lest, for fear that, that never.
cf. Զի մի.
to number, to count, to calculate;
to rank, to range, to reckon;
եւ զի մի մի —, in a word.
to exercise one's wits, to seek expedients, to devise means, to invent;
to make use of stratagems, to use artifices, wiles, shifts;
to pretend to be learned, to affect learning;
մի՛ ճարտարեր առաւել, զի մի՛ թիւրեսցիս, let the cobbler stick to his last.
—, —աւ, —իւ, —եաւ or —ով, ill, badly, wickedly;
ferociously, ruthlessly, without pity;
—, —ն, այս —, demon, evil spirit;
մահ —, plague, pest, pestilence;
օր —, unlucky day;
ժամանակ —, calamitous times;
— ծառ, worthless tree;
— ջուր, unwholesome, polluted, very bad water;
— ամօթ, bashfulness, sheepishness;
—, —իս առնել, գործել, to harm, to hurt or wrong any one;
—աւ կորուսանել, to destroy cruelly, without pity or remorse;
զ—սն —աւ կորուսցէ, he will miserably destroy the wicked men;
արար — առաջի տեառն, he did evil in the sight of the Lord;
եւ որ — քան զամենայն է, այլ որ — եւսն է, the most disagreeable that can be, the worst, the worst is that, that is worse;
զի մի — եւս ինչ լինիցի քեզ, for fear lest something worse should happen.
favorable, heureux;
զի մի՛անցցէ զնոքօք ժամն —, pour qu'ils ne perdent pas l'occasion;
— իսկ էր ժամանակն, le moment était favorable.
car, parce que;
զի մի՛, de peur que, de peur de;
չար ou չարաւ, mal;
sans pitié;
չար առնել՝ գործել, faire du mal, du tort à quelqu'un;
եւ որ չար քան զամենայն է, այլ որ չար եւսն է, le pis est que, qui pis est, ce qu'il y a de plus fâcheux, de plus désagréable;
զի մի՛չար եւս ինչ լինիցի քեզ, de peur qu'il ne vous arrive quelque chose de pire;
— ջուր՝ ամօթ, mauvaise eau ou honte;
— խորհուրդ, mauvais conseil;
չարաւ կորուսանել, perdre sans pitié, faire périr misérablement;
*փոքրագոյն չարն ընտրել, choisir le moins mal.
Արդ զայս տնօրինէ ինքն, զի մի՛ ընկալցին, եւ երկայնամիտ լիցի առ նոցա ստահակութիւն. (Իգն.։)
Մերկ իցեն ասէ, եւ կարօտեալ աւուրն պարենի, եւ նորին աղագաւ տուայտեալ շրջին։ Զի մի ասիցեն, թէ աստ ցանկ միայն տուայտիցիմք. (Սարգ. յկ. ՟Է։ Երզն. մտթ.։)
Արարին թուլագոյն, զի մի՛ կարի լիցի վասն տուրեւառ շնչոյն. (Ագաթ.։)
Քաղաքանին ապաստանի բերեն զօրինակ եկեղեցւոյ. քաղաքանին ՟Խ եւ ՟Ը՝ քառասուն եւ ութօրեայ պահքն են ... զի մի՛ հրեղէն սուրն գտցէ զմեզ արտաքոյ քաղաքանոյս. (Եփր. քրզ.։)
Ոչ երբէք քայքայեաց Աստուած զխոստովանութիւն ումնեք, զի մի՛ քայքայեսցին խոստովանողքն ի քայքայելոյն. (Կլիմաք.։)
Այն՝ որ յափշտակէ, քաջագօտի պարտ է լինել, որպէս զի մի՛ ըմբռնեսցի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 8։)
հազարապետ քսակակալ ի վերայ արծաթոյն արար զնա, զի մի՛ եղիցի նա վասն արծաթոյն մատնիչ Եփր. (համաբ.։)
Մի՛ օրախնդիրք լիցուք, զի մի է ամենայն. (Խոսր.։)
Զի մի՛ ոք ախմարաբար զանյարմարն բարբառիցի. (Երզն. մտթ.։)
Արարից քեզ պահանորդս, զի մի՛ ակնահարեսցիս (կամ ականահարիս, կամ ակնհարեսցիս) յումեքէ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Հ=Յ. եւ Կիր. յուլ. ՟Ի՟Ա.։)
Զի մի՛ ժառանգեսցէ աղախնածինն ընդ ազատին. (ՃՃ.։)
Զի մի՛ մոլորեսցին զկնի սուտ կարծեաց աղանդաւորաց. (Յճխ. ՟Ի։)
Տնկագործն զծառն յամենայն կողմանց ամրափակէ քարամբք եւ փշօք, զի մի՛ յումեքէ վնասեսցի. (Ոսկ. գծ.։)
Զի մի՛ կորիցուք անապաշխար զյաւիտենական կորուստն. (Ժմ.։)
Զի մի՛ թուեսցուք անբանապէս հաւատալ ասացելոցս. (Նիւս. բն.։)
Զի մի՛ ինչ անբուժելի կրեսցեն. (Փիլ. լիւս.։)
Զի մի՛ հարցիք յօձէն չարաթոյն եւ անբուժելի. (Երզն. լս.։)
Զի մի՛ գուցէ թագաւոր ոք զաներեւոյթ գեղջուկ արհամարհեսցէ։ Սարդ՝ աներեւոյթ եւ անպիտան թուի գոլ կենդանի՝ կատարելագոյն յոստայնանկութիւն։ Աներեւոյթք, անփառք, նուաստք։ Զանհոգալեօքն եւ զաներեւութիւք. (Փիլ.։)
Առեալ որդւոյ նորա զանկարելին՝ պատեաց զձեռսն իւր, զի մի՛ մերձեսցի ի մարմինս նորա. (Վրք. հց. ձ.) լտ. pallium
Զի մի՛ անձնապանծ լիցի նա. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ երեւեսցի անձնիշխանացս ակամայ օգնեալ. (Լմբ. սղ.։)
Զփայտն՝ զոր հատանէք ի լեռնէ, օծանէք զնա, զի մի՛ պայթոտեսցի. նոյնպէս եւ օծումն մեր եւ մկրտութիւն՝ յաղագս մարմնոյ եւ հոգւոյ մերոյ անպայթուն մնալոյ. (Պիտառ.։)
Զի մի՛ բնակարանք անպատրաստք լինիցին. (Նիւս. սքանչ.։)
Պարտիմք զգուշութեամբ գնալ, զի մի՛ երբէք յանպատրաստից անկեալ ի նոսա՝ վնասիցիմք. (Սարգ. յկ. ՟Է. եւ այլն։)
Մրջիւն ի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու հատանէ, զի մի՛ բուսեալք՝ անքատասցի կերակրոյ. (Փիլ. լիւս.։)
Զի մի՛ ոք տրտմեսցի, եթէ բնաւ անքննելի թողցուք զսա. (Կլիմաք.։)
Զի մի՛ զբազումս ի կորուստ աշակերտիցեմ։ Կարծեմ թէ եւ աշակերտէք զիս ի ձեր յամառութիւնդ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Առագաստեաց զաչս նոցա՝ զի մի՛ ծանիցեն զնա. (Իգն.։)
Զի մի՛ աւելագոյն ինչ իշխանութիւն միածնին տացես. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)
Ջրաղացապանք փորձ լիցին արուեստի ամենայն կազմածոյ, զի մի՛ զբազմատանջն ապականեն զկերակուրն աներկեղութեամբ. (Մխ. դտ.։) իմա՛ զցորեանն ծեծեալ, կամ ստացեալ բազում աշխատութեամբ։
Առոգանէին երկրագործք զբամբակենիսն, եւ միմեանց պատուիրէին զգուշանալ, զի մի՛ զծառսն կոխեսցեն զբամբակենիս ... պատասխանեալ բամբակենի, եւ այլն. (Մխ. առակ. ՟Ժ՟Թ։)
Զի մի՛ վասն միոյ բանադրանաց զայլսն զրկիցէ։ Թէ առաւելութեամբ իցէ բանադրանքն. (Մխ. դտ.։)
Խօսիմք նուագարանքս քո. եւ արդ մի աղի պակասեաց. ժրացո՛ զբանդախառն երգարանս, զի մի՛ աւ այլ թերասցի. (Թէոփիլ. ի ՟խ. մկ.։)
Բանսարկու եւ սատանայ անուանեմք զնա ի գործոյն, զի միշտ զբանս չար խորհրդոյն արկանէ ի սիրտ եւ ի միտս մեր. (Լմբ. էր ընդ եղբ.) (մանաւանդ վասն չարախօս լինելոյ զմէնջ առաջի Աստուծոյ) cf. ՉԱՐԱԽՕՍ։
Բարեխօսել նորա (այսինքն Քրիստոսի) վասն սրբոց, եւ բարեխօսել հոգւոյն սրբոյ՝ առ ի վարդապետելոյ մեզ, զի ընդ միմեանց բարեխօսիցեմք. եւ ոչ եթէ առ բարձրագոյն ոք՝ միածնին կամ հոգւոյն սրբոյ բարեխօսելն գիտելի է. քանզի միապատիւ է աստուածականն, եւ աչ բազմաբար. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Իշխանն պարտ է, զի մի՛ յաղագս արդարոյն աղաչիցի, եւ մի՛ յաղագս անիրաւիցն բարեխօսիցի. (Ոսկիփոր.։)
Զի մի՛ տացէ բարձրանալ հպարտութեանն՝ կոխել զինքն. (Ագաթ.։)
Զի մի գահավէժ լիցի. (Փիլ. լին. ՟Դ. 65։)
Զի մի գահավէժ լիցի. (Փիլ. լին. ՟Դ. 65։)
Դու զաստուածային զօրութիւն ի գիջութիւն աշխարհի գործու՛ն կամէիր, զի մի՛ ցամաքեալ ծաղկաթափ լիցի դդմենին. (Փիլ. յովն.։)
Առիւծ մի եկաց առ Մարիամ մերձ՝ գլխակորեալ։ Գլխակորեալ լինէր ի ժամ ուտելոյն, զի մի տեսանիցէ, եւ այլն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զի մի՛ ի պաշտօն դեռահաւատ բարբարոսացս առցի ազգաց. (Խոր. ՟Բ. 8։)
Զի մի՛ դիւրագիւտն դիւրաւ արհամարհեսցի. (Վրդն. ծն.։)
Զի մի՛ դիւրագլոր բնութեանս չարագոյն ինչ կարգ եդեալ եղիցի. (Եփր.։)
Զի մի՛ բազմաբանութեամբ զերագալուր ձեր միտս ձանձրացուցից. (Փարպ.։)
Ես երաշխաւոր մտանեմ ի քրիստոս, զի մի՛ ոք ի ձէնջ ոչ պակասեսցէ. (Ճ. ՟Ժ.։)
Զի մի՛ այպանեալք ի նոցանէ երգնծանիցեմք, այսինքն զի մի՛ կսկիծ ի սիրտ առցուք. (Խոսր. պտրգ.։)
Որք զծիրանիսն ներկեն, այլովք ոմամբք զընդունակսն ներկուածոյն պատրաստեն, զի մի՛ արտաքս թքցէ զերփնագոյն ծաղկերանգսն». յն. զծաղիկն. (Ոսկ. գծ.։)
Զի մի՛ ի մոլորելոցն պատրանս արկեալ զմեզ՝ զանխլասցուք. (Պրպմ. ՟Լ՟Ե. եւ ՟Ժ՟Բ։ Մի՛ զախլասցուք ինքեանց (այսինքն անձանց). Դիոն. ածայ.։)
Զգուշացայ քեզ աջով արդարութեան իմոյ։ Առ իմէ՞ զգուշացաւ նմա տէր։ Զգուշացայց կերակրոցն ձերոց, եւ ոչ ապականեցից զպտուղ երկրի ձերոյ։ Հրամայեա՛ զգուշանալ գերեզմանին։ Զգուշասջի՛ր աւուրն շաբաթու՝ սրբել զնա։ Զգուշասջի՛ր ամսոյն կանխոց։ Զգուշացան սրբութեանցն Աստուծոյ։ Զգուշացաւ նմա, զի մի՛ կործանեսցի։ Եւ ի դարանակալաց նորա զգուշացաւ (նմա, այսինքն պահպանեաց).եւ այլն։
Ընդվայրած լեզուօք եւ շատխօսութեամբ վնասեալ յաղօթսն վիրաւորիմք։ Ընդվայրած լեզուօք ի բամբասանս ոչ դադարեն. (Մանդ. ՟Դ. եւ ՟Ի՟Ա։ Իսկ անդ. ՟Ժ՟Ե.) գրի Վայրած, զի մի՛ կրկնեսցի Ընդ.
Զի մի՛ եւս ընթասցի ի չարագոյն ընթացումն. (Տօնակ.։)
Զիս անարգեցին, զի մի՛ թագաւորեցայց քեւ ի վերայ նոցա։ Սաւուղ թագաւորեցաւ ի վերայ ժողովրդեանն։ Զերկուս ամս միայն՝ զոր թագաւորեցաւ. (Եփր. թագ.։)
Արդ եւ զմովաբացւոցն ճառէ, զի մի ինքնագործ ինչ յառաջասաց իրքն կարծիցին. (Ոսկ. ես.։)
Աղաչէր խաղապատելով, զի մի մերժեալ ընկեսցի առ ի նոցանէ։ Խաղապատելով աղերսէր. (Եղիշ. ՟Գ։ Յհ. կթ.։)
Զի մի՛ երբէք ի դրժօղն խամութենէն ի վերայ հասցէ պարտութենէն վտանգ։ Կորուստանեն զբնական ունակութիւնս արագութեան վասն ընտելակաց խամութեանն։ Ամենայն ինչ բնական ստածումն կրթութեամբ աճէ, եւ խամութեամբ խամրանայ. (Պիտ.։)
Պետք եղեւ նշանացս այսոցիկ ի զգուշութիւն ընթերցողին ի խտրութիւն սոցա, զի մի՛ շփոթեսցէ զգիրն. (Երզն. քեր.։)
Զի մի՛ ծանրասիրտ լիցուք՝ ըմբռնեալք շուայտութեամբ. (Իգն.։)
Դի՛ք ի վերայ դոցա հարկս եւ հասս, զի մի եւ այլ կամակարեալ բռնասցին. (՟Բ. Եզր. ՟Դ. 20։)
Զի մի՛ տնանկն կարօտասցի, եւ մի՛ ընչեղն բարձրամտեսցէ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Գայթակղին կիսահաւատք ... զի մի՛ թուեսցի կիսահաւատիցն. (եւ այլն. Խոսրովիկ.։)
Թէ զաւուրցս հարստութիւն համառօտեսցես։ Եւ զի մի՛ տաղտկացայց յամեալ ի բանիս, ի համառօտել զսոյն փութացայց. (Նար.։)
Զի մի՛ երբէք հարեւանցի ինչ իրս վարկանիցի. (Շ. ՟ա. պ. ՟Ը։)
Չորրորդ՝ զի միտս առցես ... հինգերորդ՝ զի եւ այլն. (Շ. մտթ.։)
Զի մի՛ զհիւրընկալն տրտմեցուցանիցէք. (Երզն. մտթ.։)
Յիմաստութիւն քո մի՛ հպարտանար։ Որ հպարտացեալ էին արծաթով։ Հպարտացաւ ի վերայ ժողովրդեան քո։ Հպարտացաւ յոյժ հպարտութիւն նորա։ Մի՛ հպարտանար առաջի թագաւորի։ Զի՞ հպարտանաս յուսով քոյով սնոտեաւ ի վերայ ծառայից նորա։ Գուցէ հպարտանայցես ի սրտի քում։ Զի մի՛ այր քան զընկեր հպարտանայցէք ի վերայ ընկերին.եւ այլն։
Զի մի՛ ճարակումն բոցոյն (ցանկութեան) եւ զձեզ կերիցէ. (Շ. յուդ. ՟Ժ՟Գ։)
Են ոմանք ի տգիտաց քահանայից, որ (ի նաւակատիս) հրաման տան ի մատաղամսոյ կերակրիլ, եւ յայլ մսոյ զատիլ. որ ոչ է հաճոյ իմաստնոց. զի մի է մատաղամիս եւ խառնամիս առ հեշտութիւն մարմնոյ. (Տօնակ.։)
Մինչեւ ցայս վայր է մարդահաճոյ, զի մի՛ ասացից՝ մարդապաշտ, հակաճառութիւնս. (Նչ. խնդ.։)
Քանզի յոյժ կսկծեցոյց, արդ մեղմագոյն իմն կամի առնել զբանն։ Յառաջին թղթին մեղմագոյնս ճառէ վասն սոցին։ Մեղմագոյն եւս երեւեցուցանէր զանձն առ ամենեսեան, զի մի՛ ոք խրտուցանիցէ. (Ոսկ. ՟բ. թես. եւ Ոսկ. մ. ՟ա։ ի ճ.։)
Ի ծառայութիւն մտին ստահրացւոյն, եւ ընդ նմին միամտեցան։ Զի միամտեալ եւ հաւանեալ եւ նուաճեալ էին ի տէրութեանն արտաշրի. (Ագաթ.։)
Զի միջնորդես ընդ մեր աղօթով՝ առ բանն աստուած ծնեալըն մարմնով ... առ միածինն քո միջնորդեալ. (Գանձ.։)
Զի մի՛ ի խոր մոռացումն անկանիցին. (Իմ. ՟Ժ՟Զ. 11։)
Զի մի՛ ոք յանհաւատից կարծեօք ասիցէ, թէ կութ ինչ մրրախառն ի ներքս ի թակոյկսն մնացեալ էին. յն. մրուր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21։)
Զայս ամենայն վասն այսորիկ նախաճառէր, զի մի՛ վիրաւորեսցին. (Գէ. ես.։)
Ըստ նախասացեալ բանին։ Սկսանիմ քեզ զնախասացեալս։ Զի մի՛ ի նախասացեալ չարիսդ տնկանիցին։ Եկին ի նախասացեալ գաւառն. (Յհ. կթ.։ Մագ. ՟Ե։ Գր. հր.։ Ճ. ՟Ա.։)
Զյայրատ նայեցածսն ի տանջանս հրաւիրէ։ Զյայրատ նայեցածսն յառաջ քան զգործսն հրամայէ խափանել, զի մի՛ երբէք եւ ի գործսն եւս գայցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)
Զի մի՛ զայնոսիկ՝ որ նորահաւատքն են, զանգիտեցուցից. (Եւագր. ՟Ի՟Ա։)
Մի՛ նորատունկ, զի մի՛ հպարտացեալ՝ ի դատաստան սատանայի անկցի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 8։)
Զի մի՛ թերասցի (նուագարանս), եւ նրբաձայնի եւ թերխօս համարեսցի. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)
Ես խոնարհիմ (ասէ թզենին), զի մի՛ ոստակոտոր եղէց. (Մխ. առակ.։)
Որ խցեալ ունի զունկն՝ զի մի՛ լուիցէ. անունկնդիր. անլսօղ. անսաստ.
Եւ զիա՞րդ, ասեն, յայնժամ ասացան չարչարանքն. քանզի յայնժամ չարչարեցաւ վասն մեր քրիստոս։ Վարդապետ ասէ, թէ առ քեզ արարից զչարչարանացն։ Չասաց միայն, եթէ զչարչարանացն առնեմ, այլ եւ զմիւսն եւս յաւելու, եթէ ժամանակ իմ մերձեալ է։ Զայս առնէ, զի միանգամայն աշակերտացն ստէպ յիշեցուսցէ զչարչարանացն. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։ եւ Ոսկ. մտթ.։)
Պատուիրեաց տէր աստուած ադամայ։ Որպէս պատուիրեաց աստուած նոյի։ Դու պատուիրեցեր զպատուիրանս քո։ Գիտէի՝ եթէ պատուիրեսցէ որդւոյ իւոց եւ տան իւոյ յետ իւր՝ պահել զճանապարհս տեառն։ Պատուիրեաց աբիմելէք ամենայնժողովրդեան իւրում։ Պատմեաց Դաւթի զամենայն ինչ՝ զոր պատուիրեաց նմա յովաբ։ Արքայ պատուիրեաց ամենայն յուդայ։ Պատուիրեաց նոցա, զի մի՛ ինչ բարձցեն ի պանապարհ, կամ զի մի՛ ումեք ասիցեն։ Պատուիրեաց նմա՝ մի՛ ումէք ասել։ Պատուիրեցին՝ ամենեւին մի՛ խօսիլ.եւ այլն։
Զի մի ի մեծամեծ հրահանգսն պիտակաբար վարեցին. (Առ որս. ՟Ծ՟Բ։)
Համանունաբար անուանեալ փայտ պիտակապէս ըստ միոյ եղանակի։ Զի մի ոմանք պիտակապէս վարկանիցին զմարդեղութիւնն տեառն. (Թէոդոր. խչ. եւ Թէոդոր. մայրագ.։)
Զի պղծութիւն է այն։ Անձն որ մերձեսցի յիրս պղծութեան։ Եհան պղծութիւնս արտաքս յերուսաղէմէ։ Զի մի՛ կերիցեն ի պղծութենէ անտի։ Զի արարէք պղծութիւնս։ Պղծութիւն աւերածոյն։ Փախուցեալք ի պղծութեանց աշխարհի.եւ այլն։
Զռժդութիւնն ասէ։ Զի մի՛ ասացից, զռժդութիւնն. (Ածաբ. աղք.։)
Զի մի՛ հրէօրէն եւ սաբելաբար նեղեալ եւ ամփոփեալ զաստուածութիւն թուիցիմք. (Լմբ. հանգ.։)
Մի են երեքեան աստուածութեամբն, եւ մին երեք առանձնաւորութեամբք. զի մի՛ մին սաբելացի իցէ (խառնակութեամբն արիոսեան. (Առ որս. ՟Ղ։)
Դուք սակաւաւոր էք քան զամենայն ազգս։ Սակաւաւորս եւ նեղեալս։ Տուն եփրաթայ սակաւաւոր։ Զի մի՛ սակաւաւորս արասցես զմեզ. եւ այլն. (Օրին. ՟Է. 7։ ՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 26։ Միփ. ՟Ե. 2։ Երեմ. ՟Ժ. 24։)
Զի մի՛ ստապատում բանիցն հետեւեսցուք. (Ասող. ՟Գ. 1։)
Զի եւ այն եւս կարի՛ սրտակիզէր զնոսա, զի մինչ էր ընդ նոսա, որպէս պարտն է գիտել՝ ոչ գիտէին զնա. (Իգն.։)
Զոր անդամ՝ վաղվաղուկ գոլով՝ ոչ պահեաց։ Ոչ վաղվաղուկ էր (յհ. մկ)։ Վասն շութափութութեան վաղվաղուկ եւ անվայելուչ յանդգնութեան։ Մի երբէք անքնին եւ վաղվաղուկ ձեռնադրութեամբ հաղորդեսցի սա մեղաց օտարաց։ Զի մի՛ վաղվաղուկ եւ անփոյթ առնելով իմ յուրուք վերայ ձեռն դնիցեմ. (Ճ. ՟Գ.։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 12։ Բրս. հց. Մաշտ.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զի մի՛ ինքեանք իբրեւ զվերջամուտխոտեսցին. (Մխ. ապար.։)
Ոչ վստահանայ ի մեզ զբազումն, զի մի՛ կորիցուք իսպառ. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Զի մի՛ վտարանդեալ ինչ լիցի վարդապետութիւն (այսինքն օտար եւ երկբայական). (Կոչ. ՟Ժ։)
Ընդ այլ տաղտկամք։ Զի մի՛ տաղտկայցէք ի նեղութիւնս յայսոսիկ։ Տաղտկասջիք յերեսաց անօրէնութեանց ձերոց։ Տաղտկացաւ երկիրն ի բնակչաց իւրոց։ Ի հրամնաց իմոց տաղտկացաւ անձն նոցա։ Տաղտկացայ ազգաւն այնուիկ։ Յումմէ՞ տաղտկացաւ, եւ այլն։ Տաղտկամ իբրեւ ի գարշելեաց. (Նիւս. թէոդոր.։)
Զի մի՛ տաղտկանայցէ եւ ձեօք երկիրն ի պղծել ձեր զնա, որպէս տաղտկացաւ ազգօքն՝ որ էին յառաջ քան զձեզ։ Յիւրաւանց իմոց տաղտկանայցեն անձինք ձեր. եւ այլն։
Նախ՝ զի մի՛ ... Երկրորդ՝ ... Տասներորդ՝ որ անխտիր է յամբարշտութիւն, կորիցէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Է։)
Որպէս զի մի՛ զախարհ լուցցէ տոչորական՝ սաստիկ հըրատըն բոցագոյն եւ կիզական։ Երրորդ՝ մախանք ինչ նախանձու եւ խեռական, որով մաշէ զհոգին հըրով տոչորական (մախանքն). (Երզն. ոտ. երկն.։)
Զի մի՛ ննջեսցեն նոքա յայսմ վրիժու խնդրելոյ եւ ի քինութենէ. (Եփր. օրին.։)
Այս իփիւգենիա ի տաւրոսք գոլով, զի մի՛ ծանիցի ի հիւրոցն եկելոց, հրամայէր զոհել զնոսա արտեմիդեայ. եւ նա էր օտարսպանն։ Զի մի՛ ըստ սովորութեան օտարասպանին այն խողխողեսցի. (Նոննոս.։ Մագ. ՟Լ՟Ե։)
Դարձուսցե՛ս յետս զաչս քո, զի մի՛ տեսցես զունայնութիւն. զի ազատութիւն սատակիչ է անձին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ։)
Զի մի՛ արտաքին ինչ լեզուս բերիցէ աթերաբան (կամ աթերաբերան) որ է ճարտարախօս (կամ ճշմարտախօս) (Շ. յկ. ՟Լ՟Թ։)
Զպարզամիտս եւ զախմարագոյնս յինքեանս ձգելով։ Զի մի՛ վարկպարազի գիտացեալ ախմարագունիցն եւ այլն. (Շ. բարձր.։)
ԱԿԱՆՋԱՄՈՒՏ որ եւ ՈՒՆԿՆԱՄՈՒՏ. Ճճի՝ որոյ տուտն է երկճղի որպէս ձեւիչ, յորմէ զգուշալի՝ զի մի՛ մտցէ յականջս ուրուք. անկաճմտուք. մագաս պէօճեյի.
Ընդ ծանօթական բանսն խառնեալ անկանէ զբանն, զի մի՛ ամենայն ուրեք օտարաձայն այլաբարբառ կարծիցի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15. յն. օտարաձայնել.)
Ոչ ի մարդկան հաղորդութենէ այլակերպեցաւ, զի մի՛ խռովեցուցանիցէ ինչ. (Ոսկ. ես.։)
Ես եւ Հայր իմ մի եմք. մի վասն անքակութեանն ասէ, եւ զեմքն՝ զի մի՛ ոք անանձնաւոր զերեսն համարեսցի. (Սեբեր. ՟Դ. (գրեալ էր վրիպակաւ՝ անձնաւոր։))
Պսակ անբծութեան։ Անձինք անբծութեան։ Զի մի՛ յանբծութիւնն խաբէութիւն խառնեսցի. (Նար.։)
Զի մի՛ ինչ անբուժելի կրեսցեն. (Փիլ. լիւս.։)
Զի մի՛ հարցիք յօձէն չարաթոյն եւ անբուժելի. (Երզն. լս.։)
Զի մի՛ անընտրաբար նուիրանն խայտառակեսցի։ Վիրաւորեալ՝ քան թէ բժշկել՝ անընտրաբար զկարծիս մտաց. (Նար. ՟Հ՟Ե. ՟Ղ՟Գ։)
Զի մի՛ աննշանաւոր մահու վճարեսցէ զկեանս իւր. (Ճ. ՟Ա.)
