to command, to lead an army.
Առաջնորդել զօրու կամ ժողովրդեան. եւ Զօրավար լինել, կամ կարգիլ.
Մովսէս զօրավարէր ելից եբրայեցւոց յԵգիպտոսէ. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Լուեալ էր զզօրավարելն Ներսեհի. (Խոր. ՟Բ. 86։)
(Տէրն մեր) շրջեալ ըստ քաղաքացն, եւ զօրավարեալ աշակերտացն, որպէս Յեսու ժողովրդեանն. (Արշ.։)
Ոչ ոք էր՝ որ սմա զօրավարէր։ Մաժէժ Գնունի զօրավարի՛ ի Հերակլէ. (Յհ. կթ.։)