that resists, opposes;
contumacious, disobedient, contrary.
ἁντικείμενος, ἁντιστάς, προσκεκουκότως oppositus, adversarius, resistens որ եւ Ընդդիմադարձ. Դիմակաց. որ ի դիմի հարկանի կամ բախի. հակառակորդ. դէմ դարձօղ, դէմ կայնօղ.
Սատակէր զամենայն դիմադարձս իւր. (Յուդթ. ՟Բ. 15։)
Որ միանգամ դիմադարձ (կամ ընդդիմադարձ) լինէին հրէիցն. (Եսթ. ՟Թ. 1։)
Յերկոսին (առ երկոսին) կողմանս շահիցն դեղոց գտանէին դիմադարձք. (Ոսկ. ես.։)
Ամենայն դիմադարձաց. (Ագաթ.։ Մովս. քերթ. կարգ.։ Մաշկ.։)
Ճշմարիտ ծառայից աստուծոյ ոչ է օրէն դիմադարձ լինել երկրաւոր իշխանաց. (Եղիշ. ՟Ը։)
Հովուացն դիմադարձ լինէր, եւ աղջկանցն զրկելոց վրէժխնդիր. (Կիւրղ. ել.։)
Նա ո՛չ առ այն ինչ դիմադարձ լինէր. (Երզն. մտթ.։)
Աստուծոյ դիմադարձ լինիս։ Ընդ բարեգործսն նայեա՛ց, եւ մի ընդ դիմադարձսն։ Որ քեզ դիմադարձիդ ետ, ո՞չ ապաքէն եւս առաւել պօղոսի տայր. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. փիլիպ.։)