Զի մի՛ լուեալ զյիսուսն անուն՝ անուանակից անուամբն (յեսուայ) մոլորիցիս։ Զի մի՛ անուանակցաւն մոլորիցիս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2։ Շ. մտթ.։)
Զի մի՛ յորժամ լսիցես՝ եթէ յոռի յոռին արտաքս ընկեցին, մի՛ անպատժական ինչ զկորուստն համարիցիս. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 22։)
Եւ մարդկան, զի մի՛ ապիրատասցին. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)
Զի մի՛ ի մսրոյն եւ ի պատանացնլ արհամարհեալ կարծիցի հովուացն. (Ագաթ.։)
Զի մի՛ ցաւելն անմխիթար իցէ, եւ մի՛ բարեգործելն անդաստիարակ. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա։)
Բայց զի մի՛ երեւեցայց ումեք բարենախանձ, որ ոք կամի երթալ՝ չարգելում. (Փարպ.։)
Խոտանիցն բացընկեցիկ լինել. Զի մի՛ յորժամ բացընկեցիկ լինիցին, անպարտական զկորուստն համարեսցին. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ երկուց եւ երից միայն բովանդակեսցի ողորմածացն ողորմութիւն. այսինքն ամփոփեսցի. (Երզն. մտթ.։)
Յոլով իջանեն յասպարէսն, բայց ոչ յոլով պսակին, այլ ի մի բովանդակի այն. այսինքն ի մին գլխաւորի. զի մի ոմն առնու զպսակն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Գաղտութեամբ արասցուք, զի մի ոք դիտասցէ։ Պաշտէր գաղտութեամբ զկուռս. (ՃՃ.։)
Զի մի ընդ գեհենազարդ կորստական ճանապարհացն եղէց ժառանգորդ. (Գանձ.։ եւ Մեսր. երէց.։)
Խափանեալ դատարկացաւ գործ տաճարին։ Դատարկացան աղօրիք։ Յաւուրն շաբաթուց եգիտ զհրէայսն դատարկացեալս։ Կամիս, զի մի՛ դատարկասցի գործ իմաստութեանն։ Ոտք նոցա դատարկացեալք ի գնալոյ։ Որոց դատաստանն ի բնէ ոչ դատարկանայ. (՟Բ. Եզր. ՟Դ. 24։ Ժող. ՟Ժ՟Բ. 3։ ՟Բ. Մակ. ՟Ե. 25։ Իմ. ՟Ժ՟Դ. 5։ ՟Ժ՟Ե. 15։ ՟Բ. Պետ. ՟Բ. 3։)
Զի մի՛ դժուարաբերք գործիցին մարմինքն. (Պղատ. տիմ.։)
Զի մի՛ միայն զհարկաւորսն ունելով՝ դժպահագոյն կեցցեն. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)
Զի մի՛ այլոց դիւրափոփոխից եւ ծուլացելոց կորստեան առիթ լինիցին. (Ճ. ՟Ա.։)
Զի մի եղեռնագործն մոլորեցուսցէ զնոսա։ Յորժամ տեսանէ եղեռնագործն, եւ այլն. (Լմբ. ստիպ. եւ Լմբ. սղ.։)
Նաւք յորժամ թափէին զերանութիւնսն, բառնային աւազ, եւ գնային, զի մի՛ տապալիցին. (Եփր. օրին.։)
Հայեա՛ց ի սեդեկիա յերդմնազանց։ Մի՛ երդնուր, զի մի՛ լինիցիս երդմնազանց. (Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. կան. բենեդ.։)
Ոչ ցուցանէ զնոսա երեւելապէս, զի մի՛ խոտեսցին. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Զի մի՛ զերկիւղալիցն լուիցուք հրաման, ընկեր զիա՞րդ մտէր այսր. (Սկեւռ. յար.։)
Զի մի՛ ճրագն եօթնաստեղն ընդ գրուանաւ զփայլումն լուսոյն ծածկիցէ. (Արծր. ՟Գ. 2։)
Զի մի՛ զմահու, այլ զկենացն զեղուսցեն պտուղ։ Զեղուցանէ անժուժելի վտանգս. (Պիտ.։)
Զի մի՛ ընդերկարեսցին փորձանքն ի վերայ տկարութեանս մերոյ. (Եփր. ՟ա. կոր.։)
Զի մի՛ յանկարծակի ընդոստիցին՝ (կամ ընդոստիցեն) կա՛մ ճչելով կամ կոծելով. (Մամբր.։)
Զի մի՛ ընդոստչիցին հրէայքն։ Բայց նոքա եւ ոչ ինչ այնու ընդոստեան, այլ տակաւին իբրեւ ընդ մարդոյ խօսէին. (Ոսկ. գղ. եւ Ոսկ. մտթ. ՟Բ. 24։)
ԶԻ մի՛ թափանցումն միայն կարծեսցես. (Երզն. մտթ.։)
ԹԶԱՉԱՓ ԹԶԱՉԱՓԱԲԱՐ. σπιθαμαίος, σπιθαμώδης palmi longiudinem aequans, dodrantalis Թիզ մի. ըստ չափոյ թզի միոյ.
Զի մի՛ ի ժամանակեան յայրն յայն (բեթղեհեմի) մուծցէ զմեզ, այլ յառագաստ նորա յաւիտեանս յաւիտենից։ Զշաբաթս եւ զամենայն օրէնս ժամանակեանս։ Զշաբաթն եւ զամենայն ժամանակեան օրէնսն. (Եփր. ծն. եւ Եփր. օրին.։)
Ժպրհութեան տեսակ յինքեան բերիցէ՝ հաստատուն կարծելով զիւր ընտրութիւնն։ Զի մի՛ ախտ ժպրհութեան աճեսցէ. (Բրս. հց.։)
Զի մի՛ ճշմարտութիւնն կերպարանօք խորամանկեսցի. (Նար. ՟Հ՟Ե։)
Զի մի՛ խրտուցանիցէ (կամ խրտուսցէ) Զլսօղն անդէն ի սկզբանն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։ եւ Շ. մտթ.։)
Ամենայն ուրեք մխիթարէ զլսողսն, եւ չառնէ ծանրաբեռնի։ Զի մի՛ ծանրաբեռնի առնիցիմք զմիտս ձեր. (Ոսկ. եփես.։)
(Նռնենիս) նրբոստ եւ ծանրապտուղ՝ հոսեմ (զծաղիկս), զի մի՛ բեկայց. (Մխ. առակ.։)
Զի մի ի ծուլութիւնս հատանիցին. յն. ծուլագոյնք լինիցին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 18։)
Զի մի կեղծութիւն եւ պիտակաբար երկիւղն իմասցի. (Կիւրղ. ղկ.։)
ԿԵՐՊՈՒԹԻՒՆ ԿԵՐՊՈՒՄՆ. Կերպանալն, կամ Կերպարան. Զի մի՛ կիսամասնեայ զմեր կերպութիւնն (կամ զմերակերպութիւնն) բաջաղիցեն. (Լմբ. հանգ.։)
Զի մի՛ զահի հարեալ երկիցէ ժողովուրդն վասն յողդողդման կուտակադէզ մերձաւորութեան ջուրցն վերնոցն։ Բազմասցի կուտակադէզ ջուրքն պարսպեալք. (Եղիշ. յես.։)
Զի մի՛ բազմասցի կուտակադէզք ջուրցն. (Եփր. յես.։)
Քամ միջին որդի էր, այլ վասն մեղացն կրսերացաւ ... զչարութիւն հնազանդէ (տէր), զի մի՛ աւագասցի. (Մեկն. ծն.։)
Զի մի օրն այն է աներեկ եւ անվախճան, համապայծառ եւ անստուեր արփիական։ Թագազարմից լուսերամին՝ համապայծառ է պանծալին. (Շ. իմ. եղակ. եւ Շ. առ մխիթ.։)
Զի մի՛ հատակարկատ ինչ կարծիցէք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 4։)
Ի կղզի մի հարկաւորէ զնա. իմա՛, հրամայէ տանել։
Զի մի՛ ինչ պակաս եղիցի ի բանիս առ ի հաւաստումն. (Նիւս. բն.։)
Զի մի՛ տեղի տացէ (կամ առցէ) հիմնաւորել յանձն՝ բարութեանն. (Լմբ. առակ.։)
Զի մի՛ հիւանդամիտք լինիցիք. (Եբր. ՟Զ. 12։)
Զի մի՛ ճիւաղացեալ ճողոպրեսցուք (գուցէ՝ ճողորտեսցուք) շատխօսութեամբ. (Ճշ.։)
Որպէս եղեւ ճշմարտապէս տղայ, այսպէս եւե աճումն ընկալաւ. զի մի՛ առ աչօք զայն համարեսցին. (Կիւրղ. ղկ.։)
Այս հրաման կապեաց պնդեաց զբնութիւն մահկանացու, զի մի՛ լուծցի մահուամբ. (Իգն.։)
Այս հրաման կապեաց պնդեաց զբնութիւն մահկանացու, զի մի՛ լուծցի մահուամբ. (Իգն.։)
Զի մի՛ լիցի աւերումն այսպիսի մայրաքաղաքաց սրբոց. (Մագ.։)
Փակս եւ պահապանս դնեն, ձեռագործով (կամ ձեռագրով) մատնէհարեն, զի մի՛ յաւարի գնասցէ գանձն։ Մատնէհարեցին զթուղթն արքունական մատանեաւն. (Ոսկիփոր.։)
Այլ զի միշտ մեղանչականեմք, միշտ պատարագելով ի սեղան խաչին՝ միշտ նորոգէ զբնութիւն մեր. (Խոսր. պտրգ.։)
Առ հիւանդս բժիշկ. իսկ առ վատաբախտսն՝ բարեկամս մերձակայիլ պարտ է։ Պա՛րտ է կալ ընդ իշխանս՝ որպէս ընդ կրակի. մի՛ մերձակայիլ յոյժ, զի մի՛ կիզեսցիս, եւ մի՛ արտաքոյ յոյժ, զի մի՛ հովասցիս. (Ոսկիփոր.։)
Ոչ առնեմ ի գրի, զի մի՛ զմիամտագոյնս աշխարհականացն գայթակղեցուցից. (Եւագր. ՟Ի՟Ա։)
Զի մի՛ անհաստատնովքն ըմբռնեալ՝ ի մշտակայունսն տաղտկայցեմք. (Նիւս. կուս.։)
Մեծ օգուտ է մտածութիւն վասն անցելոցն, զի մի՛ նմանապէս անդրէն կործանեսցուք ի մեղսն։ Պա՛րտ է յոյժ մտածութեամբ փորձել, առ որ իւրաքանչիւր ոք պատշաճ ունի։ Բազում մտածութեամբ ըստ կամաց աստուծոյ առնել պարտ է. (Բրս. հց.։)
Զի մի՛ զսահմանեալ ժամանակն ծախեսցէ ճանապարհագնացութեանն յամրութեամբ. (Փիլ. յովն.։)
Յանդիմանեաց Աբրաամ զԱբիմելէք վասն ջրհորոյն։ Յանդիմանեաց զքեզ (Աստուած)։ Տէր մի՛ սրտմտութեամբ քով յանդիմաներ զիս։ Որ յանդիմանէ զամպարիշտս, ատեայ զանձն։ Զօրութիւն փորձ յանդիմանէ զանզգամս։ Տկարութիւն անպիտան յանդիմանի։ Ոչ գայ առ լոյսն, զի մի՛ յանդիմանեսցին գործք նորա.եւ այլն։
Բազում ինչ յիշեցուցիչ իրացն կազմէ Աստուած, զի մի՛ յորժամ սքանչելիքն անցանիցեն մոռանայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։)
Մարմնապէս, զի մի՛ ասացից յուդայապէս, եւ ոչ հոգեպէս աղօթէին. (Կլիմաք.։)
Զի մի՛ բարեացն մարգարէութեամբն ծուլացեալք գտանիցին, եւ խաղաղութեանն աւետեօք յուղութիւնս հատանիցին. (Ոսկ. ես.։)
Զի մի՛ ի գիտութեամբ մեղանչելն մարդիկ յուսակտուր լինիցին. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ։)
Ըստ նախասացեալ բանին։ Սկսանիմ քեզ զնախասացեալս։ Զի մի՛ ի նախասացեալ չարիսդ տնկանիցին։ Եկին ի նախասացեալ գաւառն. (Յհ. կթ.։ Մագ. ՟Ե։ Գր. հր.։ Ճ. ՟Ա.։)
Զի մի՛ կարծեսցի նենգաւորել, այլ խնամակալ երեւել. (Կիւրղ. ծն.։)
Թէ միշտ նոյնօրինակ է, ոչ է չար, քանզի միշտ նոյնօրինակն՝ բարւոյ է իւր (այսինքն յատուկ). (Դիոն. ածայ.։)
Զի մի՛ զարթնութիւնն ընդ կենցաղականաց իրիք թուիցի շարախառնել. (Յհ. իմ. ատ.։)
Որպէս արեգակն ցուցանէ զիւր ճառագայթսն՝ ընդելացուցանելով լուսոյն՝ զի մի՛ փոխանակ լուսաւորելոյ շրտուցանիցէ զտեսողսն. (Մեկն. ղկ.։)
Զի մի՛ գուցէ չարադժնեայ լծակցեսցին հոգւոյ. (Ճ. ՟Ա.։)
Առ սակաւ սակաւ մեզ ցուցցէ, զի մի՛ պակուսցէ զտկարացեալն՝ լոյսն. (Բրս. ղկ.։)
Զի մի՜ գուցէ կարծեսցուք աթոռս նիւթեղէնս՝ աստուածպետութեանն առ ի բազմել պատեհագոյնս։ Պատեհագունիցն առ ի յընդունել՝ պատմեաց։ Մաքրէ զմատուցեալսն առ սրբազնական տեսութիւն եւ կցորդութիւն պատեհագոյնս. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)
Զի մի՜ առաւելն քան զայս՝ պատերազմող լսելեաց անցցէ. (Յհ. կթ.։)
Զի մի՜ եւ ստրկաց եւ պաճարաց զօրէն՝ առ անգիտութեան պատժահալածք եղեալք՝ միահամուռ ի մահ մատնեսցին, ի չարութենէ դադարել ոչ կամեցեալք. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)
Զնոյն ծածկեալ խաղաղեալ մոմակերտ ծեփօքն, ճեփին (մեղուք) անշարժ զշինուածն հաստատել ... զի մի՛ ծանրաբեռն ծանրութիւն մեղերն պարուտակատ լասակոտոր զգուրս մաղոցն առնիցէ. (Վեցօր. ՟Ը։)
Զի մի՛ ի վարձուցն պարտութենէ զրկեսցին. (Սարկ. քհ.։)
Ոչ եւս պատերազմեցայց ընդ քեզ, որպէս զի մի գուցէ համբերութեամբ քով պսակազգեաց արարից զքեզ. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Ոչ եւս պատերազմեցայց ընդ քեզ, որպէս զի մի գուցէ համբերութեամբ քով պսակազգեաց արարից զքեզ. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Ցուրտ եւ տօթ, զի մի զովացուցանէ, եւ միւսն ջեռուցանէ։ Հրային մասամբ ջեռուցանէ զամենայն գոյացեալս. (Յճխ. ՟Է։ Եղիշ. ՟Ը։)
Մի են երեքեան աստուածութեամբն, եւ մին երեք առանձնաւորութեամբք. զի մի՛ մին սաբելացի իցէ (խառնակութեամբն արիոսեան. (Առ որս. ՟Ղ։)
Զի մի՛ թափուր, եւ կամ սակաւաբնակ մնասցէ ի մարդկանէ. (Լծ. նար.։)
Ամրացոյց քսսավ, զի մի լիցի դիւրին սերմանաքաղ թռչնոց առնուլ ինչ ի նմանէ. (Վեցօր. ՟Է։)
Փառացն վայելչութիւն ստուերացաւ։ Մի՛ լիցի ստուերացեալ լուսոյդ երախտիս։ Գիշերոյ նմանեալ ստուերանամք յայնպիսի լուսոյնյ։ Սեռն եւ ճշմարիտ լոյս, եւ ստուերանալ ոչ ունի որպէս զգալի լոյսս։ Զի մի՛ յայն ամենավայելուչ հայացողութենէն ստուարեսցի։ Աղաւաղեալ ստուերանայ։ Եղէ ստուերացեալ, որպէս մնասցէ սակաւ ինչ նշմար աւերածի. (Նար. ՟Ի՟Դ. ՟Հ՟Ը։ Սարգ. յկ. ՟Դ։ Լմբ. առակ. եւ Լմբ. պտրգ.։ Ճ. ՟Ա.։)
Զի մի՛ եւ զնա ստունգանել, եւ զբան ոչ առնել թուեսցի։ Ո՛վ բանաքաղ մարկիոն, որ զմին լսէ, եւ զմիւոն ստունգանէ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 202։ Եզնիկ.։)
Տայ եւ նշան, զի մի՛ տարակուսեալ հեղգասցին։ Արդարն ոչ տարակուսէր ընդ այն, թէ ոչ լցաւ խոստումն աստուծոյ. (Իգն.։)
Զի մի՛ տարամերժեսցի ի ճշմարիտ կենացն։ Տարամերժեալս քան գծայգան ... զտարամերժեալ գերիս ազատեալ։ Տարամերժօղ հերձուածողաց. (Անան. ի պետր.։ Նար.։ Շ. եդես.։)
Վասն մարմնաւոր տեսչութեանն տեառն։ Որ ըստ էուեւեանն անմայր եւ ըստ տեսչութեանն անհայր։ Ոչ միշտ կամէր նշանս ցուցանել, զի մի՛ բնաւ զտեսչութեանն իրս ապականեսցէ։ Ոչ մերժի յիւրմէ պատուոյն վասն տեսչութեանն։ Սկիզբն առնել բանին յառաջին տեսչութենէ անտի փրկչին մերոյ. (Սեբեր. ՟Է։ Մանդ. ի ծն.։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 4։ Պրպմ. ՟Խ՟Զ։ Եւս. պտմ. ՟Ա. 1։)
Յունարէն թարգմանութեանս տուչութիւն. նոյն պէս էր եւ առաքելական տըւչութիւնն։ Զի մի՛ հեռասցին նոքա ի տըւչութենէ անտի առաքելոցն։ Պահեն նոքա զտըւչութենէ առաջին սովորութեանն. (Եւս. քր. եւ Եւս. պտմ.։)
Զի մի՛ թուեսցի ցածուցանել զնա քան զՄովսես։ Ոչ վայրապար ինչ ցածոյց զհինն նորս։ Զմեծամեծ մեքենայս նորա ցածուսցուք. (Ոսկ.։)
Զմի ոք արբանեակ ունիցի.. . զի մի՛ անձամբ ջրբեր լինիցի, եւ փայտակստոր, եւ հրավառ. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Զի մի՛ քանցեսցի քերեալ խստաւ կերակրովն լնդացն փափկութիւն. (Նիւս. կազմ.։)
Անուանեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ փորձութիւն, վասն փորձելոյ նոցա զտէր։ Մի փորձեսցես զտէր Աստուած քո։ Որպէս փորձեցէք ի փորձութեանն։ Առնուլ իւր ազգ ի միջոյ ազգի փորձութեամբ եւ նշանօք։ Աբրահամ ապաքէն ի փորձութեան ի հանդիսի գտաւ հաւատարիմ։ Հասանէ երազ ի բազմութեան փորձութեանց։ Մի՛ տանիր զմեզ ի փորձութիւն։ Զի մի մտանիցէք ի փորձութիւն։ Կատարեալ զամենացն փորձութիւնս սատանայի։ Ի ժամանակի փորձութեան հեռանան։ Ցանգ կայիք ընդ իս ի փորձութիւնս իմ.եւ այլն։
Քաջատոհմիկ էր ըստ յոբայն։ Հոգ արար աբրահամ քաջատոհմիկ միածնին յաղագս ամուսնութեան՝ ազնուական լծակցութեան։ Զի մի՛ ժանտանայցէ քաջատոհմութիւնն՝ փոխանորդութեամբ ծառայական ազգին խառնակեալ. (Նիւս. թէոդոր. եւ Նիւս. երգ.։)
Տեսաք տէ՛ր զքառասնաշար անդամս մեր, զի մինն խեղեալ էր, եւ ոչ ուղղեալ։ Հիւսեցաւ քառասնաշար ձոյլ ռասնաշար արեգակունք. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)
ոչ որոշէ զնա՝ ո՛չ աշխարհն, եւ ո՛չ լեզուոյն օտարութիւնն։ Ունի յարմարութիւն ընդ առաջինսն, ունի եւ օտարութիւն։ Զի մի՛ կասկածանօք մնասցեն վասն օտարութեան ժամանակի գրողին. (Խոսր.։ Լմբ. իմ.։ Նախ. յոբ.։)
Ի բաց թօթափեալ զամենայն աղտեղութիւնս։ Զի մի՛ ունիցի ինչ արատ կամ աղտեղութիւն։ Ծագեսցեն երեսք քո իբրեւ զջուր յստակ, մերկասցես զաղտեղութիւն։ Հանին արտաքս զամենայն աղտեղութիւնս՝ որք գտան ի տանն տեառն։ Փորեսցես նովաւ, եւ ածեալ ծածկեսցես զաղտեղութիւն քո. (Յկ.։ Եփես.։ Յոբ.։ ՟Բ. Մնաց.։ Օրին.։)
Դատեցին (այս ինքն խիթացին), զի մի՛ թողեալ՝ ամբոխաժողով լիցի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 38։)
Զի մի՛ այլակութիւն յուղիղ փառատրութիւնն խառնեսցի. (Եղիշ. խր.։)
Զի մի՛ ումեք ասիցեն թէ նա է Քրիստոսն. նախ իւր ուսուցանէր աշակերտացն. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ բարեգործելն անդաստիարակ իցէ։ Ջերմութիւն անդաստիարակ. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ։)
Զի մի՛ զանծառայաբարսն համարձակիցիմք զընդդէմսն. (Մագ. ՟Դ։)
Զի մի՛ քանցեսցի լնդացն փափկութիւն եւ անկրթութիւն. (Նիւս. կազմ.։)
Ընդ ջուրս անհաստատունս անցանէ ... Զի մի՛ անհաստատնովքն ըմբռնեալ՝ ի մշտակայնունսն տաղտկայցեմք։ Անհաստատունք ոչ քննողացն ասացեալքն թուեսցին. (Նիւս. կուս. եւ Երգ.։)
Որ ոչ հաւատայ յԱստուած, ոչ լինի հաճոյ նմա. նախ վասն անշնորհակալութեանն ... երկրորդ՝ վասն անօգտութեան, երրորդ՝ վասն անհաւատարմութեանն. քանզի որ կացուցեալ է ի վերայ իշխանութեան ինչ՝ պարտի ճանաչել զայն յորմէ կացուցաւն, զի մի՛ լիցի անհաւատարիմ ծառայ. այս ինքն զի մի՛ գոլով սպասաւոր՝ յափշտակեսցէ յինքն զտէրութիւնն. եւ այլն. (Առաք. մոլ.։)
Այլ եւ զառակս մեկնեցից, որպէս զի մի՛ վնասեսցիս գերեցելովն՝ անհմտութեամբդ. (Ածաբ. մկրտ.։)
Ո՞չ ի վայր կործանեսցուք զանցաւութիւնն, զի մի՛ ասացից՝ զռժդութիւնն. (Ածաբ. աղքատասիր.։)
Ոմն խորշեալ երկնչի, զի մի՛ անկցի յանփառութիւն ինչ. (Նիւս. բն.։)
Զի մի՛ կարծիցեն, թէ յարուարձական ինչ գիւզիցն իցէ հացն բերեալ. (Ոսկ. մ. ՟Բ 28։)
Զի մի՛ հեղգութեամբ եւ դանդաղութեամբն աւազակակուր լիցի ի հօտէդ. (Շ. ՟ա. պետ. ՟Հ՟Դ։)
Զի մինչ գարուն հոգւոյն հասեալ, բազմաբեղուն պտղաբերեալ. (Շ. վիպ.։)
Հեռագոյնս բնակեցոյց Աստուած ի մանունց եւ ի տկար կենդանեացն զկէտս մեծամեծս, զի մի՛ յափշտակեսցեն զտկարսն բազմամարմին կենդանիքն. (Տօնակ.։)
Քանզի միշտ բոլորակաձեւն քան զուղղագիծսն ի տեւելն հաստատուն է. (Փիլ. լիւս.։)
Ապականեա՛ զհող, զի մի՛ բուսուսցէ զդալարի. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զի մի վնասիցի ի գազանաբարու օձտողաց. (Տօնակ.։)
Մաքսաւորն եւ հայհոյիչն՝ գլխաւորական չարք։ Վասն այնորիկ եւ զգլխաւորականսն չարութեան ընտրեաց Քրիստոս, զի մի՛ իսպառ կորիցես. (Ոսկ. ի քանանացին.։)
Զի մի՛ դանդաղագոյնս գործեցից զականջս լսողաց. (Ճ. ՟Ա.։)
Զի մի՛ այլոց դիւրափոփոխից եւ ծուլացելոց կորստեան առիթ լինիցին. (Ճ. ՟Ա.։)
Յովսէփ ոչ խօսէր եբրայեցերէն, զի մի՛ ճանաչիցի. (Կիւրղ. ծն.։)
Համառօտաբար աստցից. զի մի՛ երկայնաւանդ եղեալ՝ տաղտկութիւն ի վերայ սերմանեալ արկից լսողացն մտաց. (Խոսրովիկ.։)
Տայր զգուշութիւն, զի մի՛ ոք գիտասցէ. այսինքն պատուէր զգուշութեան. (Ճ. ՟Բ.։)
Զի մի՛ ընդունայնամիտ զրախորհուրդ հեթանոսք պարծեսցին առաջի սնոտեաց իւրեանց. (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 9։)
Մերկեա՛ց իբրեւ զըմբշամարտիկ, օ՛ծ իւղովն Քրիստոսի. զի մի՛ կռուեսցին ի քեզ ձեռք ախոյանին. (Եղիշ. միանձն.։)
Զի մի՛ եւս ընթասցի ի չարագոյն ընթացումն. (Տօնակ.։)
Ետուն նմա գինի թմբրեցուցիչ դեղովք, զի մի՛ զգասցի զցաւս. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Թ.։)
Մի՛ զհոտոտելիս իգացուսցուք։ Բժշկեսքո՛ւք զհոտոտելիս, զի մի՛ իգացուսցո՛ւք. (Ածաբ. յայտն. եւ Ածաբ. մկրտ.։)
Զխայտառակութիւնս իւր ոչ ծածկեսցէ։ Զի մի՛ ի խայտառականս անկանիցիս. (Սիր. ՟Ի՟Զ. 11։ ՟Լ. 19։)
Զի մի՛ յերկարութիւն ճառիցս լինիցի ձանձրութիւն ընթերցողացն. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Մի՛ մատաղատունկ. զի մի՛ հպարտացեալ ի դատաստանս սատանայի անկցի. (՟Ա. Տիմ. ՟Գ. 6։)
Զի մի՛ միատարրապէս համարելով զամենայն ժամանակս՝ անհոգք եւ ապերախտք շնորհացն աստուծոյ լիցուք. (Հ. կիլիկ.։)
Հրամայէ երկիր պագանել, զի մի՛ հարեւանցի յանկարծադէմ տեսցեն զաղս մեծ խորհուրդ. (Խոսր. պտրգ.։)
Զի մի՛ կարծիցեն, եթէ վայրապար ինչ եւ յանկարծադէմ (կամ յանկարծադէպ) իրքն գործիցին. (Ոսկ. ես.։)
Ոչ յանկարծադէպ ինչ իրս առնէ, զի մի՛ արհաւիրս առնիցէ. (Իգն.։)
Զի մի՛ առանց բանի եւ անիմաստ եւ անլոյս Աստուած, եւ ի յեղաշրջմանէ հայր լիցի Աստուած. (Աթ. ի հոգին սուրբ.։)
Զի մի՛ մեղրն իւրովն յետեւախաղաց խոնաւութեամբն արտաքոյ ամրածածուկ շտեմարանաց ծորեալ ելեալ հեղուցու. (Վեցօր. ՟Ը։)
Զի մի՛ յերկարաձգեալ զգերհատուցական բանիս՝ յետնեալ գտցուք յառաջիկայ մեզ գրաւորութենէն. (Արծր. ՟Գ. 6։)
Զի մի՛ ճաշակմամբ կենաց անմահասցի յոգնաչարչարն։ Յոգնաչարչար վտանգիւք տանջեալ. (Սկեւռ. աղ.։)
Զի մի՛ երկիցէ ժողովուրդն վասն յողդողդմանն. (Եփր. յես.։)
Զի մի՛ մթարքն՝ որ զբբօքն շողայցեն, արգել հայելոյ ի յստակութիւն լուսոյն լիցին։ Լուսաւորութիւն արեւուն մտեալ ընդ սպիտակութիւն ապակւոյն, եւ ընդ յստակութիւն ջրոյն. (Եզնիկ.։)
Յաղագս մեծատանց պատուիրէ, զի մի՛ նախապատուեսցին քան զաղքատսն յեկեղեցիս. (Նախ. յկ.։)
Զի մի՛ թուեսցի նմա բանն՝ շաղփաղփումն, եւ վայրապար խօսք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 32։)
Զի մի՛ շնորհավաճառ լիցուք. (Լմբ. պտրգ.։)
Ունակութիւն սրբազան ընձեռեն, զի մի՛ դարձեալ ի չարէն ըմբռնեսցին։ Չարանան՝ բարեաց ունակութեանց եւ ներգործութեանց նուաղութեամբ. (Դիոն. եկեղ.։)
Պատուասիրէին (սամարացիք) յաղագս աբրահամու, եւ նախահայր զնա անուանէին՝ որ ի քաղդէացւոցնէր։ Պատուասիրի այնուհետեւ ոչ կարծել սնոտի եւ ի նանիր զսքանչելիսն։ Զի մի ոք ասասցէ՝ եթէ պատուասիրելով առնէր զայս, երեւեցուցանէ՝ թէ խնամ ունելով նոցա գործ է զամենայն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30. 34։ ՟Բ. 10։)
Մի են երեքեան աստուածութեամբն, եւ մին երեք առանձնաւորութեամբք. զի մի՛ մին սաբելացի իցէ (խառնակութեամբն արիոսեան. (Առ որս. ՟Ղ։)
Սաստկութիւն անզգամութեան։ Հոգւով սաստկութեամբ։ Տես զքաղցրութիւն եւ զսաստկութիւնն աստուծոյ. ի վերայ կոր ծանելոցն սաստկութիւն, եւ ի վերայ քո քաղցրութիւն աստուծոյ։ Զի մի յորժամ եկից, սաստկութեամբ վարեցայց.եւ այլն։
Արժան է հաստատուն հիմամբք սկզբնաւորել, զի մի ի փորձեաց անկանիցին. (Մխ. առակ.։ Սկզբնաւորեա ի մեզ զսրբութեան քո զերկիւղ. Գանձ.։)
Զի մի՛ համարձակութեանն շիջեալ լապտեր շնչմամբ վիշապին ի ներքոյ գրուանին ստորածածկեցայց. (Նար. ՟Լ՟Ե։)
Զի մի՛ զանողորմիցն դատաստանս վերընկալցուք. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Զի մի՛ ի մօտոյ եւեթ համարձակիցիմ վստահութեամբ. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ. 2։)
Զի մի՛ երկայնութիւն բանիցն տաղտկութիւն ընթերցողացն լինիցի։ Տաղտկութիւն լսողաց՝ երկայնաբանութիւն։ Որ ինչ իւր տաղտկութիւն առաջի կայ։ Ի նոյն ցաւս դառնիճ տաղտկութեան. (Խոր. ՟Բ. 56։ Լմբ. պտրգ.։ Խոսր.։ Յհ. կթ.։)
Նոյն կանոն եւ առաքելովք պաշտեցաւ. քանզի միոյ աստուծոյ օրէնք եւ օրինապատումք առաջին եւ երկրորդն ճանաչէր. (Ագաթ.։)
