adj.

of fine colour, fine, graceful.

ԳՈՒՆԵԱՅ ԳՈՒՆԵԱՆ ԳՈՒՆԵՂ. cf. ԳՈՒՆԱՒՈՐ. գունը տեղը, աղուոր գունով.

Զանձնագեղս եւ զերեսաւորս եւ զգունեայս. (Յհ. կթ.։)

Երուանդեանս տիգրան՝ երեսօք գունեան. (Խոր. ՟Ա. 23։)

Գունեան այրն եւ թիկնաւէտ. (Յհ. կթ.։)

Է գունեղ թաթաւեալ ի բոսոր՝ սաղարթուն կարմրորակ իբր խնձոր. (Շ. տաղ.։)

Արտաքին երեւոյթք վկայեն առոյգս լինել եւ գունեղ. (Վրդն. դան.։)

Գինի գունեղ առնէ զդէմս երեսաց մարմնոյ. (Ոսկ. գծ.։)