hy    |   fr

Դիագող

adj.

who lifts or plunders dead bodies;
who steals idols

adj.

Որ գողանայ զդի մեռելոյ, եւ զդիս՝ զկուռս.

Նա՛ ումեք ի մարդկանէ չէ՛ օրէն դիագող շրջել. այսինքն ի գողանալ զդի. (Եղիշ. յար.։)

Հետամուտ լինի ղաբան, վասն հռաքէլի՝ դիագողին. (Մագ. ոտ. մանուչ.։)