Աղուէսախարանօք զդէմս նոցա դրոշմել հրամայէ, զի մի՛ ոք տգիտաբար հաղորդեսցի ընդ նոսա. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)
Զանբախտութիւն քո թաքո՛, զի մի՛ զթշնամին քո ուրախ արասցես. (Ոսկիփոր.։)
Յորժամ կամէր ասել, ընդ անասացութեամբ փակեցաւ։ Զի մի՛ իբրեւ զանբանս երեւեսցուք անասացութեամբ. (Շ. բարձր.։)
Ոչ կարի խորութեամբ զանիմանալիսն ծածկել, զի մի՛ անիմացութեամբն անյուսասցի գիւտի ուսանելն կամեցողաց. (Նար. երգ.։)
Ի ներքոյ լի են յափշտակութեամբ եւ անխառնութեամբ։ Զի մի՛ փորձեսցէ զձեզ սատանայ վասն անխառնութեան ձերոյ. (Մտթ. ՟Ի՟Գ. 25։ ՟Ա. Կոր. ՟Է. 5։)
Զի մի՛ արտաքոյ բարւոյն եւ առաքինութեանն անյուսոթեամբն անկանիցիմք. (Ածաբ. մկրտ.։)
Զամենայն ասացի ձեզ յառաջագոյն, որպէս զի մի՛ անկանիլ ձեզ անպահպանապէս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։)
Զամենայն ասացի ձեզ յառաջագոյն, որպէս զի մի՛ անկանիլ ձեզ անպահպանապէս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։)
Է առաւելութիւն իմաստութեան քան անմտութեան. որպէս է առաւելութիւն լուսոյ քան զխաւարի։ Զի՞նչ առաւելութիւն է իմաստնոյն քան զանմտին։ Ոչ ըստ առաւելութեան ինչ բանից իմաստութեան։ Ոչ եթէ փառաւորի վասն առաւելութեան փառացն։ Զի առաւելութիւն զօրութեանն իցէ յաստուծոյ, եւ ոչ ի մէնջ։ Զի մի՛ առաւելութեամբ յայտնութեանցն հպարտացայց. եւ այլն։
Խաւարեցոյց զեղական լոյսն, զի մի՛ Աստուած կարծիցի յարեգակնապաշտիցն. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ բնախօսութեան անվարժն՝ ընդ էակն բնախօսութեանն զարմասցի. (Փիլ. այլաբ.։)
Զի մի ուսուցանիցեն ձեզ առնել զամենայն գարշելութիւնս (կամ գարշութիւնս) իւրեանց. (Օր. ՟Ի. 18։)
Զի մի՛ դիւրարհամարհելի լինիցիմք՝ դիւրագտանելի լեալք. (Մխ. առակ.։)
Զի մի՛ դիւրարհամարհելի լինիցիմք. (Մխ. առակ.։)
Զի մի՛ առ ոտն կոխեսցեն զնոսա, եւ դարձեալ երգիծուցանիցեն ձեզ. (Մտթ. ՟Է. 6։)
Կամ եղեւ ստուծոյ չտալ խառնակել յօտար ցեղ ամուսնութեամբ, զի մի՛ վիճակացն խառնակութիւնք լինիցին. (Կիւրղ. թուոց.։)
Զի մի՛ խափանեցուցիչ առ ծալմունսն գոլով՝ դժուարաբերք գործիցին մարմինքն. (Պղատ. տիմ.։)
Զի մի՛ ծանրատաղտուկ աշխարհասիրացն թուեսցին օրէնքն։ Զի մի՛ ծանրատաղտուկ զմեղադրութիւնն առնիցէ. (Շ. մտթ.։)
Զի մի՛ վատութիւն քան զքաջութիւն ճոխասցի, որ կանանցաբարոյիցն քաջ յարմարի. (Արծր. ՟Ա. 7։)
Կարճառօտս կտրեցից. քանզի միշտ համառօտս սիրեմ հատանել (զբանն). (Սեբեր. ՟Թ. (ոճ յն. զի համառօտելն ըստ յն. ասի՝ վերակարել։))
Զի մի՛ կործանեալ զիս կորացուսցէ հայել ի դժոխս։ Մի՛ կորացուսցես զկործանեալն. (Նար. ՟Ծ՟Ը. ՟Ձ՟Է։)
Զտեսակս երեսաց մերոց բացատրեաց ի միմեանց եւ օտարացոյց, զի մի՛ լինիցի անկարգութիւն համատպութեամբն. (Լմբ. առակ.։)
Զի մի՛ համարիցս՝ հասարակախառն ինչ բնութեամբ օրինաց (կամ օրինօք բնութեան) ծնեալ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Հրապարակատես լիցին վէրք արդարք։ Առաքինութիւն նոցա հրապարակատես լիցի։ Առ ի ցոյցս հրապարակատեսք լեալք։ Զի մի՛ հրապարակատեսք լիցին. (Իսիւք.։ Երզն. մտթ.։ Առ որս. ՟Ժ՟Դ։ Կանոն.։)
Զհրեղինութիւնսն անվնասաբար փայլատակեալ։ Ի հրեշտակական տպաւորութիւնս հրեղինութիւնն։ Զի մի՛ կիզցեն հրեղինութեամբ իւրեանց. (Դիոն. երկն.։ Մաքս. ի դիոն.։ Վրդն. ծն.։)
Զի՞նչ է մարդ, զի մեծացուցեր զնա։ Մեծացոյց թագաւորն զդանիէլ։ Զի մի՛ ասիցես, թէ ե՛ս մեծացուցի զաբրամ։ Տէր աղքատացուցանէ, եւ մեծացուցանէ։ Իբրեւ տնանկք, եւ զբազումս մեծացուցանեմք.եւ այլն։
Զի մի՛ մոռացուցեալ թշնամւոյն, եւ այլն. (Իսիւք.։)
Զի մի՛ յերկարութիւն ճառիցս լիցի՝ ձանձրութիւն ընթերցողաց. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Բազում ինչ յիշեցուցիչ իրացն կազմէ Աստուած, զի մի՛ յորժամ սքանչելիքն անցանիցեն մոռանայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։)
Զանազանութիւնք ներանձնացելոցն ... աստուածութիւն ոչ բաժանի, զի մի է յերեսեան. (Քեր. քերթ.։)
Զի մի անկանիցիմք եւ մեք ի շատխօսութիւն ըստ նոցունց նմանութեան. (Վեցօր. ՟Ա։)
Զի մի՛ կրկնաբանութիւնս ի շատխօսութիւն կրթեսցի. (Նար. ՟Լ։)
Որք վասն անցաւոր կենացս պատգամաւորեն ի հողեղինէ եւ մահկանացուէ առ նմանսն, հոգան եւ զգուշանան՝ զի մի՜ ամօթ եւ երկիւղ հասցէ նոցա ի պատգամաւորելն. (Խոսր.։)
Այլ զի մի՛ միայն պատուհասակած առնիցեմք, օն առեալ՝ եւ օրինակ ինչ ուղղութեան հնարեսցուք։ Կարծէր թէ գուցէ դարձեալ պատուհասակոծ լիցի։ Պատուհասակոծ առնէր զնոստ եւ ասէր։ Սաստէի եւ պատուհասակոծ առնէի ըզ ձեզ. (Ոսկ. մտթ. Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. հռ.։)
Զի մի՛ սրահատութեամբ ապականեսցի (ոստք). (Թէոփիլ. պհ.։)
Զի մի առաւելաւն վախեցուցանիցէ զաշակերտսն ի կարի սաստկացուցանել զվշտագին տրտմութիւն. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Զամենայն փոյթ նոցա արարեալ յառաջագոյն, զի մի՛ վիճաբանագոյնս զնոսա գործեսցեն. (Ոսկ. գծ.։)
Զի մի՛ քաջասրտագոյն կարծիցի մարն քան զհայկազնեայն։ Քաջասրտագոյն դիմացուածով։ Քաջասրտագոյնս լինել։ Քաջասրտագոյնս զնա գործեաց։ Դիմեցին քաջասրտագոյնս ի վերայ՝ սուսերամերկ զինեալք. (Արծր. ստէպ։)
Զի մի՛ ի քիստոնէական անուանէդ որոշեսցիս։ Եւ որ այլ եւս կարգք են քիստոնէականք։ Զօրէնս քիստոնէական հաւատոց։ Ի քիստովնական հաւատոցն. Քրիստոնէական զարմից։ Քիստոնէական փրկաւէտ կոչմանս։ Քրիստոնէական կարգովս եւ կրօնիւք։ Զգիրս սրբոյս քիստոնէականս. (Մանդ. ՟Ա։ Խոսր.։ Յհ. կթ.։ Ճ. ՟Ա.։ Ոսկիփ.։ Նար. ՟Լ՟Բ։ Լմբ. սղ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31։)
Զայսոսիկ յանձնէ հալածէ, զի մի՛ յայն ամենավայելուչ հայեցողութենէն ստուերասցի. (Լմբ. առակ.։)
Զի մի՛, որպէս առ Կղէոպեանսն, աներեւութասցի փափագելին ի միջոյ. (Լմբ. համբ.։)
Զի մի՛ աստուածազգեստ իմանայցի Քրիստոս։ Ոչ բնակեալ ի մարդում եւ աստուածազգեստ, որպէս զայլսն՝ որք եղեն հաղորդ աստուածութեան նորա. (Պարամպմ. ՟Խ՟Ե. եւ ՟Ժ՟Ե. եւ այլն։ Զայսոսիկ գրէ կիւրեղ ընդդէմ նեստորի. իսկ Ածաբ. առ որս. ՟Ժ. յուշ առնէ, թէ երբեմն ապողինարիտք չառնուին յանձն ասել զՔրիստոս աստուածազգեստ, այլ միայն մարմնազգեստ, զի չնդունէին զանձնաւորական միաւորութիւն աստուածութեան ընդ մարդկութեան։)
Զի մի՛ իցէ պոռնիկ, կամ արբեցող, կամ կնաթող, կամ ի բազմակնութիւն խոտորեալ. (Մաշտ.։)
Զի մի՛ դժուարաբերք գործիցին մարմինքն. (Պղատ. տիմ.։)
Այս տեղի կրկնած եւ երկրորդութիւն է։ Պա՛ցտ է միտ դնել կրկնելոցն գրոց եւ երկրորդութեանց, զի միտս ինչ յայտնիս կամի ցուցանել այնու։ Ասպիսի ինչ է երկրորդութիւնն, ասէ՝ թէ զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր եկն անձրեւն ... զնոյն դարձեալ երկրորդէ. (Կիւրղ. ծն.։)
Զի մի՛ զայրացուսցէ զքաղցրիկ որդեակն իւր. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զի մի՛ ընդերկարեսցին փորձանքն ի վերայ տկարութեանս մերոյ. (Եփր. ՟ա. կոր.։)
Զի մի՛ եւս ընթասցի ի չարագոյն ընթացումն. (Տօնակ.։)
Զի մի՛ ծուլացուցանիցէ զնոսա. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։)
Բանջարքն այլ եւ այլ զօրութիւն ունին, զի մին կակղացուցանէ, եւ միւսն խոստացուցանէ. (Կիւրղ. ղեւտ.։)
Որպէս զի մի՛ կռուեսցուսցէ զնոսա ընդ ասողին. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Այլ ես աղաչեցի զհայր, զի մի՛ պակասեսցէ հաւատք քո. տե՛ս տե՛ս զձեռնկալութիւն. (Լմբ. սղ.։)
Զի մի՛ յերկոցունց կողմանց ունիցիմք մարտակցութիւնս, տեսութեան եւ մտածութեան. (Մագ. ՟Ի՟Ե։)
Չիք մաշիլ եւ աճել. քանզի միանգամ էառ զկատարեալ միատարրութիւնն, կալ մնալ այնպէս. (Վեցօր. ՟Զ։)
Ծայրագոյնքն սխալեն եւ յանցուցանեն. իսկ միջաւորութիւնքն ունին իմն ի բաց գնացս յառաջ պահպանութեան, զի մի՛ ինչ յանկարծօրէն (լիցի) կրել անբժշկելի. (Փիլ. լին. ՟Դ. 239։)
Զի մի՛ մատաղ հասակն յառաջադիմանալովն ի դատաստան անկցի սատանայի։ Անիրաւութիւնն ոչ զօրէ յառաջադիմանալ, այլ կարճի ի խնամոցն աստուծոյ. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. առակ.։)
Զյայրատ նայեցածսն ի տանջանս հրաւիրէ։ Զյայրատ նայեցածսն յառաջ քան զգործսն հրամայէ խափանել, զի մի՛ երբէք եւ ի գործսն եւս գայցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)
Վիմափոր եղեւ (գերեզմանն քրիստոսի), որպէս զի մի՛ ինչ կասկած որմափորութեան լիցի. (Բրսղ. մրկ.։)
Զգուշացուցանէ մի՛ լինել շրջող տանէ ի տուն, զի մի՛ պարսաւեալ լիցին իբրեւ զորովայնապարարս. (Իգն.։)
Զի մի՛ ստորաքարշութեամբ մարմնոյն վրիպեսցին. (Լմբ. սղ.։)
Յիշելով զտրտմակցութիւն սրբոց ընդ վշտացեալ։ Զի մի՛ ի տրտմակցութենէ անտի կործանեսցիս. (Փարպ.։ Եւագր. ՟Ժ՟Ա։)
Զի մի՛ տարակոյս ի տարակոյսս կցեալ ցնորեցուցանեմք ինչ զձեզ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։)
Որ զքանքարաթաքոյցն տանջեաց չարաչար։ Զի մի՛ իբր զքաքարաթաքոյց զայծ ծառայն։ Զի ապրեսցիս ի քանքարաթաքոյց ծառային որոգայթից. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. առակ.։)
Զի մի՛ ննջեսցեն նոքա յայսմ վրիժու խնդրելոյ եւ ի քինութենէ. (Եփր. օրին.։)
Զի մի՛ օտարացուցանելով օտարացուսցուք զորդի ի հօրէ. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)
Անխայեցոյց զԱբիմելէք, զի մի՛ մերձեսցի առ Սառա. (Եփր. ծն.։)
Զոր եւ ի վերայ գործեաց երաժշտականք զգուշութեամբ պահեն՝ զջիլսն թուլացուցանելով, զի մի՛ պրկմամբ անհանգստութեամբ պախումն առցէ. (Փիլ. լին.։)
Զի մի՛ անձնսիրութեամբն եւ զիրաւունսն եւս կորուսանիցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
Զի մի՛ կարծիցի ինչ, թէ անձնյարգութեան եւ պարծանաց իցէ վարդապետութիւնն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 25։)
Զի մի՛ երեւեսցի անվայելչութիւն մերկութեան քո. (Յայտ. ՟Գ. 18։)
Զի մի՛ գերազանցութիւն պատուոյն բարձրացուսցէ զմարդն յապարասանութիւն. (Պրպմ. ձ։)
Զի մի՛ հայհոյեսցի պաշտօնն մեր, այսինքն աւետարանութիւնն մեր։ Եղիցես դու քաջալերեալ ի պաշտաման քում, այսինքն յաւետարանութեան քում. (Եփր. ՟բ. կոր. եւ Եփր. ՟բ. տիմ.։)
Զի մի՛ բազմաբանութեամբ զերագալուր ձեր միտս ձանձրացուցից. (Փարպ.։)
Զի մի՛ ոք բազմազանութեամբ ընդ իմանալւոյն խառնեսցի. (Նիւս. կազմ.։)
Զի մի՛ սերմն օտարոտի ապականեսցէ զմերս բարետոհմութիւն։ Զի մի՛ ի հակառակութենէն բարետոհմութիւնն (սիրոյ) աղաւաղեսցի. (Լմբ. ատ.։)
Զի մի՛ զփոյթն զգործասիրութեան խափանիցեմք. (Բրս. հց.։)
Զի մի՛ ի դատապարտութիւն մեզ ասացեալքն լինիցին. (Խոսր.։)
Դժուարըմբռնելի եւ դժուարորսալի։ Հնարի գտանել իւր զդժուարըմբռնելին (այսինքն զի մի՛ ըմբռնեսցի). (Փիլ. լին.։)
Զի մի՛ առ ոտն կոխեսցեն զնոսա, եւ դարձեալ երգիծուցանիցեն ձեզ. (Մտթ. ՟Է. 6։)
Կանա՛յք սիրեցէ՛ք զարս ձեր, իբրեւ զի մի մարմին էք զուգաւորութեամբ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Գ։)
Զի մի՛ աւելորդ ինչ եւ ընդվայրընկեցիկ կարծիցի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։)
Հայեա՛ց, ո՛րպէս լողաս, որ ոչ ընկղմեցուցանես (այսինքն զի մի՛ ընկղմեսցես) զկուրն քո ի ծովուն. (Մաշկ.։)
Զի մի՛ թանձրամսութեամբ արտաքս անկցիս ի պիտանացուաց. (Մաշկ.։)
Զի մի՛ պատուօք ինքնակացութեան տգիտաց կարծին, որոց արարածն ի մովսիսէ ոչ ճառեցաւ. (Եզնիկ.։)
Իմաստունք ծագեսցեն իբրեւ զլուսաւորութիւն ի հաստատութեան։ Փառօք մեծօք եւ լուսաւորութեամբ ի յաւիտենականէն։ Ցուցցէ աստուած ի ներքոյ երկնից զամենայն լուսաւորութիւնս քո։ Առաւել քան զլուսաւորութիւն արեգական։ Զի մի ծագեսցէ ի նոսա լուսաւորութիւն աւետարանի։ Ի լուսաւորութիւն գիտուոթեան փառացն աստուծոյ։ Լուսաւորութիւն նմանեալ ականց պատուականաց.եւ այլն։
Քանզի մեծամեծս բարբառեցաւ, եւ զամբաստանութիւնն աճեցոյց՝ կռապաշտութիւն կոչելով (զշուայտութիւն), զի մի՛ թուեսցի խոշորեցուցանել, հանդերձ գովութեամբն նստուցանէ զնոսա դատաւորս. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Զի մի՛ խոտորեցուսցեն զտունդ իսրայէլի ըստ օտարացելոց սրտից իւրեանց յինէն ի գնացս իւրեանց. (Եզեկ. ՟Ժ՟Դ. 5։)
Արարին նոքա խորամանկութեամբ։ Ի խորամանգութենէ չարեաց իւրեանց։ Ի բա՛ց արա զանձն իմ ի խորամանկութենէ նոցա։ Գիտաց յիսուս զխորամանգութիւնն նոցա։ Նայեցեալ ընդ խորամանկութիւն նոցաասէ։ Լի ամենայն նենգութեամբ եւ խորամանգութեամբ։ Զի մի՛ նենգեսցուք զբանն աստուծոյ։ Որպէս օձն խաբեաց զեւայ խորամանգութեամբ իւրով.եւ այլն։
Տե՛ս, զի մի՛ արտաքս կաքաւցուսցես զսրբութիւն սրբութեանցն, այլ երկիւղիւ զթաքնութեանն աստուծոյ (զխորհուրդս) իմանալեօք եւ աներեւութիւք գիտութեամբք պատուեսցես. (Դիոն. եկեղ.։)
Զի մի՛ կրկնաբանութիւնս ի շատախօսութիւն կրթեսցի. (Նար. լ։)
Երկու աստուածք՝ ոչ են (հայր եւ որդի), վասն զի մի է բնութիւնն, եւ նոյն կամք, եւ մի համաձայնութիւն. (Աթ. ՟Ը։)
Զմերոց խորհրդոց հետեւացուցանեմք շքեղութիւնս։ Հետեւացուցանէր նմա զփառս։ Զի մի՛ թուեսցի զհասարակաց անուն հետեւացուցանել նմա։ Որպէս զվիճակ ինչ նմա վայելուչ հետեւացուցեալ. (Կիւրղ. հանգ. ստէպ։)
Մի՛ եկեսցես ի հաստատուն կերակուրն հերձուածողարար, զի մի՛ խեղդեսցիս (որպէս կաթնկեր). (Ճ. ՟Գ.։)
Զի մի՛ լսելով զմարմնավայելուչսն՝ սկզբնաւոր զնա կարծեսցեն եւ ժամանակաւոր, ասէ, ի սկզբանէ. (Տօնակ.։)
Զի մի՛ կիսամասնեայ զմերակերպութիւնն բաջաղիցեն. (Լմբ. հանգ.։)
Զի մի՛ խափանեսցին յառաջարկութիւնք խնամոցն Աստուծոյ. (Վրդն. ծն.։)
Ո՞ւր յաստուածեղէն գիրս գտանի հոգին սուրբ ասացեալ սոսկ ոգի առանց յաւելադրութեան, ասելով՝ կա՛մ Աստուծոյ, կամ հօր, կամ թէ իմ, կամ նորա, կամ Քրիստոսի, եւ որդւոյ, կամ յինէն, որ է Աստուծոյ. կամ ընդ յառաւելադրութեան, զի մի՛ սոսկ ասիցի հոգի, այլ՝ Հոգին։ Ընդ յաւելադրին ասի. տնկեաց, եւ արար փուշ։ Ասաց յաւելադրաւ, եթէ ես եմ այգի (կամ որթ) ճշմարիտ. (Աթ. ՟Ժ՟Բ. ստէպ. եւ ՟Ը։)
Զյօժարամտութիւնն (կամ զյօժարմտութիւնն) միայն ոչ բռնադատել, զի մի՛ ի հարկէ իցէ ձեր փրկութիւնն. (Եփր. գալստ.։)
Զի մի՛ յոլովութեամբ ճառիս նախընթացութեան՝ ի ստորեւ մնասցուք խորհրդոյս զօրութեան. (Լմբ. ատ.։)
Զի մի՛ դաւ ինչ չարագործութեան (յն. մի բառ) նոցա ի թշնամեացն լինիցի. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 22։)
Կալցէ զքեզ գովութիւն յայլոց եւ պարծենալութիւն։ Զի մի՛ անկցիս յախտ պարծենողութեան, եւ կորուսանիցես զվաստակս քո. (Վրք. հց. ՟Է. ՟Ժ՟Զ։)
Կալցէ զքեզ գովութիւն յայլոց եւ պարծենալութիւն։ Զի մի՛ անկցիս յախտ պարծենողութեան, եւ կորուսանիցես զվաստակս քո. (Վրք. հց. ՟Է. ՟Ժ՟Զ։)
Հասարակաց խօսիւք անցանելով ընդ պատմութիւնս. որպէս զի մի ոք երեւեսցի ի պերճաբանութիւնս գրաւեալ առ փափաքն, այլ ճշմարտութեան բանից մերոց կարոտեալ եւ այլն. (Խոր. ՟Գ. 1։)
Դառնային ի սեպհականութիւնս եւ ի տունս։ Զի մի տարամերժիցի սեպհականութիւն ազգացն այնոցիկ ի բնիկ տէրութենէն։ Յինքն գրաւեր զսեպհականութիւն տանն. (Յհ. կթ.։)
Ո՛վ սուրբ դաս, ո՛վ վահանակցութիւն անքակ։ Ի պատերազմունս ճակատուն՝ որ յառաջին վահանակցութեան անկեալ լինի, նոյնժամայն լնուն զդասն, որպէս զի մի վահանակցութիւն նոցա կարեալ եղիցի պակասելովն. (Բրս. ՟խ. մկ.։)
Զի մի՛ վրէժխնդրութիւն նոցա նախ քան զժամանակն լիցի. (Իգն.։)
Զի մի՛ անապաշխարութեամբ նոցա սուգ առցէ. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Զի մի՛ ի բարկութիւն զնա բորբոքեցուցանիցէ. (ՃՃ.։)
Զի մի՛ դիւրարհամարհելի լինիցիմք. (Մխ. առակ.։)
Միջակ ուսմամբ տալ զգիտութիւն գրոց, զի մի՛ դիւրընկալութեամբն արհամարհեսցի. (Նար. երգ.։)
Արգելու յերդմանէ, զի մի՛ սովորութեամբ երդմանն յերդմնահարութիւն անկանիցին, եւ սուտ եւս երդնուցուն. (Ոսկիփոր.։)
Զի մի՛ երբէք դարձցի յառաջին զազրագործութիւնն. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ.։)
Զի մի՛ զանգիտեցուսցէ զսիրտ եղբօր իւրոյ իբրեւ զիւրն. (Օր. ՟Ի. 8։)
Զառաջին յարձակմունսն ոգւոյն ընդ կրուկն դարձուցանէ՝ ըմպահկեցուցեալ նախախնամութեամբ, զի մի՛ գահավէժ լիցի. (Փիլ. լին. ՟Դ. 65։)
Մի՛ զոք աղաչելով թախանձեցուսցես։ Զմիանգամ ասացեալն կրկնելով չկամեցաւ ասել, զի մի՛ թախանձեցուսցէ զլսօղսն. (Մագ. ՟Ծ՟Թ. եւ Մագ. քեր.։)
Որպէս ծիծաղականութիւն՝ մարդոյ, եւ խխնջականութիւն՝ ձիոյ. Զի միայն մարդ ունի զծիծաղականութիւն. (Դամասկ.։)
Կրթել զմանկունսն չսովորել ի փոքրագոյն ձեռնաքարշութիւնսն, զի մի՛ ի մեծամեծսն ձեռնարկիցէ. (Տօնակ.։)
Ոչ որպէս մարմնաբանութիւնս յաղագս մարդկան կարծել (զերիս անձինս), զի մի՛ բազմաստուածութիւն թստ հեթանոսաց իմանայցեմք. ընթերցի՛ր մարմնաբնութիւնս. զի յն. է մարմնաբնապէս կամ մարմնաբուսապէս. այսինքն ըստ մարմնաւոր բնութեան։
Առաջինն՝ յաղագս միայնապետութեան. զի մի է պատճառ յաշխարհիս, եւ առաջնորդ եւ թագաւոր. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Զի մի՛ ընդ յոլովաբանութեամբ պարսաւանօք անկցուք. (Վահր. հմբ.։)
Ոչ կատարել ի նոսա (յաւուրս յինանց) տօնս, եւ ոչ ուրբաթացուցանել, զի մի՛ խափանեսցի յարութեանն, պաշտօն. (Ճ. ՟Գ.։)
Զի մի՛ տեսցէ զչարազգեստութիւն նոցա. (Բրսղ. մրկ.։)
Զի մի՛ ստորաքարշութեամբ մարմնոյն վրիպեսցին. (Լմբ. սղ.։)
Զի մի՛ տագնապեցուցեալ՝ չտայցէ նմա ուշաբերել ապաշխարութեան։ Խարշեալ զաղիսն՝ տագնապեցուսցէ օգնել նմա. (Եզնիկ.։ Խոսր.։)
Զի մի ի մեղադրութիւն օրէնսզանցութեան գրգռեցին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 15։)
Զի մի՛ պահանջեսցէ քո կամքդ յինէն անապատականութիւն, եւ ես լինիմ քաղաքացի. (Լմբ. սղ.։)
Զի մի՛ ինքն լիցի պատճառ, այլ հրէից անընդունակութիւնն. (Երզն. մտթ.։)
cf. ԱՆԿԵՐՊՈՒԹԻՒՆ. Զի մի՛ կարծիցի, թէ յանկերպարանութենէ այսպիսի իրք գործիցին. (Ոսկ. ես.։)
Զի մի՛ զանստացուածութեանն վնասեսցէ զբան։ Բաւական է մեզ՝ որ վասն անստացուածութեանն բան. (Բրս. հց.։)
Զի մի՛ ապստամբեցուցանիցէ զորդին քո յինէն. (Օր. ՟Է. 4։)
Որոշեալ զառանձնաւորութիւնսն՝ ասէ, որ ետես զիս, ետես զհայր իմ. զի մի՛ ասիցէ ոք, թէ եւ հայր ինքն իսկ է որդի։ Ծանիցես զառանձնաւորութեանցն որոշումն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 28. 32։)
Գիտացեալ զընդդիմակացութիւն նոցա, եւ զանփոփոխ յօժարութիւնն։ Տեսեալ զնորա զընդդիմակացութիւնն անխոնարհելի։ Զի մի՛ յաղթեսցէ մարդկային ընդդիմակացութիւնն. (ՃՃ.։)
Ժուժկալեցուցանէի զիս, զի մի՛ եփեցից ջերմ. (Վրք. հց. ձ։)
Զի մի՛ ոք ասիցէ, թէ հրապուրելով հրապուրեցոյց զնոսա. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 10։)
Զի մի՜ ընդ խոտանս գտանի ցիմք յաւուրն պատասխանատուութեան։ Օր պատասխանատուութեան՝ օր դատաստանին. (Խոսր.) (որ բերի եւ ի յաջորդ նշանակութ)։
Զի մի՛ թուեսցուք ոմանց անգեղեցկափորձապէս ներբողել զմարդն. (Նիւս. բն. ՟Ա։)
Զի մի՛ բազմաստուածութիւն ըստ հեթանոսաց իմանայցեմք. (Աթ.։)
Զի մի՛ բազմաստուածութիւն աստուածոց ի ներքս ածիցեմք. (Ածաբ.։)
Ի կղզի մի հարկաւորէ զնա. իմա՛, հրամայէ տանել։
Ամենայնիւ զգուշանայ, զի մի գուցէ սուտակասպասութեան ինչ կարծիս մտանիցէ. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Կենդանի է բընութեամբ իբրեւ զաստուած. եւ վասն զի միացաւ ի մարմին իւր, կենդանատրեցոյց զնա. յն. կենդանարար կացոյց եւ զնա. (Պրպմ. ՟Խ՟Ե։)
Զի մի՜ ընդ խոտանս գտանի ցիմք յաւուրն պատասխանատուութեան։ Օր պատասխանատուութեան՝ օր դատաստանին. (Խոսր.) (որ բերի եւ ի յաջորդ նշանակութ)։
Ընդէ՞ր ասիցես ասեն զմիասին էականն։ Ի բա՛ց առ դու նախ զօտարականն, զի մի՛ ի դիմի հարկանցի քեզ ի միասին էականն։ Ի միասին էականն է անուն հօր եւ որդւոյ. (Սեբեր. Բ։ եւ Աթ. ստէպ։)
Յին, Յինէն ասէ մանուկ ընկա՛լ, զայս բան խըրատ՝ յաշխարհի սըգալ. ունայնութեանց ըզքեզ մի՛ տալ, սնոտի խաղօք անըմտանալ. այլ իմաստնոց դրունս գընալ, եւ յուսմանէ ոչ ձանձրանալ. զի մի անձին տաս զղջանալ, յորժամ հընար չէ յետ դառնալ. (Շ. այբուբ.։)
Իսկ ի վերջն բայից յարի յոմանց, զի մի՛ յանգեսցի բայ ինչ ի պարզ ձայնաւոր, եւ կամ երկարեսցի եւ ե՛ւս ձայնն. զոր օրինակ գրեն՝ արայ՝, սրբեայ՝, կեցոյ՝, լցոյ՝, եւս եւ ո՞յ. իբր արա՛, սրբեա՛, կեցո՛, լցո՛, ո՞. եւ այլն. այլ խափանեալ է առ մեօք այդպիսի գրչութիւն։
Զոր ոչն գիտես. մինչ ոչն մեղանչէին. որպէս բարւոքն վկայեաց. այս ինքն զայն՝ զոր ոչ. մինչ նոքա ոչ. որպէս երբեմն, յայնժամ կամ նա վկայեաց։ Ուր յերրորդ դէմս բայից դիտեա՛ քաջ, զի մի՛ լիցի շփոթել զյանգս եզական բայից յօդիւ, էն, ին, ընդ յոգնականս անյօդս՝ են, ին. զոր օրինակ.
