contentious, that is fond of disputing, captious, cavillous;
— լինել, to cavil, to carp, to chicane, to dispute, cf. Բանակռուիմ;
— լինել յոչինչ պէտս, to dispute about trifles.
λογομάχος qui verbis pugnat, argutator Բանիւ կռուօղ. կարգօղ. հակառակասէր. դիմախօս.
Մի՛ ոք դարձեալ յիմ վերայ արձակեսցի ի բանակռուացն. (Առ որս. ՟Ղ։)
Հանդարտ բարք ընդդէմ բանակռուացն. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
Տեսանելով եւ զընդդիմակաց զօրութիւնսն առընթեր բանակռիւս. (Ոսկ. ննջ.։)
ԲԱՆԱԿՌԻՒ ԼԻՆԻՄ. ԲԱՆԱԿՌՈՒԻՄ, եցայ. ձ. Հակառակիչ բանիւ. կագել. վիճել.
Մի՛ բանակռիւ լինել յոչինչ պէտս ի կործանումն լսողաց. (՟Բ. Տիմ. ՟Բ. 14։)
Զի՞նչ պէտք են խնդրել եւ բանակռիւ լինել. հաւատալն է օգտակար. (Աթ. ՟Բ։)
Այսպէս ընդ միմեանս բանակռիւք լինէին. (Վրք. ոսկ.։)
Բանակռուեալք յոչինչ պէտս առ ի կործանումն լսողաց. (Պրպմ.։)
Յաղագս նոցա բանակռուեսցուք, եթէ գտցին հակառակք. (Գր. տղ. թղթ.։)
Բանակռուել ձեր հոտ անոյշ ելանէ առաջի Աստուծոյ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ը։)
ԲԱՆԱԿՌԻՒ գ. որպէս Բանակռուութիւն.
Բանակռիւ ձեր եւ հակառակիլ, հոտ անոյշ ելանէ առաջի աստուծոյ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ը. ձ. (տպ. բանառուել։))