Առողջարար. զօրացուցիչ.
ա. (ի բառիցս՝ Քա՛ջ լեր) որ եւ ՔԱՋԱԼԵՐՈՒԹԻՒՆ. θάρσος , ευθάρσεια fiducia, confidentia, hortatio. եւ բայիւ θαρσύνω, θαρρέω . Բան զօրացուցիչ. յորդոր. խրախոյս. սիրտ եւ ոգի՝ տուեալ կամ առեալ. վստահութիւն. եւ Վստահ. վասն որոյ բայիւ է որպէս Քաջալերել, իլ. եւ Վստահիլ.
ԶՕՐԱՎԻԳՆ կամ ԶՕՐԱՎԻԳ. գրի եւ ԶՕՐԱՒԻԳՆ կամ ԶՕՐԱՒԻԳ. σύμμαχος , ἁντιλήπτωρ, συμμαχία, ἁντίληψις եւ այլն. auxiliator, adjutor;
auxilium, subsidium Հզօրիչ. զօրացուցիչ. որ ի թիկունս հասանէ. ձեռնտու. օգնական. եւ Օգնականութիւն. կամ յն. պատերազմակից, թեւակից, ընդունօղ. թեւ թիկունք.
Թեւաւորութիւնն (հրեշտակաց) ցուցանէ զվերամբարձականն սրութիւն։ Զտապարսն՝ զընտրողականացն զօրութեանց զսրութիւն։ Հողմունս զնոսա անուանելն՝ զսրութիւն նոցա ցուցանէ։ Զարծուին՝ զարագաթռչութիւնն, եւ առ զօրացուցիչսն կերակուրս սրութիւնն. (Դիոն.։)
Խաչն՝ երագագնաց զօրացուցիչ. (Եպիփ. խչ.։)
Արծուին (ի հրեշտակս նշանակէ) զերագաթռչութիւնն, եւ առ զօրացուցիչսն կերակուրս սրութիւն. եւ զկասութիւն, եւ ընթացողութիւն, եւ հնարաւորութիւն. (Շ. հրեշտ.։)
Հասարակաց ստորնայնոց մայրս (հող)։ Զօրացուցիչ ստորնայնոցս (կամ ստորայնոցս) տուան տկարութեան. (Պիտ.։)
Իբր Քաջալերիչ. զօրացուցիչ.
իբր կազդուրեցուցիչ. զօրացուցիչ.
որ եւ ՔԱՋԱԼԵՐ. Զօրացուցիչ. մխիթարական. սրտապնդիչ.
ԱՌԱՔԻՆԱՑՈՒՑԻՉ կամ ԱՌԱՔԻՆԵՑՈՒՑԻՉ Զօրացուցիչ։ (Ճ. ՟Ա. ՟Բ։)
ԱՌԱՔԻՆԱՑՈՒՑԻՉ կամ ԱՌԱՔԻՆԵՑՈՒՑԻՉ Զօրացուցիչ։ (Ճ. ՟Ա. ՟Բ։)
Լաւացն զօրացուցիչ եւ զուարթացուցիչ. (Վրդն. ծն.։)
Զօրացուցիչ, յոտին կացուցիչ.
Պարծիմք ազգակցօքն, նոցայոքն բերկրիմք արամբք, զզօրացուցիչն փառաւորեմք. (Սարկ. պատկ.։)
ὅξος, ὁξείδιον acetum ὁξύ aciditas. Կծու եւ բարկ ըմպելի՝ ի թթուոթենէ գինւոյ եւ այլոց հիւթոց կազմեալ, համեժիչ, զովացուցիչ, զօրացուցիչ.
Եւ Հաստատիչ. զօրացուցիչ.
Զօրացուցիչ. զօրավիգն. ըստ յն. զօրութիւն, ամրութիւն. κραταίωμα, κραταίωσις, ἁντιστηρυγμα robur, firmitas, fulcimentus
Պարծիմք ազգակցօքն, նոցայոքն բերկրիմք արամբք, զզօրացուցիչն փառաւորեմք. (Սարկ. պատկ.։)
Voir tout