Զի մի երբէք ասիցէ, բա՝ ըստ պարտեաց մեռաւ (Քրիստոս). (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)
ԶԻ ՄԻ՛. ԶԻ ՄԻ՛ ԵՐԲԷՔ. ἴνα μή, μή ποτε, ὄπως μή ut non, ne forte, ne Որպէս զի մի՛. մի՛ գուցէ. գուցէ. որ չէ, որ չըլլայ թէ, որ չըլլայ որ.
Մի՛ դատիք, զի մի՛ դատիցիք։ Մի՛ արկանէք ... զի մի՛ առ ոտն կոխիցեն։ Զի մի՛ երեւեսցիս մարդկան իբրեւ զպահօղ։ Զի մի՛ երբէք հարցես զքարի զոտն քո. եւ այլն։
Քանակ է ժողով միոց. զի մին ոչ ասի քանակութիւն, այլ սկիզբն քանակութեան. (Դամասկ.։)
Կրկին տանջանք առնին մեղաւորաց. մի՝ զի միշտ այրին եւ խորովին, եւ միւս եւս՝ զի յայնպիսի փառաց վրիպեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 22։)
Եւ այս նախախնամաբար, զի մի՛ լիցի որ զպտղաբերս հարկանիցեն. (Մխ. առակ.։)
(Ցաւն այն) օր ընդ օրն լինի, եւ ժամ ընդ ժամ, եւ է՛ զի յետ ամսոց, եւ զի միանգամ ի տարւոջն. (Կանոն.։)
ՄԻ՛ ԵՒ ՄԻ՛ ԻՒԻՔ. որպէս եւ Մի՛ եւս. մի՛ ինչ. մի՛ ոք. մի՛ երբէք. մի՛ արդեօք. մի՛ գուցէ. զի մի՛. եւ այլն։ cf. ի բառն ԻՄՆ կամ ԻՆՉ, ԻՒԻՔ. ՈՔ. ԵՐԲԷՔ. ԱՐԴԵՕՔ. ԳՈՒՑԷ. ԶԻ. եւ այլն։
ՄԻ՛ ԳՈՒՑԷ. cf. ԳՈՒՑԷ. եւ ԶԻ ՄԻ՛։
Զի մի՛ երբէք հարցես զքարի զոտն քո։ Զի մի՛ երբէք դարձցին, եւ թողցի նոցա.եւ այլն։
Զուրուկս փախստեայս առնէին, զի մի՛ յայլս փոխեսցի ախտն. (Խոր. ՟Գ. 20։)
Կորացեալ արկանէր զակն իւր (առիւծն) յալեւորէ անտի, զի մի՛ երկեցուսցէ. (Եփր. թագ.։)
Մեք երանեմք այլոց։ Քանզի նա զայլոյն ապականէր։ Զի մի՛ իբրեւ յայլոյ հիման վերայ շինիցեմ. (Մաղ. Գ. 15։ Առակ. ԻԷ. 13։ Հռ. ԺԵ. 20։ )
Նախ հոգին իջանէր, եւ ապա ձայնն հօր գայր ի վերուստ, զի մի՛ ա՛յլ ընդ այլոյ կարծիցեն. (Շ. մտթ.։)
Զի մի՛ կարծեսցեն, եթէ ի Կուսէն ա՛ռ սկիզբն. այլ՝ թէ յառաջ քան զյաւիտեանս ի Հօրէ. (Շ. թղթ.։)
Զի մի՛ առ աչս երեւեսցին՝ տնօրէնութիւնքըն մարդկային. (Շ. խոստ.։)
Զի մի՛ յոլովագոյն բայ կշռովք բարձցէ զնա։ Ապարասանեալ բայ յաղագս բազմորդութեանն։ Հրաման տայր բայ նմին։ Արդ եթէ կամիք, բայ կարօղ եմ ես զնա ձեզ ցուցանել. (Պիտ.։)
Զի մի՛ յոլովագոյն բայ կշռովք բարձցէ զնա։ Ապարասանեալ բայ յաղագս բազմորդութեանն։ Հրաման տայր բայ նմին։ Արդ եթէ կամիք, բայ կարօղ եմ ես զնա ձեզ ցուցանել. (Պիտ.։) Եւ իբր զձայն յունական, ի՛բա, ի՛բէ. այսինքն ասաց, ասէ.
Մի՛ զբոլոր տունն ընդ բանիւ արասցեն։ Ո՛չ օրէն է վասն միոյ զամենեսեան ընդ բանիւ առնել։ Զի մի՛ այլքն ընդ բանիւ կացցեն վասն միոյ մեղուցելոյ. (Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ երեւեսցի ի մէջ անմտացն իբրեւ զբանիւք իմն եկեալ։ Զբանիւք եկեալ երեւէր. (Ոսկ. յհ. Ա. 7։)
Բեթսեայ իւղոյ մղելոյ։ Բեթն չափ իմն է մզելոյ. զի մի՛ ոք համարեսցի թէ զպտղոյն ասիցէ, եւ ոչ զձիթոյն. (Կիւրղ. թագ.։)
Դաւով խրատ տուեալ հիւրկանու։ Զի մի՛ ինչ դաւ նորա թագաւորութեանն լինիցի. (Խոր. ՟Բ. 18. 23։)
Ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւորս ուտէ։ Յիսուս գնաց ընդ նորա։ Եկին ընդ իս եւ սոքա։ Ընդ միմեանս վիճէին։ Խորհէին ընդ միմեանս։ Ընդ սիրելիս մեր՝ ընդ Բառնաբայ եւ ընդ Պօղոսի. յն. ընդ սիրելեաց մերոց եւ այլն։ (Այլ զի մի՛ շփոթեսցի ընդ սեռ". հոլովոյ, ընդ սիրելիս ասի խորհրդով)։
Զի մի՛ կարծիցի, թէ առ պարծանս ինչ ընդ առաջ երթայցէ սքանչելեօքն. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ ոք առ ընդ երկար ժամանակն հրաժարեսցէ, եւ չունիցի ակն դարձի գերութեանն. (Տօնակ.։)
Բայց առ այն ժամ նոքա ոչինչ իմացան։ Ոչ էառ յանձն առ այն ժամու, զի մի՛ մեծամտեսցին. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ ժառանգեսցես զանվախճան զլացն. (Նեղոս.։)
Զի միանգամ զպիղծն փոխանակ անպիտան ասելոյ կրէին. եւ ամենեւին միտք այս են, թէ չիք աստ հաց լոկ. (Կիւրղ. թագ.։)
Զի մի՛ ժամանակի մարտին խամք եւ անկիրթ գտցուք. (Բրսղ. մրկ.։)
ԾՈՎ կոչի ի սուրբ գիրս եւ Արեւմուտք, զի միջերկրականն ծով է յարեւմտից կուսէ պաղեստինու. Տե՛ս (Ծն. ՟ժգ. 14։ ՟գ. թգ. ՟է. 25։ Եզեկ. ՟Խ՟Ը. 18։ Դան. ՟Ը. 4։ Այլ ի Սղ. ՟Ճ՟Ղ. 3.) դնի փոխանակ հարաւոյ. զի ի հարաւակողմն հրէաստանի անկանի կարմիր ծովն, մեռեալ ծովն, եւ օվկիանոսն գլխովին.
Զի մի՛ վասն ուրացութեանն կաղ գտանիցի քան զայլսն։ (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ կաղ թուեսցի առնել զհատուցումն։ Կիսաձայնքն բարբառս գործեն կաղս եւ անկատարս։ Երկբայութիւն մտաց անկատար եւ կաղ է միշտ։ Կաղ է ախտն (կիրքն), յորժամ ի վայր անկեալ իցէ, եւ անդ գերին կալեալ. (Փիլ. լին.։)
Զի մի՛ զանձն ի կոր ոք կործանեսցէ։ Մի՛ աղքատութեամբ ի կոր կործանիցիմք. (Ոսկ. մ. Ա. 5. եւ 9։)
Եղիցի ի ձաղ ընկերաց իւրոց։ Զի մի՛ եղիցին ձաղ ամենայն ընկերաց իւրեանց. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Որ չկայր (այսինքն զի մի՛ լիցի) գողանալոյ ճար. (Տաղ յար.։)
Մի՛ համբարձցիս մեծս, զի մի՛ եւ դու անկցիս յերկնից որպէս փայլակն. (Աթ. համբ.։)
Զի մի՛ զմնացեալ ժամանակս ի գործ՝ առանց շահից զանցուսցուք։ Ոչ երբէք ելանէ առանց շահի։ Աւելի պէտս շահից ի տարերցս ընդունի՝ քան ի ծառայից. (Իսիւք.։)
Ոտն հարին կորստեան նորա։ Չէ բարւոք ի վերայ մեռելոց ոտն հարկանել։ Զի մի՛ ոտն հարկանիցեն ի վերայ մեր. (Լմբ. աբդ.։ Ճ. ՟Գ.։ Զքր. կթ.։)
Զի մի՛ կուրացեալ՝ առ խարխափի որմ զորմայն՝ ի բժշկաց խնդիր շրջիցիս. (Կոչ. ՟Բ. յն. լոկ, յայնժամ խնդրիցես զբժիշկն։)
Զի մի՛ ի բակէ քումմէ տարեալ եղէց յորջս գայլոց. (Իսիւք.։)
Զորս խրատեցաւն եւ ուսաւ, ընկալաւ յուշի։ Զի մի՛ յոր ուշն կայր ի բանին թաղեալք՝ յայլ կամս զբանն ծախեսցուք. (Փիլ.։)
Զի մի ունիցիմք սպի. (Ոսկ. եբր.։)
Պատուէր տայր, զի մի՛ ոք զխորհուրդն ի վեր հանցէ։ Զխորհուրդն նմա ի վեր հանէր. (Եզնիկ.։)
Զոր գրէ հոգին, ոչ վեր ի վերոյ գծեալս, այլ ի խորոջ նշանակեալս։ Խորհէր քրիստոս ի խորս պնդել զհաւատս նոցա, որպէս զի մի՛ վեր ի վերոյ լինելով խլեսցին յարմատոց։ Մի՛ վեր ի վերոյ անց եւ անցս առնիցէք, այլ զի ի խորս իջանիցէք աստուածեղէն գրոց. (Ածաբ. պասք. ՟Ա։ Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. ղկ.։)
Եղեւ աղիւսն ի տեղի քարի։ Առ ի քարանց տեղւոյն, եւ եդ ընդ սնարս իւր։ Կուտեցէ՛ք քարինս։ Անգործ քարամբք շինեցաւ։ Քարկոծեցին զնոսա քարամբք։ Հարկանցէ քարիւ, կամ բռնցի։ Զի մի՛ երբէք հարցես զքարի (այսինքն ընդ քար զոտն քո։ Եթէ դոքա լռեսցեն, քարինքդ աղաղակեսցեն։ Կարօղ է Աստուած ի քարանցս յայսցանէ յարուցանել որդիս աբրահամու.եւ այլն։
Կառավարն տեղեակ պնդեսցէ եւ կազմեսցէ զկառս իւր, զի մի՛ անկեալ ջարդեսցի, եւ զաղիփ առցէ. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Ամօթն է երկիւղ ի վատթար ինչ գործոյ. եւ այսու տարբերի խորշումն յամօթոյ. քանզի ոմն ամաչեաց՝ յորոց ինչ գործեացն, իսկ ոմն խորշեալ երկնչի՝ զի մի՛ անկցի յանփառութիւն ինչ. (Նիւս. բն. Ի։)
Զի մի՛ լիցի ամօթով առ բնաւորական սէրն. (Լմբ. սղ.։)
Զի մի մատնեսցէ ի նախատինս եւ յայպն հեթանոսաց։ Արարեր զմեզ նախատինս, ծաղր եւ այպն կատականաց թշնամեաց մերոց։ Եղաք մեք այպն կատականաց։ Ետու զքեզ յայպն ամենայն աշխարհաց. (Յուդթ. ՟Դ. 10։ Սղ. ԽԳ. 15։ ՀԸ. 4։ Եզեկ. ԻԳ. 4։)
Զի մի՛ ոք այպն լինիցի արտաքնոց տեսողաց. (Շ. ընդհ.։)
Զի մի՛ ոք ի մեղաց այտի լսելով այսպիսի բանս. եւ այլն. (Շ. թղթ.։)
Ճառագայթք արգեական զանուէն կախեալ կան։ Որպէս արեգակն մի է, եւ բազում. զի մի անիւ է, եւ բազում ճառագայթք. (Եզնիկ.։)
Զի մի՛ ծանակ եւ առակ լինիցիմք։ Առակ եւ ծանակ արար. (Ոսկ. ես.։)
ՉԱՍԵՄ, ԶԻ ՄԻ՛ ԱՍԻՑԵՄ, ԶԻ ՄԻ՛ ԱՍԱՍՑՈՒՔ, եւ այլն. իբր Կարէի ասել, բայց չասեմ. կամ մի՛ ստիպեր զիս ասել.
Եւ հատուցից, զի մի ասիցեմ քեզ, թէ եւ դու զանձն քո ինձ պարտիս։ Եւ ամաչեսցուք մեք, զի մի՛ ասացից՝ թէ դուք. եւ այլն։
Զի մի՛ խնղճ ինչ աստի երեւեսցի. (Ոսկ. յհ. Ա 3։ Ռամկական է ասելն.)
Զի մի՛ անկանիցիք յաստեաց հաստատութենէ. (Բ. Պետ. Գ 17. յն. ի բնիկ կայից. ըստ հյ. իբր ի վիճակէ կայից։)
Այր յորում իցէ արատ ... այր կաղ եւ կոյր։ Ի թաթից ոտից իւրոց մինչեւ ի գլուխ ոչ գոյր ի նմա արատ։ Զի մի՛ ունիցի ինչ արատ կամ աղտեղութիւն. (Ղեւտ. ՟Ի՟Ա 18։ ՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Դ 25։ Եփես. ՟Ե 27։)
Զի մի՛ այս զգալի եւ նիւթական աշխարհս կիզեսցի յարփի ճառագայթից աննիւթ եւ անիմանալի երկնից։ Ստուեր ջրոյն զիմանալի լոյսն արփի եւ վերին երկնին փակեալ արգելեաց. (Զքր. կթ.։)
Բեթսեայ իւղոյ մղելոյ։ Բեթն չափ իմն է մզելոյ. զի մի՛ ոք համարեսցի թէ զպտղոյն ասիցէ, եւ ոչ զձիթոյն. (Կիւրղ. թագ.։)
Այսր պատասխանի ստուգութիւն նորա. զի մի՛ ոք բծեսցէ զստուգութիւն նորա։ Որ ի ձեռն այսր պատճառանաց կամին ըստգտանել եւ բծել զմեզ։ Եպերել եւ բծել զգաղատացիս. (Եփր. համաբ. եւ Եփր. ՟բ. կոր.։ Եփր. ՟գ. կոր.։)
Զի մի՛ ոք ցանկանայցէ իշխանութեան, յորժամ հայիցի յայնպիսի բուք բամբասանացն. (Ոսկ. տիտ.։)
Ատամն, աճառք, գեղձք, շաղկապք։ Գեղձքն՝ որ ի խինձսն մարմնոյն։ Գեղձքն հաստատումն են ամանիցն, զի մի՛ խորտակեսցին ի բռնի շարժութեանցն. (Նիւս. բն. Դ. եւ ԻԵ։)
Պահոց եւ ողօթից ստէպ կաց. բայց մի՛ անչափ, զի մի՛ դու ինքնին գլեսցես զքեզ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Բ։)
Զի մի՛ յարհամարհանս պատիւ մեծի տաճարին գնասցէ. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 18.) այսիննք բերեցին, շրջեցի։
ԳՈ՛ՅՇ կամ ԳՈՒ՛Շ. ԳՈ՛ՅՇ ԹԷ. ԳՈ՛ՅՇ ՈՒՐԵՔ. մ. Ի ձայնէս Գուցէ, եւ արմատ բառիս Զգոյշ. իբր՝ Գուցէ թէ. մի՛ գուցէ. մի՛ արդեօք ուրեք երբեք. զգուշալի՝ զի մի՛. չըլլայ թէ, վախեմ որ, եա՛ յանկարծ.
Որպէս զի մի՛ տոչորիցիմք մեք յայնպիսի արեգակնէ, որ ի վերայ մերկ գլխոյ առաւել եռայ. (Նիւս. երգ.։)
Մի՛ ոք զենցէ ուլ եւ եփեսցէ զնա ի կաթն մօր իւրոյ. կա՛մ զի մի՛ եփեսցեն զուլ եւ զմայր ի միասին, կամ զի կաթն սնուցիչ նորա մի՛ եղիցի եփիչ նորա. (Եփր. ել.։)
Մի՛ եփեսցես զգառն ի կաթն մօր իւրոյ, զի մի՛ սնուցիչ նորա՝ լիցի եփիչ նորա. (Վրդն. ել.։)
Զի մի՛ եւ զփոքր ինչ զանց արասցուք. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Զի մի՛ զգասցի զցաւս տանջանացն։ Կամիմ զի առաւելապէս զգացայց. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Թ.։)
Առբերանեայն ի նմին իսկ ի պճղնաւորէն ի միջին թլիփ ունի, զի մի՛ պատառեսցի. զի թլիփն անկուած խիտ եւ հոծ, եւ կարի յոյժ թաղկեալ է. (Փիլ. ել. ՟Բ. 118։)
Ատամանց ըստ կարգի դասեալք՝ բուսանելովի լինդսն։ Զի մի՛ քանցեսցի քերեալ խստաւ կերակրովն լնդացն փափկութիւն. (Նիւս. երգ. եւ Նիւս. կազմ.։)
Լուսով երեսաց քոց տեսանեմք զլոյս։ Լոյս տո՛ւր տէր աչաց (մտաց) իմոց, զի մի՛ երբէք ննջեցից ի մահ։ Դուք էք լոյս աշխարհի։ Աստուած լոյս է.եւ այլն։
Ոչ խիստ եւ անկազմ (հաց). զի մի՛ քանցեսցիխստաւ կերակրովն՝ լնդացն փափկութիւն. (Նիւս. կազմ.։)
Խիստ եւ անուտելի է կեղեւարմատոյն։ Զի մի՛ ընդ խստի իրիք հարեալ բեկանեցի. (Սարգ. յկ. ՟Դ։ եւ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Վասն այսորիկ խի՛ստ ասացի, զի մի՛ ընդ քեզ խիստ անցք անցանիցեն. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)
Զի մի՛ ունիցիմք սպի, եւ մի՛ խորշ ինչ եւ կարկամութիւն։ Ոչինչ ունելով աղտ կամ խորշ կամ կարկամութիւն։ Խորշ կամ աղտ կամ արատ ինչ։ Շաղախ ինչ ներկուած, կամ խորշ կարկամութեան։ Արատ ինչ կամ խորշ կամ աղտեղութիւն։ Խորշ ինչ մեղաց։ Սպի եւ կամ խորշ, եւ կամ աղտ. (Նիւս. կուս. ԺԴ. եւ Նիւս. ի սքանչ.։ Կոչ. Գ։ Սարգ. ա. պ. Է. եւ Սարգ. բ. պ. Զ։ Լմբ. պտրգ.։ (որ յԵփես. Ե. 27. դնի.)
