s.

ԴԺՐՈՂՈՒԹԻՒՆ ԴԺՐՈՒԹԻՒՆ. cf. Դժրանք.

Մեղայ առ կեանսդ դժրողութեան։ Զխոստմանցն դժրողութիւնս. (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Ե։)

Ոչ մեկնի ի դժրողութեան (կամ դրժողութեան) բարուցն. (Խոր. ՟Բ. 23։)

Եթէ դժրութիւնք, եթէ զրպարտութիւք։ Զդժրութիւնս անդրէն դարձոյց. (Ոսկ. անոմ. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դժրութիւն դժրութիւնք
accusatif դժրութիւն դժրութիւնս
génitif դժրութեան դժրութեանց
locatif դժրութեան դժրութիւնս
datif դժրութեան դժրութեանց
ablatif դժրութենէ դժրութեանց
instrumental դժրութեամբ դժրութեամբք