this, that;
same.
(դորին, դմին. դովին, վիմբ. դոքին, դոցին, ցունց, ցուն, դովիմբք կամ դոքիմբք.) դերան. ցուց. ա.գ.) Երրորդ դէմ որպէս յանդիմանակաց եւ միջին՝ ընդ հեռաւոր եւ ընդ մերձաւոր. Այդ. նոյն այս, կամ դա. ատի, ատիկակ՝ որ ըսի.
Յայդ խորհեա՛ց, եւ ի դոյն կանխեսջիր. (Ա. Տիմ. Դ. 15։)
Յամառեալ էր զդոյն կամս կատարել. (Գ. Մակ. Ա. 13։)
Մեր դոյն խորհուրդ էր։ Ի վերայ դորին պատուհասի։ Ի դմին յամառութեան. (Եղիշ.։)
Ի դոյն միտս։ Դոյն են մեր կամք։ Ի վերայ դորին բանից. (Փարպ.։)
Ի ձէնջ ուսցին եւ այլք զդոյն առնել. (Խոր. Գ. 16։)
Որպէս միւս տեսօղն ի դոյն նուագեաց։ Զդոյն ինքն զգրիգորդ. (Ագաթ.։)
Ի դոյն յայդ վասակ. (Եղիշ.։)
մ. ԴՄԻՆ ԻՐԻ մ. Վասն դորին իրի. վասն այդորիկ. յն. εἱς αὑτὸ τοῦτο ի դոյն յայդ (պէտս). (Եփես. զ. 23։ Կող. դ. 8։)
cf. Դուն, եւ Դոյզն.
Դոյն ինչ շինուածոց. (Նար. խչ.։)
Ոչ դոյն ինչ եկեալք. (Յհ. կթ)