Զի մի՛ ծաղր կացցուք։ Ծաղր կայցեն իղձքն. (Ծն. ՟Լ՟Ը. 23։ Միք. ՟Գ. 7։)
թէպէտեւ բեռն ասաց, այլ զթեւթեւն յաւել. զի մի՛ իբրեւ ի ծանուէ փախչիցիս, եւ մի՛ իբրեւ զդիւր ինչ արհամարհիցես. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 13։)
Զի մի՛ կամով, եւ ոչ ակամայ մեղանչիցեն. (Ոսկ. ես.։)
Մի՛ իբրեւ ակամայ, այլ կամաւ։ Զի մի՛ բարիքդ քո ի հարկէ լինիցին, այլ կամաւ։ Եթէ կամաւ զայն առնեմ, վարձք են ինձ.եւ այլն։
Մի՛ բռնադատել ի կթել զբանն (գրոց), զի մի՛ ելցէ արիւն ընդ կաթին. (Վահր. յար.։)
Զի մի՛ ապականեսցէ կինջն վայրենի. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Զի մի՛ յաճախեսցի բանս առաւելութեամբ վկայութեանց, կնիք դնեմք սորին ըզտեսիլն անտոնի։ այս հօր աստուծոյ է շնորհակալութիւնս, զոր կնիք դնէ գոհացողական աղօթից. (Լմբ. էր ընդ եղբ. եւ Լմբ. սղ.։)
Լծակցեա՛ ընդ խոնարհութեան զժուժկալութիւնն, զի մինն միւսոյն կշիռ տալով՝ զքեզ յանքոյթն ածցէ նաւահանգիստ. (Կլիմաք.։)
Զի մի՛ աստանօր նմացից ծիծաղելի առ նաւսն սնոտի իբրու կոշտ ինչ հողոյ. (Պղատ. սոկր.։)
Զի մի՛ ի կոշտ կերարկրոցն լինդքն քանդեսցին. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ զառաւել պատիւ վասն խոստովանողական անուանն ի ժողովոյն կրիցէ. (Խոր. ՟Բ. 86։)
Զի մի՛ տրտմութիւն ի վերայ տրտմութեան կրիցեմ. (Փիլիպ. ՟Բ. 27։)
Հան զկրօնաւորական զգեստն, եւ եդ մեկուսի, զի մի՛ անարգեսցի կրօնքն յանօրինացն։ Առին զխաչս իւրեանց եւ գնացին կրօնօք զկնի քրիստոսի. (Հ=Յ. յնվր. ՟Ի՟Բ. եւ Հ=Յ. յնվր. ՟Ժ՟Է.։)
Զի մի՛ թուիցի ընդ հարկաւ վարել զբանաւորսն. (Եզնիկ.։)
Զի մի՛ բարիքդ քո ի հարկէ լինիցին, այլ կամաւ. (Փիլիմ. 14։)
Զի մի՛ ի միջի մերում պատմութեանս ընդհատ երեւեսցի, հուն մի նշանակեցաք. (Բուզ. ՟Գ. 1։)
Ոչ մի լեզուով, այլ երիւք ձյնիւք յայտնի արար. որպէս զի մի՛ ումեք տգէտն գոլ ամենայն ձայնիցն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։)
Մինչեւ ցվախճան մեծ ասէ, փոխանակ ասելոյ՝ թէ հարուստ ժամս ձգեցին զխօսսն։ Զի մի՛ ձգիցեմք զժամանակս, եւ ծախիցեմք մագաղաթ. (Կիւրղ. թագ.։)
Զի մի՛ մասամբ բոլորն, այլ՝ մասն բոլորիւն զարդարեսցի. (Փիլ. ել. ՟Ա. 10։)
Պարտի զպղտորութիւն աչացն, զաղտն եւ զբիժն ի բաց պարզել. զի մի՛ մթարքն՝ որ զբբօքն շողայցեն, արգել հայելոյ ի յստակութիւն լուսոյ լիցին. (Եզնիկ.։)
Յաղեաց զնոսա (զջուրս ծովու), զի մի՛ նեխեսցին. եւ միւս եւս՝ որչափ աղի են, ըմպեն եւ կլանեն զքաղցր ջուրսն որ իջանեն անդր. (Եփր. ծն.։)
Ոտք նորա՝ որ կարող եղեն գնալ ի վերայ մկանաց ալեացն, զի մի՛ ընկղմեսցէ զնա, կարող էին կոխել զմկանունս թշնամեացն, զի մի՛ հանցեն զնա ի խաչ. (Եփր. համաբ.։)
Զյոյրսն եւ զուռուցեալսն։ Զպարեգօտսն ի կուրծսն ժողովեսցէ ըստ նմանութեան վարձակացն, զի մի՛ կարի յոյր թուիցին. (Ոսկ. փիլիպ. ՟Է։ եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ը։)
կամեցայ զհայր մեծ ասել որպէս զծնօղ եւ զպատճառ, այլ երկեայ նոյն ինքն ի հօրէ, զի մի՛ տկար զսկիզբն արարից. (Մամբր.։)
Զի մի՛ շոգին (վիշապաց՝) մարդոյ կամ անսանոյ մեղանչիցէ. (Եզնիկ.։)
կամի շուք դնել եպիսկոպոսին, զի ամենեքեան երկնչիցին։ Սպասաւոր զոք ունիցի, զի մի հթարկ լինիցի զանձին շուք արկանել (այսինքն անշքացուցանել զանձն). (Ոսկ. ՟ա. տիմ. եւ Ոսկ. փիլիպ.։)
Ոչ ինչ յայլոց ախտից այնպէս գիտէ քակել զոլոր սիրոյն աստուծոյ՝ որպէս զագահութիւնն։ Մի՛ պոռնկական երգոցն միտ դիցուք, զի մի՛ զոլոր ոգւոց մերոց մեղկիցեն։ Լուծանէ զոլոր մտացն, եւ զբարեկարգութիւն հոգւոյն. (Սարգ. յկ. ՟Զ։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։ Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։)
Զի մի՛ ի շփոթս արկցես զքեզ։ Ընդունայն շփոթիւք խարբալին. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Թագոյց զանձն իւր (աստղն), զի մի՛ եկեսցեն նոքա պարզ ուղիղ ի բեթղեհէմ։ Շամրտացիք միոյ պարզ ուղիղ մարգարէի՝ որ գալուց էր, ակն ունէին։ Իմաստունք մառաքին ընդդէմ հաւատոյ, եւ ոչ ընդունինզպարզուղեղս. (Եփր. համաբ.։)
Կամ պարզ ուղիղ (մեկնութիւնն է). զի մի՛ ոք զենցէ Եւն։ Յեգպտոսէ ի հրէաստան պարզ ուղիղ տանէր. (Եփր. ել. եւ Եփր. օրին.։)
Որ ի գռեհիկս պատմի առակեալ արտիւտի զգուշութիւն, երկնի յստորս կործանիլ, եւ նա եկեալ պորտ յորսայս՝ զոտն ի վեր յերկին ջանայ կարկառել, զի մի՛ երկին յերկիր անկցի. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
Արասցես պսակ շուրջ զտանեօքն, զի մի՛ ոք ի վայր անկցի. (Օր. ՟Ի՟Բ. 8։)
Զի մի սուտ գտայց, եւ ի սուտս հանից զաստուծոյ վկառութիւն վասն իմ. (Վանակ. յոբ.։)
Յետ երից ամսոց դարձաւ ի տուն իւր, զի մի՛ կացցէ ի սպասու տէրն առաջի ծառային իւրոյ. (Եփր. համաբ.։)
Զի մի՛ միայն վնասիւն կսկծեցուցանիցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 19։)
Զի մի՛ տեղի գտցէ բանսարկուն բամբասել զաստուած։ Զոմանս աղքատս արար, զի տեղի լիցի մեծատանցն բարեգործելոյ։ Թէ կամեցեալ էր երկարել զբանս, գոյր տեղի ընդարձակութեան։ Երիս եցոյց մեզ բանս զկործանմանն մերոյ տեղիս։ Օձն խաբօղ, եւ յիմարութիւնն տեղի, եւ ցանկութիւնն գող. (Լմբ. պտրգ.։ Իգն.։ Խոսր.։ Յհ. իմ. երեւ.։ Մաշկ.։)
Տհաս եւ անկիրթ ոգի։ Վարդապետքն ուսմամբ զտհաս հոգիսն առնեն այր կատարեալ։ Որոց իբրեւ հասնոց տուան օրէնքն. արդ զի մի՛ տհասքն օտար համարեսցին ինքեանց զօրէնսն եւ այլն։ Յիսուս քրիստոս յառաջագոյն օրինակաւ ծանուցեալ եղեւ տհասից. (Լմբ. առակ.։ Ուռպ.։ Նախ. օրին.։ Մխ. ապար.։)
Վասն է՞ր ինձ ցոյցս առնես, յորժամ աղքատին ողորմիս։ Զի մի՛ ի ցոյցս ինչ գործիցեմք։ Ի ցոյցս ինչ գործ ոչ գործէ։ Ո՛չ ի ցոյցս ինչ գրեցին՝ զոր ինչ գրեցին։ Յաղագս մեծութեան եւ պատուասիրութեան ի ցոյց առնելով։ Յաղագս մարդկան գովութեան ի ցոյցս արարեալ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։ ՟Բ. 2. եւ 5։ Ոսկ. յհ. Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Փոյթ ընդ փոյթ ձեռնամուխ եղեն աւերել։ Զի մի փոյթ ընդ փոյթ ի նմանէ ի բաց դարձցուք։ Փոյթ ընդ փոյթ զգացումն եղեւ դրանն արքունի։ Փոյթ ընդ փոյթ ածել զառաջեաւ. (Արծր. ՟Բ. 1։ Խոսր.։ Ուռպ.։ Ճ. ՟Բ.։)
Քուն բազում՝ կենակից անիրաւ։ Եթէ քունն ոչ գայ առ մեզ, մեք մի՛ ընթասցուք առ նա։ Իսկ զքուն այնչափ առնոյր, որպէս զի մի միտքն ի բազում տքնութենէն շփոթեսցին (Կլիմաք.։)
Զի մի՛ զազդոյ վէրն ի հոգիս մեր ընդունիցիմք։ Գէր ցուլն կարի ազդոյ ունի զախտն։ Առաւել պատշաճ մանկան՝ մարմնոյն հարուածք քան մտացն, զի այս ազդո՛յ է։ Դուք զազդոյ վէրս (այս ինքն կարեվէր) ի զօրութիւն նիզակի հարջիք զնա. (Սարգ. ՟գ. յհ.։ Լմբ. սղ. եւ Լմբ. առակ.։ Արծր. ՟Դ. 2։)
Յակճիռս կալով, եւ զականջս ուղղեալ շականջանէր։ Ամենայն բազմութիւն հրապարակին յակճիռս կալով։ Յորժամ ծնծղայքն եւ տաւիղքն բարբառեսցին, առաւել եւս յաթիռս եւ յակճիռս կան ընկճեալք։ Խաւար պատեալ էր, եւ նոքա յակճիւռս կային, զի մի՛ այլ որոգայթ ընդ խաւարն հասցէ ի վերայ ինքեանց։ Նստուցանել իբր ի սեղանի՝ յակճիռս ետ կալ ամենեցուն, թէ կերակրելոց է զնոսա. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ Խոր. ՟Գ. 65։ Վեցօր. ՟Դ։ Լմբ. իմ.։ Երզն. մտթ.։)
Եւ պապայ յաղերս աղաչանաց անկեալ, զի մի՛ մեռցի. (Խոր. ՟Գ. 39։)
Որպէս հուր զի այրէ զանտառ։ Ընտանենայր բոցն, զի մի՛ այրիցէ զարձակեալ գազանսն։ Զնաւսն այրեցին. եւ այլն։
Զի մի՛ պնդեսցի մերձաւոր արեանն զկնի սպանողին, մինչդեռ այրիցի սիրտ նորա։ Յամբարտաւանել ամպարշտի այրի աղքատն. (Օր. ԺԹ. 6։ Սղ. ՟Թ. 29։)
Մարմին քահանային այցելի՛ է, զի մի՛ ինչ վրիպումն վնասու գացի։ Ճառս այս նշանակ իմանալեաց է, իսկ առ ի միտս՝ այլաբանութեան քաննովք այցելի է։ Այցելի է եւ խուզելի ամենայն ստուգութեամբ՝ բանիցն զիւրաքանչիւր ոք. (Փիլ. քհ. եւ Փիլ. բագն. եւ Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Զի մի՛ անբան եւ անպատճառ եղիցի. (Սահմ. ԺԹ։)
Յանգէտս կերիցէ զսրբութիւնսն։ Զի մի՛ յանգէտս կորնչիցին։ Յամենայն յանգէտս յանցաւորէ քաւել. (Ղեւտ. ԻԲ. 14։ Իմ. ԺԸ. 19։ Եզեկ. ԽԵ. 20։)
Զի մի՛ եւ երեւելիդ նիւթականութիւն քումդ տեսութեան մտացդ դիտման անդատ եղիցի. (Նար. ԽԶ։ (Ի նոյն միտս մարթի բերիլ եւ որ ի ԿԱ։))
Զի մի՛ ընկալցին բազումք զանէծ. (Եփր. օրին.։)
Զննեա՛ զքեզ, զի մի՛ անժամ մեռցիս. (ՃՃ.։)
Մի՛ երկու աստուածս անծինս կարծիցես. այլ զի որդին միանգամայն ընդ ծնանելն՝ ամենեցուն տէր էր։ Զի մի՛ իբրեւ լուիցես՝ թէ ի սկզբանէ, եւ անծին եւս համարիցիս զնա. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 13. եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)
Եւայ անմեղ ետ զպատասխանին (ցօձն). ասէ. վասն միոյ առաք մեք պատուէր հրամանի. զի մի՛ կերիցուք, եւ մի՛ մեռցուք. (Եփր. ծն.։)
Յանչափէն փախչել պարտ է, եւ ընդ մէջն գնալ, զի մի՛ անչափութեամբն գլեսցի. (Նար. երգ.։)
Զի մի՛ անտէր թողեալ՝ առ անտեղի յիմարութիւն ոստիցէ. (Փիլ. լին.։)
Զիս փոփոխել այժմ ի բարին, զի մի՛ անփոխ մատնիմ չարին (կամ ուժին). (Յիսուս որդի.։)
Զամենայն գիշերս աշխատ եղեաք։ Մի՛ ինչ աշխատ լինիր։ Զի մի՛ ինչ աշխատ լինիցիք անձամբք ձերովք, եւ լքանիցիք։ Յոր ոչ եղեր ինչ աշխատ։ Զի արքայ աշխատ ինչ մի՛ լիցի. (Ղկ. ՟Ե. 5։ ՟Է. 6։ Եբր. ՟Ժ՟Բ. 3։ Յոն. ՟Դ. 10։ Դան. ՟Զ. 2։)
Տուկն որ էր ի քաղաքն, հանեալ նմա ձիս եւ ջորիս եւ ապուր. եւ առեալ սուլտանն՝ անվնաս անցանէր։ Եւ ահա ելին ի յապրոյ, (այսինքն ի պէտս կերակրոյ). արդ արձակեա՛ զնոսա բանակս բանակս, զի մի՛ սովեսցին մինչեւ ցօր պատերազմին. (Ուռհ.։)
Զի մի՛ առ աչս երեւեսցին՝ տնօրէնութիւնքըն մարդկային. (Շ. խոստ.։)
Զի մի՛ խափան ինչ առաջի արկելոց իւրոց գործոցն լինիցին. (Խոր. Գ. 18։)
Արգել առնել արիանոսացն, զի մի՛ եւս իշխեսցեն, եւ այլն. (Վրք. ոսկ.։)
Զի մի՛ աւելի եւս աշխատ արարից զքեզ. (Գծ. ՟Ի՟Դ. 4։)
Բանջարքն այլ եւ այլ զօրութիւն ունին. զի մին կակղացուցանէ՝ եւ միւսն խստացուցանէ, մին բանայ եւ միւսն կնքէ. մին միս ածէ եւ միւսն հալէ. (Կիւրղ. ղեւտ.։)
Ոչ մասունս առանց բոլորի բաղկանան, եւ ոչ բոլոր առանց մասանց։ Զի մի՛ մասամբ բոլորն, այլ մասն բոլորիւն զարդարեսցի։ Ոչ զգինին ըմպէ արդարն, այլ զգինւոյն զմասն, ո՛չ զբոլորն. (Փիլ.։)
Զի մի՛ գողօն իցէ։ Գողօնն յամենայն ժամ դարձցի։ Մի՛ հարկանօղ իցէ, եւ մի՛ գողօն։ Բաց ի գողօնէից. (Մխ. դտ.։)
ԳՈՒՑԷ, ԳՈՒՑԷ ԵՐԲԷՔ, ԳՈՒՑԷ ԹԷ. Առեալ ի բայէս՝ Գոլ. Առ նախնիս հասարակօրէն նշանակէ, Մի՛ գուցէ. մի՛ արդեօք. զի մի՛. զի մի՛ երբէք. զգուշանիլ, զի մի՛ լիցի. չըլլայ թէ ... որպէս յն. μήπως, μή ποτε, μή ne
Դան դատեսցէ զժողովուրդ իւր։ Դատեսցէ տէր՝ որ դատելոցն է այսօր ի մէջ որդւոցն իսրայէլի եւ ի մէջ որդւոցն ամոնայ։ Ոչ տարապարտուց դատեցեր։ Եւ դատեաց յեփթայի զիսրայէլ ամս վեց։ Որ դատիս զամենայն երկիր։ Մի՛ դատիք (զայլս), զի մի՛ դատիցիք (յաստուծոյ)։ Տէր դատի զդատաստանս նորա։ Դատեա՛ տէր զայնոսիկ, ոյք դատին զիս։ Սուրբք զաշխարհ դատին. եւ եթէ ձեօք դատի աշխարհ, ապա ոչ էք արժանի անարգ ատենից. եւ այլն։
Առ բազումս ի դերեւ ելանեն աղօթքն սորա։ Զի մի՛ նորայն (աղօթք) լիցի դերեւ։ Ի յաղթութենէ ի դերեւս ելանել. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ատ.։)
Զի մի՛ թողուցուն զյաղթութիւն եւ զարմասցին ընդ երկարս հասակաց. (Եփր. ել.։)
Ի զգուշի՛ արա դու զմեզ, զի մի՛ ընդ քո այլ ումեք երկիր պագանիցեմք. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)
Զմարմինն զմռեցին, զի մի՛ հարցի ի տօթոյն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զի մի՛ զրկիցիմք ի սատանայէ. այսինքն դաւիցիմք, պատրիցիմք. (՟Բ. Կոր. ՟Բ. 11։)
Զի մի՛ լռեսցէ եւ դադարեսցէ միշտ ընթաց գնացիցն. (Վեցօր. ՟Ա։)
Լինի եւ թզուկ մօտ յովկիանոս ի սպիտակ լերինսն։ Կղզի մի է հանդէպ արեաց ի հնդկաց ծովուն, յորում թզուկք լինին երեքթզեան հասակաւ. որք եւ պատերազմին ընդ խորդուց հաւուց՝ վասն ճարակելոյ նոցա զանդաստանս թզկաց. (Խոր. աշխարհ.։)
Զի մի՛ թուեցայց ինչ եւ ես ի ներքս բերել յանձնէ իմմէ. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
ոչ յայտնեաց, զի մի՛ լրբեսցի, եւ յամառ լինիցի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1։)
Ի պանրէ հայոց զգուշանալ, զի մի գուցէ՝ ասէ, ի մատաղէ գառինն զատկի խախաց մերձեցեալ է ի նոսա. (Շ. թղթ.։)
Չգնայր ուրեք հետի, զի մի՛ ի խանաթ անկեալ զհետ երթայցեն, այլ ի նաւ մտանէ. յն. լոկ, զի մի՛ հետւեսցին. (Ոսկ. մ. 28։)
Զի մի՛ խափան ինչ լինիցիմք աւետարանին. յն. ընդ հատումն, կամ արգել ՟Ա. (Կոր. ՟Թ. 12։)
Զի մի՛ խափան լնիցին աղօթիցն ձերոց. յն. ընդհատել. (՟Ա. Պետ. ՟Գ. 7։)
Զի մի՛ քայանայապետքն խծբիծս զայս յասելն, ընդ սիրելիս մեր. (Ոսկ. գծ.։ Խծբիծք չարեաց) (պոռնկաց). (Յճխ. ՟Ը։)
Խնու զլսելիս իւր, զի մի՛ լուիցէ տկարաց։ Զակն աղբար խնուցու։ Ամենայն բերան խցցի։ Խցին զբերանս առիւծուց։ Խցան աղբիւրք անդնդոց։ Զամենայն ջրհորս զոր խցին փղշտացիքն, եւ լցին զնոսա հողով։ Խցեալ է զականջս իւր։ Խցցինզդրունսքո։ Խցցէ զչարս ձեր.եւ այլն։
Ընդ խոհէր թաթաւիմք, զի զայս ասեմք. սակայն վասն ձեր ասեմք, զի մի՛ դուք գիտութեամբ ի խոհեր հերեսիովտացն անկանիցիք։ Մի՛ մերձենար ի խոխերն, զի դու մի՛ խոհերաւն թաւալցիս. (Կոչ. ՟Զ։)
Զի մի՛ գուցէ կառքն ի սովորութենէ արտաքս ընթասցին. (եւ խանգարեալ խռկեսցեն ցտեսութիւնն) (ձիընթացից). (Պիսիդ.։)
Ի ներքոյ երկիւղ՝ վասն տկարութեան հաւատացելոցն, զի մի՛ խռկեսցին. (Ոսկ. ՟Բ. ՟Ժ՟Դ։)
Ի միջոյ բարձեալ զխտրոցն, զի մի՛ լիցի խտիր ո՛չ հրէի եւ ոչ հեթանոսի. (Ագաթ.։)
Զի մի՛ զկոշտ հերձուածողական կարծեացն ի բերան առեալ ծամիցեմք. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Զ։)
Զի մի՛ կաղասցէ ի կատարելութենէ. (Շ. յկ. ՟Ի՟Զ։)
կամի (չարն) ընդ մեր աստ մեծանալ, զի մի՛ անդ մեծանայցեմք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։)
Զի մի՛ հուր աստուարութեանն կիզեսցէ զերկիր. (Տօնակ.։)
Զի մի՛ կրճեսցի (կամ կճնեսցի) մարդկային ոգւոցն բազմութիւն. իմա՛ ըստ յն. կրճատեսցի։
Կնքեցին զօրէնս, զի մի՛ ոք ուսանիցի. (Ես. ՟Ը. 16։)
Մրջիւնն զհատ կամ զկորիզ իրք (գուցէ իրիք) յորժամ տանի ի ծակն, ընդ մէջ կտրէ եւ դնէ, զի մի բուսիցին. (Վեցօր. ՟Բ։)
Զի մի՛ տկարք կամ չարք ի մարդկանէ ի մինն միայն կրթեսցեն զբանն. (Իգն.։)
Զի մի՛ կրկնաբանութիւնս ի շատախօսութիւն կրթեսցի. (Նար. լ։)
Զի մի՛ կրճեսցի (կամ կճնեսցի) մարդկային ոգւոցն բազմութիւն. իմա՛ ըստ յն. կրճատեսցի։
Զի մի՛ ընդ մարմնոյ վայրաբեր եղեալ հակիցէ. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Գ։)
Զտեղի ճակատուն շինէ դաստակերտ, եւ անուն կոչէ հայք։ Զի միւսանգամ ճակատ յօրինեսցէ. (Խոր. ՟Ա. 10։)
Զի մի՛ իւիք ի մախողաց իշխանացդ դժրեսցիս. (Լմբ. վերափոխ.։)
Զի մի՛ մախիզ մնասցէ մթերեալ մեհենջանք։ Մեզդէտ մախիզ զոփել. (Մագ. ՟Ժ՟Զ. ՟Ի։)
Կրատէս թողացոյց զվայս իւր լինել միլօբուտ եւ միլօբուտ է վայրն՝ ուր արձակեալ լինին ոչխարքն ի ճարակս. (քանզի միլօն զոչխարն է ասացեալ հոմրոս. աստուստ եւ միլաճարակք են հովիւք. եւ միլովտէ՝ մորթ ոչխարին. Նոննոս.։)
Զի մի՛ զարիոսին մոլիցիմք։ Ընդդէմ միմեանց մոլեցան. (Առ որս. ՟Բ. ՟Ժ՟Գ։)
Մոլոր առաջնորդ։ Աներկրպագուացն քեզ՝ մոլորիցն եւ ծուլիցն։ Զի մի՛ պատճառս տացէ մոլորիցն պաշտել զնա. (Մխ. դտ.։ Անյաղթ բարձր.։ Վրդն. ծն.։)
Զի մի՛ մոլորք բերիցիմք յամենայն հողմոց վարդապետութեան. (Ոսկ. լս.։)
Մի՛ քծնիր ընդ նա (ընդ որդիդ)։ զի մի՛ մրուր տացէ նա քեզ. (Սիր. լ. 10։)
Զի մի՛ մրսեալ եւ փոշիացեալ երկիր, եւ ի հեղեղաց ապականեսցի. (Ոսկիփոր.։)
Յաղեաց զնոսա (զջուրս ծովու), զի մի՛ նեխեսցին. (Եփր. ծն.։)
Խիստ էր եւ յամառ յոյժ։ Յամառ եւ անզգամ եւ անմիտ ժողովուրդն։ Ոչ անհնազանդ եւ յամառ գտաւ։ Ոչ յայտնեաց, զի մի՛ լրբեսցի եւ յամառ լինիցի. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 23։ Մծբ. ՟Ժ՟Թ։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31։ ՟Բ. 1։)
Ցանկալի են գործքն, զի զյիշատակն մեր անմահ պահեն. զի մի՛ յիշիցիմք միայն, այլ զի ի բարիս յիշիցիմք, եւ մի՛ ի չարիս, որպէս Յուդա եւ այլք. (Գէ. ես.։)
Մարդն Յիսուս Քրիստոս, ուր զ՝ն գիրն յօդելով ի վերայ մարդոյն, ցուցանէ՝ զի մի անձն է աստուածութեանն եւ մարդկութեան. (Մխ. ապար.։)
Յամենայն ժամանակի նախատ լիցի։ Ամօթ կրէ, եւ նախատ լիցի։ Զի մի՛ նախատ լինիցիս. (Առակ. ՟Ժ՟Ը. 1։ ՟Ժ՟Թ. 26։ ՟Ի՟Ե. 10։)
Զի մի՛ հրէօրէն եւ սաբելաբար նեղեալ եւ ամփոփեալ (ի մի անձն) զաստուածութիւնն թուիցեմք. (Լմբ. հանգ.։)
Զի մի՛ ննջեսցեն նոքա յայսմ վրիժու խնդրելոյ եւ ի քինութենէ. (Եփր. օրին.։)
Նշխար բարձին, զի մի՛ կարծիցի՝ թէ առ աչօք արար. (Մեկն. ղկ.։)
Զի մի նշխարք երկպառակութեան մնասցեն յեկեղեցական կանոնս. (Կանոն.։)
Զի մի՛ երբէք ի հայրութեան անունն նպաստ եղեալ՝ յորսայս կայցեն. իմա՛, ապաստան, որպէս դնի ի տպ։
Զի մի՛ շնորհս արկանիցէ նմա զանբան սակս աներանալ (յակոբայ). (Եփր. ծն.։)
Ի նոյն օդս գիշակեր թռչունքն ընդ ազնուագոյն թռչունսն շողայցեն։ Զի միեւ մթարքն՝ որ զբբօքն շողայցեն, արգել հայելոյ ի յստակութիւն լուսոյն լիցին. (Եզնիկ.։)
Շրջեցին զմիտսն յովասու։ Առեալ զթագաւորն մեկուսի՝ շրջեաց զմիտս նորա։ Զի մի՛ չարութիւն ինչ շրջեսցէ զիմաստութիւն նորա։ Ցանկութիւն շրջեաց զսիրտ քո։ Շրջեաց նմա աստուած սիրտ այլ։ Խնդրէր շրջել զփոխանակ բդեշխին ի հաւատոց։ Կամիցին շրջել զաւետարանն քրիստոսի.եւ այլն։
Շրջեցաւ սիրտն փարաւոնի եւ ծառայից նորա ի վերայ ժողովրդեանն։ Գոյն երեսաց նորա կամ իմոց շրջեցաւ։ Զի մի՛ այլ ազգ ինչ իրք շրջեսցին վասն դանիէլի։ Հրամանի մարաց եւ պարսից ո՛չ է օրէն շրջել։ Որպէս դուրք շրջին ի ծղխնւոջ, նոյնպէս վատ ի մահիճս իւր։ Յորում չիք փոփոխումն, եւ կամ շրջելտոյ ստուեր։ Զշրջանաց փոփոխումն, եւ զշրջել ժամանակաց։ Մինչեւ շրջեսցի օրն.եւ այլն։
Առնեն, որպէս զի փառաւորեսցին։ Որպէս զի եղիցի ողորմութիւնն քո ի ծածուկ։ Որպէս զի եկեսցէ ի վերայ ձեր ամենայն արիւն։ Որպէս զի մի՛ լիցի նմա ժամանակ ինչ յամել յասիա.եւ այլն։
Զի մի՛ հանապազ ի խանձարուրս եւ յորրանս կացցէ աշխարհս. (Եղիշ. հայր մեր.։)
Զի մի՛ հանապազ ի խանձարուրս եւ յորրանս կացցէ աշխարհս. (Եղիշ. հայր մեր.։)
Այլ դուք ուշի՛մն լերուք (զի մի՛ ոք գիտասցէ զիրսդ)։ Տե՛ս թէ հնա՛ր է փոխել զխօսսդ, ուշի՛մ լեր. (Փարպ.։)
Գուցէ հասանիցեն ինձ չարիքն։ Զի մի՛ տեսից զչարիսն՝ որ գտանիցեն զհայրն իմ։ Հրեշտակն որ փրկեաց զիս յամենայն չարեաց։ Զիա՞րդ կարիցեմ տեսանել զչարիս ժողովրդեան իմոյ։ Փրկելով ոչ փրկեսցեն զնոսա ի ժամանակի չարեաց իւրեանց.եւ այլն։
Ոչ պատանաց եւ ոչ թաղելոյ արժանի առնել։ Զի մի՜ հողոյ եւ մի՜ պատանաց յիւրում բնակութեանն աշխարհին արժանի լիցի. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 15։ ՟Ժ՟Գ. 8։)
Զի մի եղիցի պատել վիճակ ժառանգութեան տոհմին ազգէ յազգ. (Եւս. պտմ. Ա. 17։)
Պատիրք եւ խաբկանք են (բժժանք)։ Զի մի՜ թուիցին թէ պատիրք ինչ իցեն եւ վայրապար պարծանք, եւ բանից խաբէութիւն. (Ոսկ. կող. եւ Ոսկ. եբր.։)
Կապեաց զինքն ի կանգուն ի պարեխ վիմին։ Զի մի՛ գիրացեալ (մարմինն՝) ի պարեխս մեղաց գլորեսցէ զնա (զհոգին)։ Շրջէր ի դժուարին փապարս, ի պարեխս, եւ ի կապանս. (Վրք. հց. ՟Ե. ՟Ղ. ՟Ը։)
Ճշմարիտն ի վերայ պիտակ իրաց ոչ վկայէ, զի մի երբէք պիտակ լինիցի եւ վկայութիւն նորա. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
Զի մի գայթակղեսցին պճղունք իմ. (Եփր. թագ.։)
Միաբանեցան, պոմանս արարեալ, զի մինչ ի կատարած զմիմեանց պատերազմ մղեսցեն. (Մարթին.։)
Զի մի անձամբ ջրբեր լինիցին, եւ փայտակոտոր, եւ հրավառ. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Հոգին սուրբ ոչ բնակէ ի մարմին վարեցեալ մեղօք)։ Զի մի՛ յորժամ եկից, սաստկութեամբ վարեցայց։ Բազում համարձակութեամբ վարեսցուք. եւ այլն։
Զի միւսն տժգոհաց է. (Ոսկ. կող.։)
Կիսամահ եւ տխուր։ Զի մի՛ տխուր դիմօք հայեսցին ի մեզ (հրեշտակք). (Մանդ. ՟Ժ՟Է։ Եղիշ. ՟Ե։)
Բազում ինչ զառանցելոց առասպելս տողեն։ Առ որս ոչ են մեզ յերկնագոյնս տողել բանս ... Զի մի՛ տողեալ երկայնեցից զպատմութիւնս. (Եւս. քր. ՟Ա։ Սեբեր.։)
Ուրա՛խ եղիցին երկինք, եւ ցնծասցէ երկիր։ Մի՛ տայք զայդ աւետիս, զի մի՛ ցնծասցեն յամբարտաւանութեան խօսից իւրեանց։ Ցնծացէ՛ք առաջի նորա դողութեամբ։ Ցնծացայց ի քեզ. կամ ի փրկութեան քում։ Ցնծասցեն դստրք յուդայ վասն իրաւանց քոց տէր։ Ցնծասցեն ոսկերք իմ տառապեալք, կամ շրթունք իմ։ Ցնծասցէ լեզու իմ յարդարութեան քում։ Ցնծացայ ես ի բանս քո որպէս այն՝ որ գտանէ աւար բազում։ Սիրտ իմ եւ մարմին իմ ցնծասցեն առ Աստուած կենդանի։ Արդարութեամբ քով ցնծասցեն։ Ցնծացայց ի վերայ Երուսաղէմի։ Ցնծացաւ հոգի իմ յԱստուած փրկիչ իմ։ Ցնծացաւ Յիսուս հոգւովն սրբով։ Սուրբք քո ցնծալով ցնծասցեն։ Ցնծասցեն դաշտք։ Լերինք ցնծացէ՛ք։ Լերինք ցնծացին որպէս խոյք։ Բարձից զձայն խրախճանաց, եւ զձայն ցնծացելոց. եւ այլն։
Որպէս ցուրտ եւ տօթ զի մինն զովացուցանէ եւ միւսն ջեռուցանէ։ Ցրտով եւ ջերմաւ զտունկս եւ զբոյսս ապականէ. (Յճխ. ՟Է։)
Զի մի արտաքս անկցի (բերանն) ի սրբութեան օրինացն փխրան ինչ (տպ. փշրան ). (Վրք. ոսկ.։)
Հուր բորբոքեցից, զի միսն հալեսցէ, եւ ոսկերքն փխրեսցին։ Մուրկ նոր փխրեալ եւ մաքրեալ տեառն։ Զամենայն մուրկ փխրեալ մի ուտիցէք մինչ յօրն, եւ այլն. (Եզեկ. ՟Ի՟Դ. 10։ Ղեւտ. ՟Բ. 14։ ՟Ի՟Գ. 14։)
Յառաջիկայիցն զգուշասո՛ւք, զի մի՛ վերստին ի նոյ փոխածն դարձցուք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է.)
