ԳՈՒՆԵԱՅ ԳՈՒՆԵԱՆ ԳՈՒՆԵՂ. cf. ԳՈՒՆԱՒՈՐ. գունը տեղը, աղուոր գունով.

Զանձնագեղս եւ զերեսաւորս եւ զգունեայս. (Յհ. կթ.։)

Երուանդեանս տիգրան՝ երեսօք գունեան. (Խոր. ՟Ա. 23։)

Գունեան այրն եւ թիկնաւէտ. (Յհ. կթ.։)

Է գունեղ թաթաւեալ ի բոսոր՝ սաղարթուն կարմրորակ իբր խնձոր. (Շ. տաղ.։)

Արտաքին երեւոյթք վկայեն առոյգս լինել եւ գունեղ. (Վրդն. դան.։)

Գինի գունեղ առնէ զդէմս երեսաց մարմնոյ. (Ոսկ. գծ.։)