burdened.
πεφορτισμένος, ἑπισεσαγμένος oneratus. Ունօղ զբեռն. բեռնաւորեալ, ծանրաբեռնեալ.
Եկա՛յք առ իս ամենայն աշխատեալք եւ բեռնաւորք. (Մտթ. ՟Ժ՟Ա. 28։)
Զոյգք իշոց բեռնաւորաց, եւ ի նոսա երկերիւր նկանակ. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Զ. 1։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բեռնաւոր | բեռնաւորք |
| accusatif | բեռնաւոր | բեռնաւորս |
| génitif | բեռնաւորի | բեռնաւորաց |
| locatif | բեռնաւորի | բեռնաւորս |
| datif | բեռնաւորի | բեռնաւորաց |
| ablatif | բեռնաւորէ | բեռնաւորաց |
| instrumental | բեռնաւորաւ | բեռնաւորաւք |