Քանակ (թուոց) է ժողով միոց, զի մին ոչ ասի քանակութիւն. (Դամասկ.։)
Զի մի՛ ոք օցտեալ ի բանսարկուէն ելցէ արտաքս. (Շար.։)
Զի մի՛ օցտեսցի վարպետութիւն սեռին եւ տեսակին ի միմեանց. (Անյաղթ պորփ.։)
Զի մի՛ աղէկէզ բժշկութեամբս վասն ի խոր հարմանս զդեզ բանիս՝ երեւեցայց թշնամի. (Լմբ. պտրգ.։)
Երրորդ եօթներեկաւ յանգումն է աճման. քանզի մինչեւ ի մի եւ ի քսան ամացն աճէ ի մեծութիւն մարդն։ Լուսին յաճման ընդ եւ ի կասելն յաճմանէն յեղյեղմունս գործէ. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Զի մի՛ երբեմն եւ զնոսա ... ի ծով ամայեսցէ. (Երզն. մտթ. ՟Ը. 35։)
Զի մի՛ կարծիցի անազատս ինչ առնել, կամ անազատս ինչ խօսեսցի. (Ոսկ. մտթ.։)
Զի մի՛ ինչ անբուժելի կրեսցեն. (Փիլ. լիւս.։)
Զի մի՛ հարցիք յօձէն չարաթոյն եւ անբուժելի. (Երզն. լս.։)
Զի մի՛ յանգիւտ մոլորեսցին. (Յիսուս որդի.։)
Զի մի՛ անզգայ ծախեսցէ ընդ վայր. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Զի մի՛ անժոյժ եղեալ կիզցին արարածք. (Ագաթ.։)
Եղեւ նա ի կողմ անիծչացն, զի մի՛ ընկալցին բազումք զանէծ. (Եփր. օրին.։)
Այլ մի՛ եւս առաքեր զիս, զի մի՛ անլսօղ եղէց քեզ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե։)
Զի մի՛ կարծիցի անգութ եւ անխնամ եւ գազանամիտ էի. (Ոսկ. ՟բ. տիմ. ՟Ա։)
Զզանազանութիւն գտանեմք, որ յանհաստէն եւ ի հաստատելումն տեսանի. վասն զի մին նոյնպէս է միշտ. եւ միւսն ի ձեռն հաստման եղեալ՝ յայլայլելոյ գոլ սկսաւ. (Նիւս. կազմ.։)
Անհունս ասեմք զանհատսն, վասն զի միշտ եղանին։ Անհունն որ է անսպառն. (Անյաղթ պորփ. եւ Անյաղթ պերիարմ.)
Ո՞ր վնաս յանձկոյն (այս ինքն յանձկութենէ ճանապարհին), յորժամ ի հանգիստն տանիցին։ Զի մի՛ կարի յանձուկ (այս ինքն ի նեղ) արկանիցեմք զձեզ. (Ոսկ. ՟ա. թես. ՟Թ։ եւ Եբր. ՟Ի՟Ը։)
Զի մի՛ անձկով սիրոյն իսպառ տոչորեսցին. (Ոսկ. գծ.։)
Զի մի՛ անպսակ մնասցէ. (ՃՃ.։)
Կթեն անցորդք ճանապահին։ Զի մի՛ անցորդք ծիծաղեսցին. (Յիսուս որդի.։)
Որպէս զմովսէսն անքոյթ եղեալ, զի մի՛ պաշտօն ըզնա առեալ. (Շ. վիպ.։)
Գնացին յաշխարհն իւրեանց։ Եկն յայնկոյս ծովուն յաշխարհն գերգեսացւոց։ Զի մի՛ առաքեսցէ զնոսա արտաքս քան զաշխարհն (զայն)։ Տրաքոնացւոց աշխարհին։ Որ հայէր ընդ հարաւակողմն, եւ ընդ աշխարհն. եւ այլն։
Վասն իշխանացն ոչ խոստովանէին, զի մի՛ ապիրատք եղիցին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 6։)
Վասն երկուց պատճառաց։ Առաջին՝ զի մի՛ եւ այլն։ Նշանագրեցի յայսմ յեօթն յեղանակի. առաջին՝ զժամանակն. երկրորդ եւ այլն։ Խորհեալ չարաչար իմացմունս. առաջին՝ յզայս եւ այլն. (Խմր։ Եղիշ.։) (Փարպ.։)
Մի՛ ճարտարեր առաւել, զի մի՛ թիւրեսցիս. (Ժղ. ՟Է. 17։)
Ընդէ՞ր ոչ ասէ զպատճառս ախտին. զի մի՛ արատեսցէ ինչ զարդարն. (Ոսկ. ես.։)
Եւ զխառնուածս անկեալ անգստին ի նմանէ, զի մի՛ արատիցի. (Եւ. ՟Ի՟Ը 32։)
Մի՛ եւ մի՛ իւիք տայցէք պատճառս, զի մի՛ արատեսցի պաշտօնն. (՟Բ. Կոր. ՟Զ 3։)
Զի մի՛ առաքեսցէ զնոսա արտաքս քան զաշխարհն. (Մրկ. ՟Ե. 10։)
Զի մի՛ բարձցի միտք նոցա հպարտութեամբ. (Ճ. ՟Թ.։)
Զի մի՛ բասրեալ լինիցին իբր որովոյնապարարս. (Իգն.։)
Լեզու մի եւ բարբառ մի ամենեցուն։ Զի մի՛ լսիցեն իւրաքանչիւր բարբառոյ ընկերի իւրոյ։ Բաշխեմ զբարբառ իմ որդւոց մարդկան։ Լսելի՛ արա ինձ զբարբառ քո. զի բարբառ (կամ ձայն) քո քաղցր է։ Եւ ոչ բարբառոյ բանից ձերոց անսացից։ Բարբառ նանրութեան։ Ըստ բարբառոյ տեառն, որպէս եւ հրամայեաց նոցա տէր. եւ այլն։
Զի մի՛ թողուցու քեզ բարուրս՝ ի ջրոյն փախչելոյ. (Սեբեր. ՟Գ։)
Տնկեաց ի նմին այգւոջս որթս բերրիւրս։ Եղիցուք որթք բերիւրք, զի մի՛ խլիցիմք յայգւոյ անտի. (Մծբ. ՟Ե. ՟Զ։)
Ամբարտաւանութիւնն բունեալ ի հոգի ուրուք։ Զի մի՛ երբեք բունեալ ի մեզ զօրէն իժի վնասեսցէ զհոգիս մեր. (Սարգ. յկ. ՟Դ։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։)
Ամբարտաւանութիւնն բունեալ ի հոգի ուրուք։ Զի մի՛ երբեք բունեալ ի մեզ զօրէն իժի վնասեսցէ զհոգիս մեր. (Սարգ. յկ. ՟Դ։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։)
Զի մի անգոյիցն փութով ի հաստատնոցն եւ ի ճշմարտապէս էիցն սողոսկեալ գայթիցիմք. (Նիւս. երգ.։)
Զի միշտ գայթոտ եմք. (Լմբ. սղ.։)
Զի մի՛ դարձեալ ուրախականօքն գլորիցին։ Վասն ի կուռսն գլորելոյ. իբր գայթագղիլ. (Մխ. երեմ.։)
Զի մի՛ ի տան գտցի, եւ իբր գողանք համարեալ՝ պատուհասեսցին. (Տօնակ.։)
Ձեռք առանց գումիզի մի՛ լուասցին։ Ուստի վրիպակ է եդեալն ի Հին բռ.
Զի մի՛ ի ներքոյ գրուանին ստորածածկեցայց. (Նար. ՟Լ՟Ե։)
Զի մի՛ վասն վիրի դժուարի ամենայն հօտն վարատեսցի. (Ճ. ՟Ա.։)
Այսպէս իմն երեւի։ Զի մի՛ այնպէս երեւեսցի, թէ չկարիցէ. (Եզնիկ.։)
Եքինոս անուն զեռուն մի փոքրիկ՝ վարդապետ լինի ցածութեան եւ ամբոխելոյ ծովուն՝ նաւավարաց ... Երթայ եքենոս խթի ընդ քարիւն, եւ մածնու կայ ի նմա, զի մի՛ առնուցուն ալիքն. (Վեցօր. ՟Է։)
Եքինոս անուն զեռուն մի փոքրիկ՝ վարդապետ լինի ցածութեան եւ ամբոխելոյ ծովուն՝ նաւավարաց ... Երթայ եքենոս խթի ընդ քարիւն, եւ մածնու կայ ի նմա, զի մի՛ առնուցուն ալիքն. (Վեցօր. ՟Է։)
Զի մի՛ զեղծիցիմ (կամ զեղծցիմ) ինչ իշխանութեամբս իմով յաւետարանի անդ. յն. չարաչար վարիցիմ. (՟Ա. Կոր. ՟Թ. 18։)
Զի մի՛ ամբարտաւնք զզուեսցեն զիս. (Սղ. ՟Ճ՟Ժ՟Ը. 122։)
Թաքուցանել երկուցեալ, զի մի՛ երբէք իբրեւ զըլացօղ պատուհասեալ դատեցայց. (որպէս զծոյլ եւ զապաշնորհ ծառայն քանքարաթաքոյց) (Փարպ.։)
Զի մի՛ յայտնի բանիւս ե՛ւս զչարասցին. (Ոսկ. ՟բ. թես.։)
Զի մի՛ գուցէ վրիպեսցէ ի տենչալի եւ յ՝ղձալի կատարածէն. (Փիլ. այլաբ.։)
Ընդդէմ է բարւոյն՝ չար։ Հարկեցայց զընդդէմսն ասել։ Զի մի՛ բարիքն փոխեսցին առ ընդդէմս։ Յընդդիմացն յորժամ մի ինչ ի դուրս ելցէ, զհետ մտանէ միւսն. (Փիլ.։)
Բայց զի մի՛ ի միջի մերոյ պատմութեանս ընդհատ երեւեսցի հուն մի, նշանակեցաք. (Բուզ. ՟Գ. 1։)
Զի մի՛ կարծեսցէ թաքուն ի նմանէ լինել. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1։)
ԹԶԱՉԱՓ ԹԶԱՉԱՓԱԲԱՐ. σπιθαμαίος, σπιθαμώδης palmi longiudinem aequans, dodrantalis Թիզ մի. ըստ չափոյ թզի միոյ.
Զի մի՛ իսկոյն ի բաց թքցէ զծաղիկն գունոյն. (Ոսկ. գծ.։)
Ի սպանանելն զոք՝գինի տային ըմպել, որպէս զի մի իմասցի զցաւն. (Բրսղ. մրկ.։)
Վասն այսորիկ յառաջագոյն ասէ, զի մի՛ կարիցես՝ թէ ինքնեկ իցեն տանջանքն. (Ոսկ. ես.։)
Եթէ խահրեալ եւ աւերեալ է (կերակուրն), բարւօք է հեղուլ արտաքս, զի մի՛ ճաշակեալ հիւանդասցին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
Զի մի՛ կուրացեալ՝ առ խարխափի (հին տպ. առ խարխափ) որմզորմայն ի բժշկաց խադիրշրջիցիս. (Կոչ. ՟Բ.) յն. ասն, յայնժամ խնդրիցես զբժիշկ։
Լացին, եւ խնդրեցին զիս։ Խնդրեսցես ի տեառնէ աստուծոյ քումմէ վասն մնացելոցս այսոցիկ։ Խնդրեցին յերեսաց տեառն։ Ես խնդրեցից ի տեառնէ։ Խնդրել զերեսս աստուծոյ ամենակալի։ Խնդրեցեր յինէն զբանդ զայդ, եւ ոչ խնդրեցեր քեզ աւուրս բազումս։ Խնդրեցէ՛ք նախ զարքայութիւնն աստուծոյ։ Ամենայն որ խնդրէ առնու։ Խնդրէի յաստուծոյ՝ լինել այսպիսի, որպէս եւ եսս եմ։ Խնդրեմք յաստուծոյ, զի մի ինչ արասցէ ձեզ չար. եւ այլն.
Կերիցե՞ս խոզի միս։ Որ ուտեն միս խոզանի. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 7։ Ես. ՟Կ՟Զ. 17։)
Ի ծնունդ եւ ի բախտ ակնարկէ վիճակելով։ Ազատեա՛ ի կապոյ ծննդեան։ Անփախչելի աստեղացն ծնունդ։ Ի չար իշխանագոյն ծննդենէն ընդ հարկաւոր կապանօք անկեալք։ Զի մի՛ իւրաքանչիւր ուրուք ազատ խորհուրդքն ընդ ծառայութեամբ ծննդեանն անկցին. (Փիլ. նխ. ՟ա.)
Յորանջեմք, եւ ծուլամք։ Զի մի՛ ծուլայցեմք։ Ծուլալ եւ ի բոց դառնալ. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. յհ.։)
Մկունս բազումս եւ աքիսս ... (զորոց զկնի առի) զի մի՛ կարասցեն կայտառքն փախչել. (Ճ. ՟Բ.։ Տե՛ս եւ ԿԱՅՏԻՌ. ըստ ՟Բ նշ։)
Ամենայն գիրք կարճեն եւ արգելուն զմարգարէ, զի մի առցէ կաշառ եւ արծաթ. (Եւս. պտմ.։)
Զի մի՛ ամենեւին ի կնահանն ձգիցէ զվնասն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17. յն. արտաքսօղ.)
Զի մի՛ ամենեւին ի կնահանն ձգիցէ զվնասն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17. յն. արտաքսօղ.)
Գիտէ աստուած զչար կնճիռն նոցա։ Է որ պահէ ի սրտմտութենէ, եւ ճնշէ զկնճիռն իւր՝ զի մի՛ յաղթահարեսցի. (Մծբ.։)
0՛ծ իւղովն քրիստոսի, զի մի՛ կռուեսցի (ի) քեզ ձեռք ախոյանին. (Եղիշ. խրատ.։)
Զի մի՛ կռուիցին կամ զետեղիլ ի նմա ոտք թագաւորին բնակութեամբ. (Յհ. կթ.։)
Մաքրեցի կտաւեցի զնա ի գործոյն ամուրհացւոցն։ Լքից զայգի իմ, զի մի՛ կտաւեսցի. (Մծբ. ՟Ե. ձ։)
Կրկնակք են ութ. զ. լ. խ. չ. ջ. ռ. շ. ց։ Եւ կրկնակք ասին, զի մի մի իւրաքանչիւր ոք ի սոցանէ յերկուց ձայնակցաց (այսինքն բաղաձայնից) բաղկացեալ է. քանզի բաղկանայ զայ ի սէէ եւ ի գայէ. եւ այլն. ուր այլք ի մեկնչաց յաւելուն եւ զսոսա. ժ. ձ. ղ. ճ. եւ այլն։ Այլ տիրապետ խօսելով՝ ի մեզ չի՛ք կրկնակ, եթէ ոչ գուցէ ռ, իբր կրկին րր. եւ ց, իբր ձս, կամ սձ։ Բայց յայլ լեզուս իրաւամբք կրկնակ կարծին եւ շ, խ, ղ, ձ, ժ, եւ այլն. զի կրկին տառիւք հնչեն եւ գրեն, զոր օրինակ ի լտ. sc, ch, ll, ts, zz եւ այլն։ Թող զտառդ փ, իբր բհ. որ ի լտ. ph, հնչեալ ֆ, ի յունական բառս։
Կրկնեալ պարանոց։ Ծունր պաղատանաց կրկնեցի։ Զկապն երեքկին սովիմբ կրկնեցեր։ Կրկնեսցի ի նոյն կարգ բանի։ Զի մի՛ կրկնեսցին կրկին քեզ չարիք. (Նար.։)
Զի մի՛ ցուրտ եւ մի՛ ջերմութիւն հերքեսցեն վնասել. (Փիլ. լին. ՟Բ. 9։)
Զի մի՛ գողօնն իցէ, եւ մի՛ հնակաղ, եւ մի՛ հնահազ։ Փորձ ի հերկ, ի սայլ, եւ ի կալ իցէ, եւ մի հնակաղ, եւ հնահազ, եւ գիշերակոյր, եւ հարկանօղ իցէ. (Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ գողօնն իցէ, եւ մի՛ հնակաղ, եւ մի՛ հնահազ։ Փորձ ի հերկ, ի սայլ, եւ ի կալ իցէ, եւ մի հնակաղ, եւ հնահազ, եւ գիշերակոյր, եւ հարկանօղ իցէ. (Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ անձամբ ջրբեր լինիցի, եւ փայտակոտոր, եւ հրավառ. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Ջուրն որ ի մարդն աղին աչացն է, զի մի՛ հալեսցի ճրագուն աչաց. (Ոսկիփոր.։)
ՄԱՏԵԱՆ, կամ ՄԱՏԵՆԻԿ ԳՈՒՆԴ. Հեծելագունդ պարսից քաջ՝ անմահ կարդացեալ. ἁθάνατος immortalis. յորոյ թէ ոք անկանէր, այլ ոք լնոյր զտեղին՝ զի միշտ մնասցէ գունդ ողջ, որպէս անմահական.
Մեղմիկ խօսէր ընդ նմա, զի մի՛ ոք լուիցէ. (Պտմ. աղեքս.։)
Էին պատրաստեալք յառաջագոյն մեստեալ մահիճք երկաթիք յառաջահոգութեամբ, զի մի՛ անհնարին ծանրութեամբ փղացն բակցի. (Փիլ. լիւս.։)
Եւ յայսմ մասին (կարէր տրտմիլ) միանձն, ի տրտմութենէաստի մխիթարեաց զնոսա ի յասել անդ իւրում, ուր մի իցէ՝ անդ եմ եւ ես. զի մի՛ տրտմեսցին ամենայն միանձունք. (Եփր. համաբ.։)
Արդ մկրտիցո՛ւք, զի յաղթիցեմք։ Մկրտիցո՛ւք այսօր, զի մի՛ վաղիւ բռնադատիցիմք. (Ածաբ. մկրտ.։)
Առն միում մոնազնի։ Առ մոնազն մի՝ որ էր երէց վանիցն։ Հօրն տացեն վանաց, զի մոնազն ի նմանէ ձեռնադրի։ Քահանայ եւ կրօնաւոր եւ մոնոզոն մի՛ մտցեն ի դատաստան, զի մի՛ հարկ լիցի երդմանց. (Արծր. ՟Բ. 40։ ՟Գ. 13։ Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ բռնազբօսութիւն ինչ մտածին բանից կարծեսցի. (Սեբեր. ՟Գ։)
Զի մի այսր կամ անդր մտակոծ լինելով՝ վասն ինչ խօսեսցի ոք. (Եպիփ. ծն.։)
Եւ մրջեան յամարայնոյն պատրաստելոյ զկերակուր, եւ ընդ երկուս զհատս կարելոյ, զի մի՛ բուսանիցի. (Եզնիկ.։)
Եւ մրջեան յամարայնոյն պատրաստելոյ զկերակուր, եւ ընդ երկուս զհատս կարելոյ, զի մի՛ բուսանիցի. (Եզնիկ.։)
Ոչ կարեմ յաղթել զքուն եւ զծուլութիւնն իմ։ Լինի բազում անգամ, որպէս զի միոյ աւուր անձրեւ յաղթեսցէ զանձրեւ բոլոր ամին. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Քրիստոս յարեաւ, ընդ նմա յարի՛ք (կամ ընդ նմայ արիք), աւետիս. (Շ. տաղ. (ուր պահի յ, զի մի՛ նոյն ձայնաւոր կրկնեսցի, ընդ նմա արի՛ք)։)
Ետես (Ադամ զամենայն կենդանիս) արու եւ էգ. եւ նա միայն յատուկ էր (առանց ընկերի)։ Որպէս զի եղիցի եւ օգնական Եւայի, զի մի՛ եղիցի նա յատուկ. (Եփր. ծն.։)
Զի մի՛ բան ընդ բան յեռլով յաղագս նոցունց երկայնաբանել թուիցիմք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Ի բազում հոգոց եւ ի տրտմութենէն նիրհեցաւ ի քուն։ Յորժամ նիրհիս, ննջեսցնես։ Զի մի՛ երբէք նիրհեսցի յաղօթս. (Վրք. հց. ՟Դ. ՟Ը. ՟Ժ՟Բ։)
Զի մի՛ ծանրացուցեալ զստամոքսն՝ նողկտայցէ։ Զի մի՛ ձանձարացեալ նողկտայցեն լսողքն. (Շ. թղթ. եւ Շ. ընդհ.։)
Ե՛լ յինէն տէր, զի մի՛ արքս հանդերձ նաւաւս ընկղմեսցուք. քանզի նոյն ինքն եւ նքողակս մտանել ի նաւս բռնադատի (ամենայն ձկամբք). (Ոսկ. ղկ.։)
Զի մի՛ յառաւել տեսանելն եւ յամել ի քննելն՝ շլասցին եւ կուրասցին մտաց աչքդ. (Նար. երգ.։)
Զի մի՛ շտապեսցի ժողովուրդն տեսլեամբ նորա։ Ետես զկինն, զի ճեպեալ շտապեցաւ ի նմանէ. (Եփր. յես. եւ Եփր. թագ.։)
Որպէս շփոթեաց եւայ մայր նոցա զկեանս մարդկութեան, սոյնպէս ուղղեաց զկեանս աշխարհի մարիամ կոյս։ Արասցէ կարգ գործոց իւրոց, զի մի՛ կթարծիցի աշխարհս՝ թէ շփոթեալ է. (Եփր. ծն.։)
Եւ յայսոսիկ յարմար եւ զկնի կացցէ բանս, զի մի յոլորտս պրկել՝ այն սպրդեալ մտցէ։ Ոչ կարկատեցի զսա հագներգութեամբ, եւ շարամանեալ յոլորտս ստորասացութեամբ, այլ յայտնի եւ դիւրահաս. (Մագ. ՟Դ. ՟Ի՟Գ։)
Ի բաց ողողէ եւ զպատարագացն սպասաւորեալ անօթսն, որպէս զի մի՛ այլ իրիք եղիցի. (Մեկն. ղեւտ.։)
Զի մի՛ մտցէ անդ ճիճի եւ ճանճ, եւ մի՛ որդնեսցի. (Ոսկիփոր.։)
Զի մի՛ կարծիցես՝ պաշտօն առնելով աշակերտին ստեղծանել այսպիսի ինչ զվարդապետէն։ Զմիւսն ոչ կամեցան յաւելուլ. քանզի պաշտօն իմն առնէին թագաւորին (Հերովդի)։
Զի մի՛ ոք այնպէս համարիցի, եթէ պաշտօն ինչ առնելով այնպէս յարգիցէ։ Ոչ պաշտօն ինչ առնելով, եւ ոչ ի ցոյցս ինչ գրեցին զոր գրեցին։ Ոչ միշտ պարտ իցէ պաշտօն ինչ առնելոյ վասն խօսել, մանաւանդ թէ ոչ երբէք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4. 6. 11։ ՟Բ. 5։ եւ եփես. ՟Զ։)
Պատրեա՛զայր քո, եւ պատմեսցէ քեզ զառասպելն։ Ես պատրեցից զնա ... եղէց ոգի սուտ։ Մի՛ պատրեսցէ զձեզ եղեկիա բանւք։ Զի մի՛ նենգութիւն պատրիցէ զանձն նորա։ Պատրեն զսիրտս անմեղաց։ Յիւրոցն ցանկութեանց ձգեալ եւ պատրեալ։ իսկ բազմութիւնն պատրեալ վասն պատշաճողութեան գործոյն. (Եւն։)
Պարտէր նմա հարիւր կամ հինգ հարիւր դահեկան ։ Հատո՛ ինձ զոր պարտիս։ Քանի՛ ինչ պարտիս ՟Ան իմում։ Թողումք ամենայնի որ պարտիցին մեզ։ Եթէ յանցուցեալ ինչիցէ կամ պարտիցի, զայն ինձ համարեա՛ց։ Զի մի՛ ասիցեմ, եթէ եւ դու զանձն քո ինձ պարտիս. (Եւն։)
Ոչ զիջեալսն ի ջուր, այլ զնոսա՝ որ ի վերն նստիցին, եւ՛ս չար քան զնոսա՝ որ ընդ տիղմն գայցեն, ջրմխէ։ Զի մի՛ ջրմխիցի նաւ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 7։ Ոսկ. ՟ա. թես. ՟Գ։)
Ճանաչել զոյժ հիւանդին, եւ ապա տալ զդեղն. զի մի՛ ծանրացուցեալ զստամոքսն՝ նողկտայցէ. (Շ. թղթ.։)
Զի մի՛ նոյն երեւեսցի արարող եւ արարեալ, ստացիչ եւ ստացեալ, այլ աստուած յաւէտ՝ որպէս յաստուծոյ եւ ի հօրէ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Զի մի՛ նոյն երեւեսցի արարող եւ արարեալ, ստացիչ եւ ստացեալ, այլ աստուած յաւէտ՝ որպէս յաստուծոյ եւ ի հօրէ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ծեր ոմն ի սկիտէ գտաւ զաւազակս՝ զի կողոպտէին զտուն նորա. եւ ասէ ցնոսա. ստիպեցէ՛ք փութով եւ գնացէ՛ք, զի մի՛ գայցեն եղբարք եւ խափանեսցեն զձեզ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Է. ձ.) (տպ. փութո՛վ գնացէք)։
Զի մի՛ ի սովոյ կորիցէ, գիրս զկորնթացւոց մանկտին ուսուցանէր, եւ երգս ի վարձու զվարձակս. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Սաստիկ կայր յաղօթս, զի մի՛ կեղծիք ինչ իրքն կարծիցին, եւ քրտունք վիժուին դարձեալ վասն նորին պատճառանաց. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 30։)
Զոմանց բարեաց վըկայեցին, զի յօրինակ մեզ եղիցին։ Զայլոց ըզչար վըկայեցին, զի մի՛ նըման լիցուք նոցին. (Յիսուս որդի.։)
Եթէ իցես փոյթ, մանկութիւն զքեզ վնասել ոչ կարէ. եւ ո՛չ սմա (դանիէլի) մանկութիւն ինչ վնասեաց։ Մի՛ սգասցուք աւուրս բազում. զի մի՛ զննջեցեալսն եւ զմեզ ընդ նմին վնասեսցուք. (Ոսկ. ապաշխ. եւ Ոսկ. ննջ.։)
Ստուգիւ տուժեցից ի քէն զերաշխաւորութիւն դորա։ Տուժեմք զեղբարս։ Զի մի՛ տուժեսցես զհօտն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Է։ Սկեւռ. լմբ.։)
Զի մի անարժանք լինիցին տռփելեացն. (Դիոն. թղթ.։)
Զի մի՛ յանկարծօրէն ցայտեալ եւ ճառագայթեալ՝ հարկանելով շլացուցանէ զտեսանելիսն ամենեցուն. (Եպիփ. ծն.։)
Զհամարս տանցն ցանկեսցես, զի մի՛ գողասցին ի հերետիկոսաց. (Երզն. ՟ժ. խորան.։)
Զի մի՛ տարակոյս ի տարակոյսս կցեալ ցնորեցուցանեմք ինչ զձեզ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։)
Զի մի՛ ցրումն արասցեն մտաց նորա։ Զոր ի յաղօթսն զհեղգութիւնն մեր, եւ զցրումն մտաց մերոց ի սաղմոս. (Ագաթ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ։)
Ձմերուկն ասաց. . . ձուեմ ես փղի. եթէ տարցես զիս ի տուն քո, եւ պահեսցես զգուշութեամբ՝ զի մի՛ բեկայց, ծնայց քեզ փղորդի. (Մխ. առակ.։)
Զի մի՛ փորձեսցէ զքեզ սատանայ։ Փորձիլ ի սատանայէ. եւ այլն։
Ասէ ցնա, արի՛ վաղվաղակի. զի մի՛ պղերգասցի. վասն զի քնակիցք էին զինուորքն. (Ոսկ. գծ.։)
Յետ մարմնականին ախտի վճարելոյ՝ ախտանամք օր ըստ օրէ իմանալեաւս՝ փոքու եւ մեծաւ։ Զի մի՛ կարծիցիմք ախտանալ յերկուց զմին, արհամարհութիւն կամ անգիտութիւն. (Շ. թղթ.։)
Ե՞րբ լինիցի այնպիսի ժամանակ ի դէպ՝ զկին յակաստանի կացուցանելոյ։ Իբր յակաստանի իմն կացուցանէր, զի մի՛ հպարտասցի. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Աստուած՝ որ ամենայն նեղելոցն է ակնածու։ Ի բոլորեցունցն ակնածուէ ճողոպրել ոչ կարաց։ Հասանել ակնածուին եւ տածչին ամենեցուն։ Զոր տեսեալ ակնածուն. քանզի միայն պարտ եւ արժան է Աստուծոյ զոգի տեսանել։ Վերակացուին եւ ակնածուին մարդկային դատաստանին։ Ոչ կարծեն վերակացու եւ ակնածու գոլ մարդկային իրաց. (Փիլ.։)
Յիմարաց են այդպիսի կարծիք, որպէս եւ ոյք վասն լուսնոյ խաւարմանն աղճատին, ի տտնոյ վիշապին դատարկաբանելով։ Զի մի՛ անզուգութիւն ի զուգութեան երեւեցուցանել աղճատիցիմք. (Սարկ. շարժ.։)
Դարձոյց զգայութեանն յետս կոյս զելս գնացից առուացն, զի մի՛ զմերն ի մաքրութեան մաղձադեղոցն զամաժանդն տեսանելով զամօթալի երեսն՝ գարշիցիմք։ Իմաստակութիւն ո՛չ զհոսանսն իմաստութեան ամբողջ պահելով, այլ ամաժանդս (կամ ամաժանտս) ընդ այնմ քարշելով. (Փիլ. լին. ՟Բ. 6։ ՟Գ. 24։)
Զի միտք նոցա մի՛ զայլ ինչ բանիւք կամ գործով ամբոխեաք՝ ոչինչ կարասցեն ի միտ առնուլ. (Նանայ.։)
Զի մի՛ անյօժարաբար ամօթալիք լիցուք. (Նիւս. բն. ԻԶ։)
Զի մի՛ մերկ շրջեսցին, եւ երեւեսցին ամօթանք իւրեանց. (Յայտ. ԺԶ. 15։)
Ոչ որոշեմք յերիս այլազգիս եւ օտարոտիս, զի մի՛ զԱրիոսին մոլիցիմք. (Առ որս. ՟Բ։)
Այսպիսի հռչակելի գործեալ իրք։ Զի մի՛ զանխլացեալ այսպիսոյս լիցի դժնդակութիւն. (Պիտ.։)
Որպէս զեղբարս հարազատ անբաժինս։ Անքակ սէր արասցուք ընդ Արշակայ, զի մինչեւ յաւիտեան անբաժին լիցի նա ի մէնջ. (Բուզ. ՟Դ. 16. 20։)
Զի մի՛ որ սեպհական եւ ուրոյն է եպիսկոպոսին, անգլխեսցի. (Կանոն.։)
Զի մի օրն այն՝ է աներեկ եւ անվախճան. (Շ. իմ. եղակ.։)
Զի մի՛ յանկարծ երեւեալ՝ անծանօթ անընկալ լիցի։ Անընկալ եղեւ (ի մարդկանէ). (Ագաթ.։)
Զի մի՛ անընկեր մնասցէ, խառնէ զնա ընդ երկուսն եւս. (Ոսկ. գծ.։)
Զի մի՛ կարի խոնջեալք անժամեալք առ սկիզբն պատերազմիդ մատիցուք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։ (տպ. անժամանեալք. ձձ. յանժամեալք. ի յն. լոկ՝ խոնջեալք։))
Զսփածանելին ընդ ջուր ոչ ետու անցանել, զի մի՛ կարծիցի հին լեալ եւ լուացեալ. զի սովոր են մարդիկ զնորն անլուայ ասել. (Մխ. երեմ.։)
Զի մի՛ երբէք կակղացեալք ախտիցն՝ ի ներքս անկուածովքն հովտանայցեմք. (Նիւս. երգ.։)
Մի՛ յաճախեր զստելդ, զի մի՛ եւ զսակաւ արդարն անհամեսցես. (Ղեւոնդ.։)
Զի մի՛ կարծիցեն, թէ երկայն աղօթելն անշնորհ ինչ իցէ. (Իգն.։)
Որպէս ի մէջ մասանց շինուածոց. Պատուարք երեք, եւ անջրպետք առ անջրպետոք երեքկին։ Անջրպետ ի մէջ որմոց տաճարին, զի մի՛ մերձենայցեն յորմն տաճարին։ Լայնութիւն որմոյն անջրպետի հինգ կանգուն։ Ընդդէմ անջրպետոյն. եւ այլն. (՟Գ. Թագ. ՟Է. 4։ Եզեկ. ՟Խ՟Ա. եւ ՟Խ՟Բ։)
Զի մի՛ ինչ ըստ դաւմանց յանտեսիլս աներեւոյթ թաքուցեալ ոք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Զի մի՛ առաւելն քան զայն՝ պատերազմող լսելեաց անցցէ. (Յհ. կթ.։)
Մրջիւն ի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու հատանէ, զի մի՛ բուսեալք՝ անքատասցի կերակրոյ. (Փիլ. լիւս.։)
Ռեբեկա ապաստան յօրհնութիւնսն (իսահակայ) առաքեաց զյակոբ, զի մի՛ զրկիցի. (Եփր. ծն.։)
Զի մի՛ սատակիչն յառաջ քան զփորձ առակայիցն սատակեսցի. (Նար. ՟Ժ՟Դ։)
Զի մի՛ ծանիցին առականք նոցին. (Գանձ.։)
ἤλιος sol (Գրի եւ յօդիւ Արեւակդ, որպէս եւ արեգակդ, զի մի՛ ծանրալուր լիցի՝ կնդ). Նոյն ընդ Արեգակն. որ եւ Ակն արեւու. ակն լուսոյ. (գրի եւ ԵՐԵՒԱԿՆ).
