hy    |   fr

Բանակատեղ, ետեղ

s.

camp, campaign, place where an army is encamped.

cf. ԲԱՆԱԿԵՏՂ.

Արարեալ զիւր զօրու բանակատեղս. (Փարպ.։) Ի տեղւոջ միում հանդէպ կղզւոյն (սեւանայ), որ կոչի բանակատեղ. (Ստեփ. սեւան.։)