cf. Դրդումն.
ԴՐԴՈՒՄՆ ԴՐԴՈՒՈՒՄՆ. σάλος motus եւ այլն. Շարժումն. գրգիռ. յոյզք. շարժլումն. խախտումն.
Ի դրդումն ամենայն չարեաց է խորհրդակից։ Զդրդումն մեր յամենայն ամբոխմանց հաստատէ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. իմ.։)
Խրատք, յորս իբրեւ ի գաւազան յեցեալ հաստատի, զշարժումն եւ զդրդումն անձինն հաստատելով. (Փիլ. այլաբ.։)
Յայս յուսոյ հաստատութենէ դրդուումն՝ (ա՛յլ ձ. դրդումն). (Լմբ. սղ. ՟Ղ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դրդուումն | դրդումունք | 
| accusatif | դրդուումն | դրդումունս | 
| génitif | դրդուման | դրդումանց | 
| locatif | դրդուման | դրդումունս | 
| datif | դրդուման | դրդումանց | 
| ablatif | դրդումանէ | դրդումանց | 
| instrumental | դրդումամբ | դրդումամբք |