adj.

ԲԱՂՅՕԴ σύναρθρος articulo copulatus որ եւ ԲԱՂԱՅՕԴ. (վրիպակաւ՝ Բաղօդ). Յօդակից. կից ընդ յօդիցս՝ ս, դ, ն. կամ ըստ յն. , , τό որ ընդունի ի սկիզբն զյօդքս.

Ի դերանուանցս են որ անբաղյօդք են, եւ ե՛ն որ բաղյօդք։ Անբաղյօդք, ո՛րգոն, ես. (զի ի յն. ոչ լինի՝ եսս). եւ բաղյօդք, ո՛րզան, իմս. (Թր. քեր.։)

Բաղայօդ. ի պարզն յաւելուլ։ (Հին բռ.)