Թէեւ բարկանայցէք, սակայն ի բա՛ց բարձէք նախ քան զմտանել արեգականն, զի մի՛ փոխանակ արեւելից ածեւմուտք լինիցիք. (Վրք. ոսկ.։)
Զի մի՛ կամայական սահմանս արկանիցեն անձանց. (Ագաթ.։)
Զի մի՛ շնորհս արկանիցէ նմա ղաբան սակս աներանալ ղաբանայ վասն նորա. (Եփր. ծն.։)
Զի մի՛ հեբրայեցիքն արտաքոյ կարգի պատուիցեն զնա. (Եփր. օրին.։)
Արգելու զոտս եւ զձեռս մեր, զի մի՛ աքսոտիցեն։ Բժշկք թշնամանիցին, եւ յաքսոտելոյն հարկանիցին յանզգայացելոցն հիւանդաց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 18։)
Զի մի՛ տգէտ մարդիկ երկմտեալ բաժանեսցին ի մեր հաստատուն օրինացս. (Եղիշ. ՟Ը։)
Հեռի առ ի նոցանէն օգտիցն բաջաղին միտքս մեր։ Զի մի՛ բաջաղեսցի ի ժամանակին, յորում մանաւանդ առաւել պիտոյ է զդաստութիւն։ Որ յօդս են, եւ բաջաղին ի ներքոյ երկնից. (Իսիւք.։)
Ոչ յայտնեաց Աբրահամ որդւոյն իւրում, թէ դու ես գառն պատարագի, զի մի՛ բառաչիցէ ի գոլով . (կամ) զի մի՛ բառաչեսցէ ընդդէմ հօրն. (Եփր. ի նինուէ.։)
Զի մի՛ չար գազանն բեկանիցէ զիս. (Եղիշ. ՟Ը։)
Տնկեաց ի նմին այգւոջս որթս բերրիւրս։ Եղիցուք որթք բերիւրք, զի մի՛ խլիցիմք յայգւոյ անտի. (Մծբ. ՟Ե. ՟Զ։)
Զի մի՛ բռնադատ երեւեսցի յաղթութիւնն. (Բուզ. ՟Դ. 8։)
Զի մի՛ զյարութեան բան գողացեալ ինքեանք, զնոցա պղերգութիւն եւ քուն լինել պատճառս հանցեն անմահին մարմնոյ գողութեան. (Վահր. յար.։)
Զի մի՛ տեղին գողասցի զբանն ի լսելեաց։ Խաբէութեամբ ծածկեալ գողանայ զինքն. (Իգն.։)
Ասնե, թէ (առիւծն) կամելով զինքն գողանալ յորսորդացն՝ ձետովն ծածկէ զշաւիղս իւր, զի մի՛ գիտասցեն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Զոր օրինակ անձրեւ զի մի է առ երկիր գործուն, եւ առ անգործ. զի որ գործեալն է, բերէ արդիւն շահեկան. իսկ այն՝ որ անգործն է, բերէ փուշ եւ տատասկ. (Եփր. եբր.։)
Ժողովանոց, աղօթարան, եւ սրբարան ... եւ զի միշտ անդր ժողովիմք, սովորութիւն ունիմք եկեղեցի անուանել՝ յարանունաբար, այլ ո՛չ բնաւորաբար. (Սհկ. կթ.։)
Էր ասեն երկդիմի (սանդուխք երուանդայ). որպէս զի մինն լիցի սպասաւորաց ... իսկ միւսն գիշերոյ եւ մարդադաւաց. (Խոր. ՟Բ. 36։)
Թերեւս զի միաբուն էր, եւ երկճիղ. (Կիւրղ. յես.։)
Զի մի՛ հոգոցն զբօսանօք եւ յայնմանէ եւս անկանիցիս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 22։)
Զի մի՛ ակամայ, այլ զգայուն խորհրդով՝ կամաւոր բարուք գործիցէ զլաւն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Յառաջագոյն գուշակեցի ձեզ, զի մի՛ կարօտանայցէք ինչ այլոց ըղձական կարեաց (կամ կարծեաց). (Ոսկ. ես.։)
Ընկեցիկ եղեն յերկրէն, զի մի՛ զհրէայս խոտորեցուցանեն. (Երզն. մտթ.։)
Զի մի՛ յառաւել տրտմութենէն ընկղմեսցի այնպիսին. (՟Բ. Կոր. ՟Բ. 7։)
Զի մի՛ եւս տակաւին աշխատութիւն առնիցէք մեզ, այլ ի ձէնջ իսկ ընդուստ բերիցէք զլուծումն. (գրեալ էր, ընդոստ բերցէք)։ Մայրն թողոյր (զդուստրն) անդէն ընդուստ ի տանն անկեալ պարտասեալ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 11. եւ 27։)
Պա՛րտ է զթարգմանութիւնն մերձ կարգել, զի մի՛ ինչ թերատես լիցի. (Իգն.։)
Զի մի՛ կարգ մտաց բանիս թերատես լիցի։ Զի ձեր ուրախութիւնդ մի՛ արդեօք թերատես ձեզ երեւեսցի. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։ եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Բ։)
Զի մի՛ ի սկզբան անդ զյոռութեան խորհուրդս զանպատեհս զմտաւ ածել յանձն առնուցու ոք, թո՛ղ թէ զպղծութեանցն՝ ի մտի եդեալ, թոթովել գտանիլ. (Վրք. հց. ձ։)
Խաղաղէ զբանն, զի մի վնասեսցին. (Երզն. մտթ։)
Խաղաղէ զբանն, զի մի վնասեսցին. (Երզն. մտթ։)
Զի մի՛ խափանեցուցիչ առ ծալմունսն գոլով՝ դժուարաբերք գործիցին մարմինքն. (Պղատ. տիմ.։)
Տու՛ր փորձողին իմ կուրութիւն, զի մի՛ տեսցէ զիս խեթագին. (Գանձ.։)
Զջուր յականէ ոք կանի ի պէտս տանել, խողովակով եւ փողորակով պինդ է եւ հաւաքէ, զի մի՛ ճապաղեսցի. (Կանոն.։)
Զի մի՛ խոտորեցուսցեն զտունդ իսրայէլի ըստ օտարացելոց սրտից իւրեանց յինէն ի գնացս իւրեանց. (Եզեկ. ՟Ժ՟Դ. 5։)
Եւ կամ զբանաստեղծացն, զի միասացից զիմաստութիւն, յոր մանկանց պատուասիրութիւն կատաղի եւ մոլի. (Առ որս. ՟Ժ՟Է։)
Ոչ իշխեմ հայել ի հրացայտ աթոռդ քո, զի մի՛ կիզանիցիմ անարժանութեամբս. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե։)
Ոչ իշխեմ հայել ի հրացայտ աթոռդ քո, զի մի՛ կիզանիցիմ անարժանութեամբս. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե։)
Զի մի՛ մարդասիրութեան հասումնն՝ որ առ կարօտեալսն էր՝ խափանեսցի. (ՃՃ.։)
Զի մի՛ հրէօրէն եւ սաբելաբար նեղեալ եւ ամփոփեալ զաստուածութիւնն թուիցեմք. (Լմբ. հանգ.։)
Յորժամ ձեռնհաս իցես օգնել նմա։ Չիցէ ձեռնհաս բաւական լինել ոչխարաւ։ Ձեռնհաս էի առնել քեզ չար։ Ոչ ինչ էր ձեռնհաս առ նոսա եւ ոչ իւիք։ Օգնական լինել, որչափ ձեռնհաս լինէին։ Զի մի՛ այլ իշխան ձեռնհաս լիցի ի վերայ նոցա.եւ այլն։
Շուրջ զամենայն բլրովք նոցա հուր ճարակեսցի։ Զի մի՛ առաւել ճարակեսցի ի ժողովրդեանն. (Ես. ՟Թ. 18։ Գծ. ՟Դ. 17։)
Զի մի՛ ամենայնիւ ճոխասցի այր քան զկին. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Զի մի՛ վատութիւն քան զքաջութիւն ճոխասցի. (Արծր. ՟Ա. 7։)
Զի մի՛ մեծաբան պարծեսցի հակառակորդն, թէ մերկ աստուծով յաղթեցայ. (Ոսկիփոր.։)
Ստէպ թօթափեն զհանդերձսն, զի մի՛ ցեցակեր մեցամէս լինիցին։ Է՞ր վասն բազում հանդերձս ժողովեալ՝ ցեցակեր մեցամէցս առնես. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 22. եւ Ոսկ. եփես. ՟Բ. (յն. լոկ, ցեցակեր։))
Ստէպ թօթափեն զհանդերձսն, զի մի՛ ցեցակեր մեցամէս լինիցին։ Է՞ր վասն բազում հանդերձս ժողովեալ՝ ցեցակեր մեցամէցս առնես. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 22. եւ Ոսկ. եփես. ՟Բ. (յն. լոկ, ցեցակեր։))
Թերեւս զի միաբուն էր, եւ երկճիւղ. (Կիւրղ. յես.։)
Այսու ամենայնիւ գտանի ծով միակշիռ, զի մի՛ լնուցու ի գետոցն՝ որ մտանեն ի նա։ Միով հաւասարութեամբ միակշիռ տեսանեն զծագել արեգականն։ Զհուրն եւ զլոյսն միակշիռ խառնուածովք խառնեաց արկ ի նա. (Վեցօր. ՟Գ. ՟Զ։ եւ Շիր.։)
(Ի պատժիլ մարիամու) երկեաւ ահարոն եւ վասն անձինն, զի միամեղք էին. (Վրդն. թուոց.։)
Ի ծառայութիւն մտին ստահրացւոյն, եւ ընդ նմին միամտեցան։ Զի միամտեալ եւ հաւանեալ եւ նուաճեալ էին ի տէրութեանն արտաշրի. (Ագաթ.։)
Ի ծառայութիւն մտին ստահրացւոյն, եւ ընդ նմին միամտեցան։ Զի միամտեալ եւ հաւանեալ եւ նուաճեալ էին ի տէրութեանն արտաշրի. (Ագաթ.։)
Զի մի՛ զանցանիցեն մոլեբար իբրեւ զգազանս աղտեղիս. (Եփր. օրին.։)
Առն միում մոնազնի։ Առ մոնազն մի՝ որ էր երէց վանիցն։ Հօրն տացեն վանաց, զի մոնազն ի նմանէ ձեռնադրի։ Քահանայ եւ կրօնաւոր եւ մոնոզոն մի՛ մտցեն ի դատաստան, զի մի՛ հարկ լիցի երդմանց. (Արծր. ՟Բ. 40։ ՟Գ. 13։ Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ ոք յանհաւատից կարծեօք ասիցէ, թէ կութ ինչ մրրախառն ի ներքս ի թակոյկսն մնացեալ էին. յն. մրուր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21։)
Եթէ յախուռն ի բանսն (այսինքն ի բառսն) ոք եւեթ հայիցի, յոյժ եւ անհնարին դժուարին են առ իմանալ։ Մանաւանդ զիւր վիշտ յառաջագոյն կամի գիտել՝ զի մի՛ յախուռն անկանիցի ի վիշտս. (Ոսկ. ես.։)
իսկ զի մի՛ յախուռն նախատող քեզ երեւեցայց, զայս եւ ի սրբոց աւետարանացն եւ ի քոց իսկ պատմութեանց յայտնի՛ քեզ արարից. (Ղեւոնդ.։)
Զգիրս անանիայի շիրակայնւոյ, որ բազում աշխատութեամբ եւ յածաչու խոն ջմամբ հաւաքեալ ի բազմազան եւ յոքնաբեղուն մատենից։ Բայց թէ զբոլորիցն կամիցիս գտանել, զի մի՛ յածաչու խոնջմամբ տարակուսեսցիս, եւ այլն. (Մագ. ՟Ի՟Ե. եւ ՟Ժ՟Է։)
Յամառի եւ կամի, զի մի՛ անարժանք լինիցին. (Դիոն. թղթ.։)
Յայնժամ զարմանալի են բարիքն (վարուք), յորժամ ի մէջ չարացն իցեն։ Այժմ լուիցուք երկիւղիւ, զի մի՛ յայնժամ լուիցուք սաստիւ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 28։ եւ Ոսկ. եբր.։)
Զի մի՛ յառաջեսցի (այսինքն ձեռներէց լիցի. ռմկ. առաջ նետուիլ) ինքն իւրովի լինել իրաւագէտ. (Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ հեղձուսցուք զյիշատակս ձեր բազմութեամբ բանիցս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։)
Ըստ նախասացեալ բանին։ Սկսանիմ քեզ զնախասացեալս։ Զի մի՛ ի նախասացեալ չարիսդ տնկանիցին։ Եկին ի նախասացեալ գաւառն. (Յհ. կթ.։ Մագ. ՟Ե։ Գր. հր.։ Ճ. ՟Ա.։)
Զյայրատ նայեցածսն ի տանջանս հրաւիրէ։ Զյայրատ նայեցածսն յառաջ քան զգործսն հրամայէ խափանել, զի մի՛ երբէք եւ ի գործսն եւս գայցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)
Նետաձիգ լինէր թշնամեացն յովբայ։ Զի մի երեւեալ՝ մարտիցէ, եւ մի՛ նետաձի լիցի՝ զօղեալ. (Իսիւք.։ Ածաբ. ի կիպր.։)
Կերիցեն, եւ նշխարեսցեն ... եւ եդ առաջի նոցա. եւ կերան, եւ թողին նշխար ըստ բանի տեառն։ Ժողովեցէ՛ք զնշխարեալ կոտորսդ, զի մի՛ ինչ կորիցէ. (՟Դ. Թագ. ՟Դ. 43։ Յհ. ՟Զ. 12։)
Զի մի՛ ծանրացուցեալ զստամոքսն՝ նողկտայցէ։ Զի մի՛ ձանձարացեալ նողկտայցեն լսողքն. (Շ. թղթ. եւ Շ. ընդհ.։)
Յայս նուիրան ընծայեցուսցէ։ Զի մի՛ անընտրաբար նուիրանն խայտառակեսցի. (Նար. ՟Հ՟Է։)
Իմ են վէրքս, ոչ այլոց, եւ խարանքս. որպէս զի մի՛ շիւղագէտ եւ զօտարս դատօղ՝ դատեցայց. (Ներս. աբեղ. (այլ ձ. շուղագէտ)։)
Շիջաւ դարձեալ մարգարէութիւն, որպէս այլ բարիքն։ նշանքն շիջան, զի մի՛ հաւատքն ապականեսցի. (Մխ. երեմ.։)
Զի մի՛ շոշականս առնել եւ ցոյցս՝ թուեսցի. (Փիլ. իմաստն.։)
Զի մի՛ անարուեստ եւ անճահ բաժանմամբ գրոյն՝ զընթերցօղն ոտնառելով սայթաքեսցէ ի հանդէսն. (Գրչ. գէորգ.։)
Ոչ ուղղակի մեկնես զմարգարէութիւնդ։ Ուղղակի կա՛ց ի վերայ մտացն, զի մի՛ մոլորեսցիս ի ճշմարտութենէն. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)
Զի մի՛ չարափառն ի վերայ մեր մեծաբանեսցէ. (Լմբ. պտրգ.։)
Զի մի՛ ըստ օրինի ... խստերախաց վզանուտ այնոցիկ կենդանեաց լինիցիմք պախավէժք. (Սարկ. աղ.։)
Այլ իմն զեկուցանէ ի ձեռն աղեղան ... ոչ սաստկութիւն մինչեւ ի պախումն հասեալ։ Քանզի մեծն ջրհեղեղ պախմամբ պատառմամբ եղեւ։ Զի մի՛ պրկմամբ անհանգստութեամբ պախումն առցէ (նուագարանն)։ Զի մի՛ պատառեսցի. մի՛ գուցէ պախումն ընկալցի մին ի միոջէն. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. ել.։)
Մխիթարէր զնոսա, զի մի՛ պակիցեն յայնչափ զօրաց բազմութենէ։ Ի զօրութիւն բազկի քոյ զահի հարցին եւ պակիցեն. (՟Բ. Մակ. ՟Ը. 16։ ՟Ժ՟Ե. 23։)
Նախ զերկիւղն բառնայ, զի մի՛ յերկիւղէն պակուցեալք՝ մոռասցին զսքանչելիսն. (Իգն.։)
Թշնամիք զանձն իմ պաշարեցին։ Վիշտք դժոխոց պաշարեցին զիս։ Մնացեալն եւ պաշարեալն սովով սատակեսցին։ Զի մի՛ եւս զբերդն շուրջ պաշարեալ պահիցէ։ Պաշարեսցի դուստրն ցանգով.եւ այլն։
Յանապատին տաղաւարօք բնակեցոյց զնոսա, զի մի՜ անդէն պատաղիցին (կամ պատաղիցեն) ի հանգիստ. (Արշ. եւ Լծ. կոչ.։)
Զի մի՜ բնութիւն հոգեւորական՝ կրկնակօք պատատեալ լիցի կապօք։ Բնութեամբ կապեալ եւ պատատեալ աղցաւորօքս (մարմինն)։ Ձեռօք երիզապընդովք, երեսօք պատատելովք։ Պատատէին ոտք նորա իբրեւ զփոկ զմիմեամբք. (Փիլ. լին. ՟Բ. 4։ ՟Դ. 29։ Մամբր.։ Ճ. ՟Բ.։)
ՊԱՏՈՒԷՐ ՏԱԼ, ԴՆԵԼ. ἑντέλλω, διαστέμμω, ἑπιτάσσω, παραγγέλλω mando, jubeo, jusum do, praecipio, ordino, denuncio. Հրաման տալ ահարոնի։ Պատուէր ետ բարակ զաբուղոնի եւ նեփթաղիմի։ Պատուէ՛ր տուք յինէն այրարատեան թագաւորութեացն եւ աքսանազեան գնդին։ Պատուէր ետ գրել զհրամանն։ Պատուէր տայ նոցա յոյժ, զի մի՛ ոք գիտասցէ զայն։ Եւ դռնապանին պատուէր տայցէ, զի արթուն լինիցի։ Պատուէր տուեալ էր քահանայապետիցն եւ փարիսեցւոց, զի կալցին զնա։ Նա ետ ինձ պատուէր՝ զինչ ասացից եւ զի՞նչ խօսեցայց։ Պատուէր տայր նոցա՝ յերուսաղէմէ մի՛ մեկնել.
