Other definitions containing this entry
ԴԱՒԱՆԵՄ ԴԱՒԱՆԻՄ. ὀμολογέω confiteor, profiteor Հաւան լինել, եւ յանձն առնուլ զիմն իբրեւ ճշմարիտ. խոստովան լինել. վկայել, խոստանալ զհաւատարմութիւն. հաստատել՝ զոր հաւատայ կամ ընդունի.
Դաւանիմք (կամ դաւանեմք) ընդ սրովբէից զկենդանարդ համայնից։ Լուսաւոր ձայնիւ յերկնից զքեզ դաւանեաց հայր էակից. (Շար.։)
Voir tout