Զի մի՛ իւղով մեղաւորաց պարարիցիմք ի բանիս. (Առ որս. ՟Ղ։)
Այս իսկ են պարծանք, եւ զսոյն բարգաւաճանս համարին։ Զի մի ինչ կարծեցի՝ թէ անձնյարգութեան եւ պարծանացիցէ վարդապետութիւն. (Ոսկ. մտթ.։)
Պոռնկեցաւ նու քո թամար։ Զի մի պոռնկեսցի երկիրն։ Պղծեցաւ ժողովուրդն պոռնկել ընդ դստերսն մովաբու.եւ այլն։
Զոր եւ ի վերայ գործեաց երաժշտականք զգուշութեամբ պահեն՝ զջիլսն թուլացուցանելով, զի մի պրկմամբ անհանգստութեամբ պախումն առցէ։ Ոչ միայն առ անջատեալոն եւ առաւելեալ պրկմունս՝ օրինօք երաժշտականութեան յարմարեալ է, այլ եւ առ մէջս եւ առ թուլացեալսն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 29։)
Զի մի ջեռնուցու ամենայն իսրայէլ ի շնութիւն պոռնկութեան. (Եփր. թագ.։)
Ի վերայ սալաքարի եդի զնա։ Ետու զարիւն նորա ի վերայ սալաքարին, զի մի ծածկեսցի (ընդ հողով). (Եզեկ. ՟Ի՟Դ. 7. 8։)
Փոքր մի եւս սասանեալ էին ոտք։ Խռովեցան սասանեցան որպէս արբեալք։ Ապաւէն իմ, զի մի սասանեցայց. (Սղ. ՟Հ՟Բ. ՟Ճ՟Զ. եւ ՟Կ՟Ա։)
Ոչ տայցէ թոյլ սատակչին մտանել ի տունս ձեր, եւ հարկանել։ Յայնց խորշեցաւ սատակիչն։ Հանից ի վերայ քո սատակիչս՝ զայր եւ զտապար իւր, եւ կոտորեսցեն զընտիր ընտիր մայրից քոց։ Հողմ խորշակի սատակիչ։ Կորեան ի սատակչէ անտի։ Զի մի սատակիչն անդրանկաց մերձենայցէ ի նոսա.եւ այլն։
Սպառնաց կանխաւ, զի մի՛ ծուլասցին։ Բազում անգամ սպառնաց. (Մխ. երեմ.։)
Ճանաչել զոյժ հիւանդին, եւ ապա տալ զդեղն. զի մի՛ ծանրացուցեալ զստամոքսն՝ նողկտայցէ. (Շ. թղթ.։)
Իւր դայեակ եւ վանատու խոստովանեսցի։ Ոչ զի միա՛յն բնակիցես, այլ զի եւ այլոց վանատու լինիցիս։ Թէ օտարին՝ լինիս վանատու, Քրիստոսի ես ասպնջական։ Տկարացն օգնական լինել, օտարացն վանատու. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 26. եւ փիլիպ. ՟Ժ։ Մանդ. ՟Ե։ Սարգ. ՟բ. յհ. ՟Բ։)
Զամենայն վարատէ ընկենու յանօրէնութեան ծովն՝ արբեցութիւնն։ Իբրեւ զգերի մի եւ զամայի յանկարծակի վարատեաց։ Ոչ յերկարեմ զբանս, զի մի՛ վարատեցից զմիտս լսողին. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 4։ եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ։ եւ Ոսկ. ղկ.։)
Պատասխանի տու՛ր ինձ օ՛ վիճաբան դու։ Զի մի՛ վիճաբանիցն շատխօսութիւն կարծիցի. (Առ որս. ՟Բ։ Պրպմ. ՟Խ։)
Վիմափոր եղեւ (գերեզման քրիստոսի), որպէս զի մի ինչ կասկած. որմափորութեան լինիցի. (Բրսղ. մրկ.։)
Վշտացաւ, որչափ ինչ պարտ է վշտանալ առնն։ Վշտասցուք ասա մտօք, զի մի՛ վշտանայցեմք անդ տանջանօք։ Որով նա ուրախացաւ, նոքա վշտացան. (Ոսկ. մտթ. Ոսկ. յհ. Ոսկ. եբր.։)
Ընդ այլ տաղտկամք։ Զի մի՛ տաղտկայցէք ի նեղութիւնս յայսոսիկ։ Տաղտկասջիք յերեսաց անօրէնութեանց ձերոց։ Տաղտկացաւ երկիրն ի բնակչաց իւրոց։ Ի հրամնաց իմոց տաղտկացաւ անձն նոցա։ Տաղտկացայ ազգաւն այնուիկ։ Յումմէ՞ տաղտկացաւ, եւ այլն։ Տաղտկամ իբրեւ ի գարշելեաց. (Նիւս. թէոդոր.։)
Զի մի՛ տաղտկանայցէ եւ ձեօք երկիրն ի պղծել ձեր զնա, որպէս տաղտկացաւ ազգօքն՝ որ էին յառաջ քան զձեզ։ Յիւրաւանց իմոց տաղտկանայցեն անձինք ձեր. եւ այլն։
Զտաղտուկ զաւուրս կենցաղոյս։ Տաղտուկ թուի։ Զի մի՛ տաղտուկ երեւեսցի։ Տաղտուկ ձանձրութիւն։ Անարի տաղտուկ վատութիւն. (Փարպ.։ Վեցօր. ՟Ը։ Տօնակ.։ Յճխ. ՟Ժ՟Ա։ Պիտ.։)
Էր այր սէգ, եւ յորս էրէոց նահատակ. իսկ առ ի պատերազմունս վատ եւ տաղտուկ։ Մի՛ յուսմանէ լինիր տաղտուկ. զի միեւ վայ տաս անձինդ յատուկ. (Խոր. ՟Բ. 50։)
Ի յաւիտենական փառացնաստուծոյ տարագիր գտանին։ Մի՛ տարագիր անկցուք ի նմանութենէն աստուծոյ։ Զի մի՛ յորդիութենէ նոցա տարագիր գտանիցիք. (Սարգ.։)
Բարձցին տարաժամ։ Տարաժամ հատցի։ Յափշտակեցան տարաժամ։ Եկիր տարաժամ տանջել զմեզ։ Զի մի՛ տարաժամ մեռցիս.եւ այլն։
Տարաժամ անցուցանեն զմանկունս։ Տարաժամ ճեպէք սպանանել զիս։ Տարաժամ ցուցանէք զտիրասիրութիւն։ Տարաժամ արար զնոցին սատակումն։ Մի՛ դանդաղանօք եւ տարաժամ կատարեր զխնդրուածս մեր։ Որպէս ծաղիկ ի ձմերանի. ամենեւին տարաժամ, եւ ի գիներբուս արտասուք։ Զի մի՛ տարաժամ քարոզեսցեն զանուն նորա. (Յճխ.։ Ոսկ.։ Արծր.։ Լմբ.։ Վրք. ոսկ.։ Առ որս.։ Իգն.։)
Ետես աստուած զլոյսն, զի բարի է։ Տեսանել՝ զի՛նչ կոչեսցէ։ Զքեզ տեսի արդար առաջի իմ։ Հայեա՛ց եւ տե՛ս։ Ետես տէր զտառապանսն իմ։ Զի մի՛ տեսից զչարիսն։ Տեսանել զբարութիւն տեառն։ Տեսանել զերեսս իմ։ Զանգործս իմ տեսին աչք քո.եւ այլն։
Զի մի՛ տոչորիցիմք մեք յայնպիսի արեգակնէն, որ ի վերայ մերկ գլխոյ առաւել եռաց. (Նիւս. երգ.։)
Գնասցո՛ւք ի գիշերի, զի մի՛ տօթասցուք. (Վրք. հց. ՟Ը։)
Արարի զառաւելութիւն ջրոյ, զի մի ի ջերմութենէ արեգականն ցաւատեսցի երկիր. (Մխ. երեմ.։)
Զթուրն՝ որ կայր մերձ առ իւր՝փոկոկոպս արարեալ պնդագոյնս (զի մի ելցէ ի պատենից). (Ուռհ.։)
Զի մի՛ քարավէժ լինիցիս։ Ի վախից մղեալ՝ քարավէժ լիցի։ Ո՛ր ստահակ իշխան ունիցի, այնպէս համարէ՛ թէ քարավէժ լինիցի հանապազ։ Տացէ ընկենուլ զանձն, եւ քարավէժ լինել. (Եւագր.։ Մանդ.։ ՃՃ.։ Ոսկ. ես. Շ. մտթ.։)
Երկուս երկուս յօրինեաց. զի մին միւսոյն քարոզիչ իցէ. (Յճխ. ՟Է։)
Մեկնեցան օգտաբար, զի մին առնիցէ, եւ միւսն իշխանեսցէ։ Այլեւ օգտաբար եղեւ այն. (Փիլ. ել. ՟Բ. 66։ Երզն. մտթ.։)
Ապրեցուցին զազատորդիսն, զի մի՛ ծառայեսցեն ի ստրկութիւն մարդոյ. (Եփր. թագ.։)
Զի մի՛ արտաքին ինչ լեզուս բերիցէ աթերաբան (կամ աթերաբերան) որ է ճարտարախօս (կամ ճշմարտախօս) (Շ. յկ. ՟Լ՟Թ։)
Զի մի՛ ի հակառակութենէն բարետոհմութիւնն աղաւաղեսցի. (Լմբ. ատ.։)
Զի մի՛ յորժամ լսիցեմք՝ պատկեր Աստուծոյ, ամբառնայցեմք, եւ անկանիցիմք ի վայր ամբառնալովն՝ ի վիհս կորստեան. (Յճխ.։)
Մի՛ զամբաստանի կամ զդատախազի միայն լուիցէ զբան։ Սովորութիւն կալան ամբաստանք եւ դատախազք ի վարձու խօսել նոցա։ Ամբաստանաց եւ դատախազաց եւ տէր իսկ խրատ տայ. (Մխ. դտ.։)
Զի մի՛ առաւել ծուլութեամբ անագանեսցուք. (Խոսր.։)
Եւ զի մի՛ շնորհս արկանիցէ նմա ղաբան՝ սակս աներանալ ղաբանայ վասն նորա. (Եփր. ծն.։)
Զի մի՛ անզգամեալ՝ ասասցեն, թէ չիք Աստուած. (Իգն.։)
Հա՛ն զժանգն յատենէ, զի մի՛ աղմկեալ խռովեցուսցէ եւ անկարգեսցէ զիրաւունսն։ Տեսանէ անկարգեալ զհոգեկան մասունսն. (Լմբ. առակ. եւ Սղ.։)
Զի մի՛ զանկշռելի չարիսն ընդունիցիմք. (Ոսկ. հռ.։)
Զի մի՛ կիրթ բանիցն անկուշնեսցեն (կամ անկոշնեսցեն) լսօղքն. (Ոսկ. հռ.։)
(Վասն հրեշտակաց) անպատում եղեալ մովսեսի, զի մի՛ ընդ անզգայ արարածքս համարեսցին. (Ագաթ.։)
Զի մի՛ զհետ գնացեալ անսահմանբարւոյն կարծեաց՝ հաղորդ չարեաց լիցուք. (Իգն.։)
Զի մի՛ երկու իշխանութիւնս անսկզբունս կարծիցի. (Տօնակ.։)
Զի մի՛ ոք տրտմեսցի, եթէ բնաւ անքննելի թողցուք զսա. (Կլիմաք.։)
Զի մի՛ գերեալ քանդեսցի աշխարհս, եւ սուրբ եկեղեցիք անօրինեսցին. այսինքն անօրինաբար աւերեսցին, եւ այլն. (Բուզ. ՟Գ. 11։)
Զի մի՛ եւս առաւելեսցի չարութիւն դոցա։ Զի շնորհքն յաճախեալք ի բազմաց գոհութենէ անտի՝ առաւելեսցին ի փառս աստուծոյ. (՟Ա. Եզր. ՟Բ. 29։ ՟Բ. Կոր. ՟Դ. 15։)
Զի մի՛ թուեսցի զնոցանէ միայն ասել՝ արուասէրս լինել. (Ոսկ. հռ.։)
ԲԱԶՄԱԳԻՆ ԲԱԶՄԱԳՆԻ. πολύτιμος, πολλοῦ ἅξιος magni pretii Որ ինչ ունի զգին եւ զյարդ բազում. մեծագին, ծանրագին. պատուական. սուղ, գնոջ. Զի մի՛ զրկեսցի նա ի բազմագին մարգարտէն. (Վրք. ոսկ.։)
ԲԱԶՄԱԳԻՆ ԲԱԶՄԱԳՆԻ. πολύτιμος, πολλοῦ ἅξιος magni pretii Որ ինչ ունի զգին եւ զյարդ բազում. մեծագին, ծանրագին. պատուական. սուղ, գնոջ. Զի մի՛ զրկեսցի նա ի բազմագին մարգարտէն. (Վրք. ոսկ.։)
Զի մի՛այսն բազմախօս մոլորեցուսցէ զքեզ. (Եւագր. ՟Ժ։)
Զի մի՛ դարձեալ բամբասիցիմք, յԱստուծոյ, որպէս հրէայքն. (Խոսր.։)
Բարկացաւ Յակոբ, եւ կագէր ընդ լաբանու։ Իբրեւ լուաւ տէրն նորա, բարկացաւ սրտմտութեամբ։ Բարկացաւ տէր սրտմտութեամբ ի վերայ Մովսէսի։ Բարկանա՛յք, եւ մի՛ մեղանչէք։ Մի՛ բարկասցիս ծառայի քում։ Բարկացաւ տէր ողայ, կամ ի վերայ ողայ։ Զի մի՛ բարկասցի Աստուած ի բարբառ քո։ Բարկացեալ է սոցա տէր։ Միթէ գետո՞ց բարկասցիս տէր։ Ի վերայ այսր ամենայնի ո՞չ բարկանայցեմ։ Բարկացեալ էի ի վերայ ժողովրդեան իմոյ։ Բարկացաւ սրտմտութիւն իմ ի վերայ նորա.եւ այլն։
Զի մի՛ բողբոջեսցի անօրէնն. (՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 5։)
Զփայտն բազմացուցից ... հուր բորբոքեցից, զի միսն հալեսցի. (Եզեկ. ՟Ի՟Դ. 10։)
Պահքն դարձոյց ի նինուէացւոց զդատավճիռ ստուգութեանն, զի մի՛ ապականեսցին. (Եփր. պհ.։)
Զի մի՛ առաւելիցիմ ի պատիւ (կամ առաւել իցէ իմ պատիւ) քան զայնոսիկ որ դեռամուտք իցեն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զի մի կամաց աւազակաց եւ ապականչաց դիւրադաւ լիցի. (Ոսկ. ես.։)
Զի մի կնտացեալ սողասցեն դիւրահաս թշնամեացն. (Մագ. ՟Ծ՟Ե։)
Զի մի՛ այլոց դիւրափոփոխից եւ ծուլացելոց կորստեան առիթ լինիցին. (Ճ. ՟Ա.։)
Իբրու զի մի է մարդն ոգւով եւ մարմնով... մի զնորա հասարակ զգոյութեանն սկիզբն ենթադրեալ։ (Նիւս. կազմ.)
Զի մի՛ երկրօրէն աչառանօք զոմանս մեծարիցէ, եւ զոմանս արհամարհիցէ. (Մաշտ.։)
Զի մի՛ զանգիտեսցի զանխլանալ ի քումմէ մաքրափայլ եւ վսեմական պետութենէդ. այսինքն երկիւղ կամ կասկած լինիցի. (Մագ. ՟Ա։)
Ուղղեսցէ զմիտս իւր յաղօթս, զի մի՛ զբօսցի. (Բրս. հց.։)
Ուղղեսցէ զմիտս իւր յաղօթս, զի մի՛ զբօսցի. (Բրս. հց.։)
Զի մի՛ զեղծիցիմ (կամ զեղծցիմ) ինչ իշխանութեամբս իմով յաւետարանի անդ. յն. չարաչար վարիցիմ. (՟Ա. Կոր. ՟Թ. 18։)
Զի մի՛ յայտնի բանիւս ե՛ւս զչարասցին. (Ոսկ. ՟բ. թես.։)
Զի մի՛ պատճառս ինչ տացէ զրպարտչաց. (Վրդն. ել.։)
Զառաջին յարձակմունսն ոգւոյն ընդ կրուկն դարձուցանէ՝ ըմպահկեցուցեալ նախախնամութեամբ, զի մի՛ գահավէժ լիցի. (Փիլ. լին. ՟Դ. 65։)
Զի մի՛ կարծիցես, թէ նման որդւոյ՝ արարածոցն է հայր, ընդմիջեաց յառաջագոյն. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)
Զի մի՛ յանկարծակի ընդոստիցին՝ (կամ ընդոստիցեն) կա՛մ ճչելով կամ կոծելով. (Մամբր.։)
Զի մի՛ ընդոստչիցին հրէայքն։ Բայց նոքա եւ ոչ ինչ այնու ընդոստեան, այլ տակաւին իբրեւ ընդ մարդոյ խօսէին. (Ոսկ. գղ. եւ Ոսկ. մտթ. ՟Բ. 24։)
Զի մի՛ իսպառ եկեալ թախանձիցէ զիս. (Ղկ. ՟Ժ՟Ը. 5։)
Զի մի՛ թափուրեսցի երկիրն, եւ գազանք ի նմա բազմասցին. (Նախ. օրին.։)
Զի մի՛ թափուրեսցի երկիրն, եւ գազանք ի նմա բազմասցին. (Նախ. օրին.։)
Ի քէն այսպիսի այր պատուեսցի, զի մի՛ թագնասցի, որոյ եւ անունն գրեալ է ի դպրութեան կենաց. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)
Զի մի՛ կարծիցի, թէ թեթեւանս ինչ առնէ նմա. (Ոսկ. փիլեմ.։)
Ժանդանայ սրբութիւն։ Խնայեմ ի լեզու իմ, զի մի՛ ժանդասցի յիշատակօք պղծութեան նոցա. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ. ՟Թ։)
զի մի՛ զկայենին ժառանգեսցեն զպատիժն. (Նեղոս.։)
Զի մի՛ կարծիցեն եթէ ինքնադեպ իցեն չարիքն։ Եւ զի մի՛ ինքնադէպ ինչ զիրսդ կարծես, ես իսկ ասէ յառաջագոյն գուշակեցի. (Ոսկ. ես.։)
Զի մի՛ ինքնադէպ թուիցին չարիքն։ Զի մի՛ ինքնադէպ զփրկութիւնդ կարծիցես. (Գէ. ես.։)
Յայտնի ցուցանէր՝ եթէ ոչ նքնակաց ինչ իցեն, այլ է ոնմ՝ որ ունի եւ վարէ զամենայն։ Զի մի՛ ի յորինակեալ ընթացիցն ինքնակաց նչ կարծիցեն զարարածս. (Ոսկ. ես.։)
Ոչ առնէ զհոգին յառաջ քան զմարմնն, զի մի՛ եղիցինքնատես եղելոցն. (Ոսկ. յադամ.։)
Զի մի՛ զարքունական սահմանեալ իրաւունս վաստակաւորացն թողցեն, կամ գողասցն. (Շ. ընդհ.։)
Կերակուր պիտոյ էր, զի մի՛ լուծցին ի ճանապարհի. (Երզն. մտթ.։)
Եւ են ներհակք. սրպէս լուսաւոր, եւ կոյր քանզի մին է լուսաւոր իբր յունէլոյն. (Դամասկ.։)
Որպէս զի մի՛ զաշխարհ լուցցէ տոչորական. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Զի մի՛ աշխարհս ըսպառեսցի ի հրոյն լուցման. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Զի մի՛ լրբագոյն առաւել առնիցէ զնոսա։ Ոչ եղեւ յամօթ, այլ ե՛ւս լրբագոյն եղեալ արտաքս։ Ապա յայլ պատճառս եկին լրբագոյն, եւ ոչ հմտագոյն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 3. 12. 26։)
Զի մի՛ ի խարամանեաց օձիցն վնասիցիմք։ Բանաւոր ծիծռունք, որք ի յոձից խարամանեաց ոչ վնասեցան. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Զի մի՛ ի բազմացուցանել բանիցս՝ խարխալիցեմք (զկարգն)։ Չխարխալէ զկարգ պատուիրանացն։ Մարդկայինք անենայնդիւրաւ անկանի եւ խարխալի։ Իբրեւ զտունխարխալեալ եւ աւերեալ։ Փտի եւ խարխլի զկնի ժամանակաց։ Խարխալեցին զիրսն, քանզի չէին տեղեակ լեզուին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9. 16։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28։ ՟Բ. 10։ եւ Ոսկ. փիլիպ.։)
Մաղձն յորժամ շարժիցի, այնուհետեւ բազում խիխաւրաս ընկենու արտաքս։ Միթէ վասն ա՞յնորիկ տուաւ քեզկոկորդ, զի մինչեւ ցբերան լնուցուս հանիցեսզգինին, եւ այլ խիխաւրաս ամանայցես ի ներքս. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 17. 19։)
Զի մի՛ կրեսցէ զխորասոյզ լինելն ընդ դադանայ. (Շ. թղթ.։)
Այսու տարբերի խորշումն յամօթոյ. քանզի ոմն ամաչեաց յորոց ինչ գործեաց. իսկ ոմն խորշեալ երկնչի, զի մի՛ անկցի յանփառութիւն ինչ. բայց կոչեն բազումք յոլովակի եւ զխորշումն ամօթ, եւ զամօթ խորշումն. (Նիւս. բն. ՟Ի։)
Վեր ի վերոյ առաքինութիւնն երեւեալ՝ դիւրաւ ծաղկաթափ լինի։ Զի մի՛ ցամաքեալ՝ ծաղկաթափ լիցի դդմենին. (Փիլ. լին. ՟Դ. 16. եւ Փիլ. յովն.։)
Զերծից ի նմանէ զհանդերձս իմ եւ զկտաւ իմ, զի մի՛ ծածկեսցէ զծանականս իւր. (Ովս. ՟Բ. 9։)
Զի մի՛ ի հուր ծըծըմբածին՝ տոչորիցիմ որպէս նոքին. (Յիսուս որդի.։)
Ժողովեսցէ ղարմտիս յամարայնոյ, զի մի եղիցի կաթոգնեալ ի ձմերայնի։ Պատրաստեսցեն զճրագունս իւրեանց, զի մի՛ եղիցին կաթոգնեալք իբրեւ զանմիտ կուսանոն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Բարիոք կատարէք զկանխագիր բանս մարգարէիցն ձեռոց։ Զի մի՛ եւս մի բան ի կանխագիր մարգարէութենէ անտի ոչ ստեսցի. (Եղիշ. խաչել.։)
Կարճառօտս կտրեցից. քանզի միշտ համառօտս սիրեմ հատանել (զբանն). (Սեբեր. ՟Թ. (ոճ յն. զի համառօտելն ըստ յն. ասի՝ վերակարել։))
ԿԵՐՊՈՒԹԻՒՆ ԿԵՐՊՈՒՄՆ. Կերպանալն, կամ Կերպարան. Զի մի՛ կիսամասնեայ զմեր կերպութիւնն (կամ զմերակերպութիւնն) բաջաղիցեն. (Լմբ. հանգ.։)
Զամենայն կամելով նորոգել՝ զամենայն էառ, զի մի՛ կիսագործ իցէ տնօրէնութիւնն. (Ոսկիփոր.։)
Զի մի՛ համակդենքն եկեալ բառնայցեն զոսկերս դոցա. (Եղիշ. ՟Ը։)
Պա՛րտ է կրօնաւորի, զի մի՛ եղիցի հետաքնին (կամ ոչ լինել հետաքննին). (Վրք. հց. ՟Բ։)
Հովտանայ հարկաւորապէս ձեղունն՝ տեղի տալով ծանրութեան ջրոցն։ Զի մի՛ երբէք կակղացեալք հովտանայցեմք. (Նիւս. երգ.։)
Հրաշափառ նորոգմանցն կարգ լինի կատարեալ։ Զքաղաքական միաբանութիւն՝ զհրաշափառն ասեմ իր, զի մի ի բազմաց եւ յաննմանից բացակատարի. (Արիստ. աշխ.։)
Կրկնակք ասին, զի մի մի իւրաքանչիւր ոք ի սոցանէ յերկուց ձայնակցաց բաղկացեալ է. քանզի բաղկանայ զայս ի սէէ եւ դայէ։ Ի կրկին ձայնակից վերաբերիցի. (Թր. քեր. ուր ասէ Երզն.)
Զի մի՛ ի սկզբան անդ ձանձրոյթ արարեալ՝ դժուարընկալք լինիցին. եւ դարձեալ դանդաղագոյնք լինիցին առ ի զնոյն ձանձրոյթ ժողովել։ Զձանձրոյթ աշխատութեան ի մտաց ձերոց գողանալ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)
Զի մի՛ լինիցի փախուստն ձեր ձմերանի։ Զի մի՛ ձմերանի լինիցի այն. (Մտթ. ՟Ի՟Դ. 20։ Մրկ. ՟Ժ՟Գ. 18։)
Մի՛ ճարտարեր առաւել, զի մի՛ թիւրեսցիս. (Ժղ. ՟Է. 17։)
Զի մի՛ ճիւաղացեալ ճողոպրեսցուք (գուցէ՝ ճողորտեսցուք) շատխօսութեամբ. (Ճշ.։)
Զի մի՛ մախիզեալ եւ ծիւրեալ մեղկեսցիս. (Մագ. ՟Ժ՟Զ։)
Զի մի՛ կարասցեն մտանել ընդ քարակոյտս մանրախճին. (Տէր Իսրայէլ. նոյ. ՟Ժ՟Ը.։)
Դարձեալ հրէական ձեւով ի ժողովուրդն մտանեն, որպէս զի մի՛ մարտուցեալք լիցին կամ հալածեալք. (Ոսկ. գծ.։)
Զի միտք կարասցեն ի նիւթականացն մաքրանալ. (Բրս. թղթ.։)
Զի մի հպարտացեալ՝ի մեծաբարի առաքինութենէ անտի զրկեցայց. (Վրք. հց. ՟Ձ։)
Արմատքն ի խորս ներքինս ձգին հասանին, զի մի՛ գուցէ մեծաբերձ բարձրութիւնն յարմատոցն խլեսցէ զտակսն յողդողդունս. (Վեցօր. ՟Ե։)
Զիա՞րդ մեղանչիցեմ առաջի աստուծոյ։ Յաւել ի մեղանչել։ Եղիցի երկիւղ նորա ի ձեզ, զի մի՛ մեղանչիցէք։ Քեզ միայն մեղայ տէր։ Մեղաք անօրինեցաք։ Դուք մեղայք զմեղսդ զայդ զմեծ։ Ես մեղայ, ես ոհվիւս յանցեայ։ Ի կշիռս իւրեանց մեղանչեն.եւ այլն։
Մերկասցի զպատմուճանն իւր։ Մերկացարո՛ւք զպատմուճանս փառաց ձերոց, եւ զզարդ քո ի քէն։ Մերկացաւ ի տան իւրում։ Զի մի՛ մերկասցին առականք քո։ Մերկանայր զպատրուակն.եւ այլն։
Միաբանեաց արամ ընդ եփրեմայ։ Եթէ երկու ի ձէնջ միաբանիցեն յերկրի վասն ամենայն իրաց։ Զի՞ է՝ զի միաբանեցէք դուք փորձել զհոգին տեառն։ Միաբանեցին ընդ նոսա։ Զամենայն միաբանեալսն ընդ նմա։ Միաբանեալ կայք ի վերայ իմ դուք ամենեքեան։ Եթէ կեամք հոգւով, ընդ հոգւոյն եւ միաբանեսցուք։ Եւ այնմ միաբանին բանք մարգարէիցն։ Միաբանիս եւ դու պահել զօրէնսն։ Ընդ հնոյն չմիաբանի կապերտն որ ի նորոյն.եւ այլն։
Միակ. միակի. զի մին իբրեւ բազմապատկեալ՝ մնայ տակաւին մի.
Յորժամ զմի ոք յերիցն իմանամք, զերրորդութեանն իսկութիւն ստուգեմք հաւատովք. վասն զի միաւորի այսպէս որոշմամբ, եւ բաժանի առանց բաժանման. (Բրս. ի ղկ.։)
Զի մի՛ ոք յանհաւատից կարծեօք ասիցէ, թէ կութ ինչ մրրախառն ի ներքս ի թակոյկսն մնացեալ էին. յն. մրուր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21։)
Բանըս գրեցաւ աղօթական, երկհազարեան տամբ յանկական (կամ յանգական)։ Ոչ մի տառիւ վերջ յանգական (կամ յանկական), զի մի՛ ծուլից լուր ծանրանան. (Յիսուս որդի.։)
Բանըս գրեցաւ աղօթական, երկհազարեան տամբ յանկական (կամ յանգական)։ Ոչ մի տառիւ վերջ յանգական (կամ յանկական), զի մի՛ ծուլից լուր ծանրանան. (Յիսուս որդի.։)
Եղիջիք իբրեւ աստուածք. Ուստի՞ եգիտ օձն զյոգնական անունս՝ զաստուածս. իբրու զի մի է ճշմարիտ Աստուած, լինելոց էր ի մարդկանէ բազմաստուածութեան կարծիք. (Փիլ. լին. ՟Ա. 36։)
Մեծարեալ պատուէին զոսկերսդ նածրացւոց։ Զի մի՛ մոլորիցին զկնի նածարացւոց աղանդին. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զի մի՛ պատճառ ինչ լսողացն տացէ, ոչ նախընծայ առ հեթանոսս ճառէ զբանն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։)
Զի մի՛ ներկեալ այսպիսի բանիւք, գտանիցի անզեղջ». այսինքն պղտորեալ. (Ճ. ՟Ա.։)
Զի մի՛ գուցէ կարծեսցուք աթոռս նիւթեղէնս։ Զինքն գիտելով աստուածայինն իմաստութիւն՝ գիտասցէ զամենայն, աննիւթաբար զնիւթեղէնս, եւ զբազումս միեղինապէս. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. ածայ.։)
Զի մի՛ ծանրացուցեալ զստամոքսն՝ նողկտայցէ։ Զի մի՛ ձանձարացեալ նողկտայցեն լսողքն. (Շ. թղթ. եւ Շ. ընդհ.։)
Եւ կնոջ առաջի ոչ վայրապար շաղշափիցես, զի մի՛ զնա թշնամանիցես. (Ոսկ. եբր. ՟Ժ՟Գ։)
Չարչարեաց զչարչարիչսն, զի մի՛ խստացուսցեն զսիրտս։ Զժանիսն նորա զչարչարիչս խզեաց ընկէց ստուգութիւնն. (Եփր. ծն.։ Եփր. ել.։)
Արարից քեզ պահանորդս՝ զի մի՛ ակնհարեսցիս կամ ակնահարիս յումեքէ. (Հ=Յ. յուլ. ՟Ի՟Բ.։ եւ Հ. յուլ. ՟Ի՟Ա.։)
Զի մի՛ զյետին նաքարակիտն՝ պահանջեցայց անդր ի բանտին. (Յիսուս որդի.։)
Զփայտն՝ զոր հատանէք ի լեռնէ, օծանէք զնա, զի մի՛ պայթոտեսցի. նոյնպէս եւ օծումն մեր եւ մկրտութիւն՝ յաղագս մարմնոյ եւ հոգւոյ մերոյ անպայթուն մնալոյ. (Պիտառ.։)
Սատանայ բերէ քեզ գործ եւ հոգս, զի մի թողցէ զքեզ պարապորդ՝ յագիլ ի քաղցրութէն որ լինին քեզ յողբոց քոց. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Պնդակազմ լեր զինու քաջ, զի մի վիրավորեսցիս ի պատերազմի։ Ամենայն որ պնդակազմ իցէ, ջուրբ քննեն զնա. (որպէս արար գեդէոն). (Մծբ. ՟Է։)
Զի մի ոք մի իւրք սայթաքեսցէ յաստուածագնաց ճանապարհէն. (Ագաթ.։)
երեւեսցի ցամաքն. զի մի կարծիցի, թէ պատճառք սարսատելոյն նորա յարեգականէ իցէ, յառաջագոյն քան զարեգակն սարսատէր ցամաքէր հրամանաւ ամենարդար իմաստութեանն. (Վեցօր. ՟Դ։)
Զի մի համարեսցին ոմանք, եթէ սոսկաբար յագեցան, եւ ստուերք էին եղեալք։ Առանց քննութեան եւ սոսկաբար։ Սոսկաբար վարին ի բանս աստուծոյ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 36. եւ 14. 19։)
Մի՛ մերժեսցուք զնա ի մէնջ, զի մի՛ սրտառուչ զհայրն մեր կացուսցուք զաստուած. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
Սփածանիցեն զնա ղենջակաւ, զի մի՛ զարդք նորա աղտեղասցին. (Մաշտ. ջահկ.։ 1)
Մի՛ ծուլասցուք ի վայրկեանս, զի մի՛ հեծիցեմք յանեզրականսն. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Մի՛ ծուլասցուք ի վայրկեանս, զի մի՛ հեծիցեմք յանեզրականսն. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Ո՛րպէս վտանգեալ տագնապիմ յամենայն ժամու յաղագս սուտ անուանս (ուրացութեան)։ Զի մի՛ եւ նոքա գայցեն յայս տեղի տանջանաց, յորում ինքն վտանգեալ տագնապէր. (Փարպ.։ Իգն.։)
Եւ յայսմ դարձեալ այլ տարակոյսք կան։ Զի մի՛ տարակոյսս ի տարակոյսս կցեալ ցնորեցուցանիցեմք ինչ զձեզ։ Արդարեւ իսկ չարիքն որ լինին՝ ի տարակուսի կացուցանեն զբազումս։ Սակս իրակթերտութեան տարակուսիցս։ Առաքեալ լուծանէ զտարակոյսս։ Լո՛յծ մեզ զայս տարակոյս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4. եւ 6։ Եզնիկ.։ ՃՃ.։ Խոսր.։ Լմբ. պտրգ.։)
Կրկին յիշեաց զտառս. ցուցանէ զտարրումն եւ զմիաբանութիւն գրոյ եւ ձայնի հանգոյն տարերց երկրի։ Տարրումն. զի միաբանին գիր եւ ձայն հանգոյն տարերացդ. (Երզն. քեր.։)