Աւեր

adj.

ruined, destroyed, desolated;

s.

ruin, destruction;
demolition, dismantling overthrow;
waste, damage;
havock, devastation, desolation;
յ— դառնալ՝ լինել՝ մատնիլ, to be ruined, to decay, to be desolate;
յ— դարձուցանել, յ— անմարդի դնել, to ruin, to destroy, to ravage, to desolate, to harass, to infest.

Other definitions containing this entry

Այրեաց տալ

to burn;
յարեաց եւ յաւեր դարձուցանել, to burn and to ravage.

Անվաւերական

cf. Անվաւեր.

Աւերուած

cf. Աւերած.

Աւերումն, ման

cf. Աւերած.

Եղծուած, ոց

corruption, depravity, decay;
destruction, exstinction;
blot, erasure;
abolition, abrogation;
յ— դնել, յ— ապականութեան դնել, — հասուցանել, to destroy, to ruin, to annihilate;
յ— աւերանաց բերիլ, յ— դնիլ, մատնիլ, to waste one's self, to throw one's self away, to consume one's self, to wear one's self out;
to faint.

Երկրակործան

cf. Աշխարհաւեր.

Խուժան, ի

multitude, populace, the vulgar, crowd;
throng, press;
hurly burly, confusion, noise, clatter;
— աւերանաց զաշխարհաւ զեղուլ՝ ածել, to devastate, to lay waste.

Կէս, կիսոյ, ով

half, in halves, in part;
ի —, կիսով չափ, by half;
half done;
— ի —, in part, half, by halves, imperfectly;
— ժամ, half an hour;
զտասն եւ — ժամաւ, at half past ten;
— գիշեր, midnight;
ի — ճանապարհին, half way;
հեռի իբր երկու եւ — խրասախօք, about two leagues a half distant;
ի կանգնոյ եւ ի կիսոյ, a cubit & a half;
ի տարւոջ եւ ի կիսում, in a year & a half;
ի —ն վերածել, to reduce to half;
— ի — բանիւ խոստանալ, to make a half promise;
to promise with the lips, insincerely;
ի — աւուրց մեռանել, to die early, in the flower or bloom of youth;
եթէ կիսոյ — ի մէնջ մեռանիցիմք, if half of us die;
մեծ — աշխարհին աւերեցաւ, half the country was ruined;
եւ ահա ի — չէ or ոչ է ի — զոր պատմեցին ինձ, not half the truth was told me;
that which was told me was not half the truth;

Հարսն, սին, սունք

a newly married, bride, spouse;
betrothed, affianced bride;
daughter-in-law;
nymph;
larvae;
յաւերժ —, nymph;
—սունք լեռնայինք, oreads, mountain nymphs;
խօսիլ —, to betroth, to affiance.

Մահ, ու, ուան, ուց

death, decease, departure from this life;
massacre, slaughter, carnage, butchery;
plague;
— անասնոց, epizooty, murrain, rot;
—ունք, mortality;
արհաւիրք —ու, pangs, terrors of death;
վճիռ —ու, sentence, decree of death;
—ու չափ, mortally, to death;
at the cost of one's life;
մեղք —ու չափ, deadly or mortal sin;
այն հիւանդութիւն չէ ի —, that illness is not to death, not mortal, or fatal;
քեւ մազապուր եղէ ի —ուանէ, I owe you my life;
բնական, երջանիկ, փառաւոր, յաւերժական —, natural, happy, glorious, eternal death;
յանկարծական, անճողոպրելի, բռնական, տարաժամ, եղեռնական, աղետալի, ողբալի, ցաւագին, ամօթապարտ, խայտառակ —, sudden, certain, violent or unnatural, untimely, tragical, sad, deplorable, painful, shameful, ignominious death;
մերձ ի — լինել, to be dying, near one's last moment, to breathe one's last, to be at the point of death, at the last gasp;
ի դրունս —ու հասանել, to be at death's door;
հիւանդանալ ի —, to be deadly sick;
բնական —ուամբ մեռանել, to die a natural death;
ընդ —ուամբ արկանել, —ու պարտ առնել, to sentence, to condemn to death;
ի — մատնել, տալ ի —, —ու սպանանել, to deliver to death, to put to death;
երթալ ի —, to go in search of death;
to rush on death;
դիմագրաւ լինել, խիզախել ի —, to face, to dare death;
խնդրել — անձին, to desire, to wish for death;
երկնչել ի —ուանէ, to dread, to fear death;
—ու հասանել, to meet death;
խոցիլ առ ի —, to be mortally wounded;
զ—ու գան հարկանել, to beat to death;
—ու վախճանիլ, ճաշակել զ—, to die, to depart from this life;
ածել —ունս, to carry or bring death.

Վաւեր

cf. Վաւերական.

Վաւերութիւն, ութեան

cf. Վաւերականութիւն.

Փառօք

gloriously, with glory, pompously, splendidly;
ճշմարիտ, անարատ or անստգիւտ, անեղծ, անկապուտ, շքեղ, յաւերժական —, true, spotless, solid, real, great, imperishable glory;
սուտ, փախստական, սնոտի, կորստական —, false, fleeting, vain, perishable glory;
սիրել զփառս, to love glory;
փառս ստանալ, to acquire fame or glory;
փառաց ի փառս բարձրանալ, to be raised or exalted to the highest pitch of glory;
ընթանալ ի փառս, to be in a fair way the glory;
անկապուտ փառս անձին համարել, to put one's chief glory in;
ուղիղ փառս ունել, to be of an orthodox belief or profession, to have a catholic sense;
տալ փառս աստուծոյ, to glorify God, to give or render glory to God, to thank God;
վասն փառաց մեռանել, to die for glory;
անկանել փառօք, to fall gloriously;
յաւերժացուցանել զփառս իւր, to make one's glory eternal;
կնիք տալ փառաց, to put the seal to one's fame;
տենչալ փառաց, զակատիլ զհետ փառաց, to aim at glory, to pursue glory;
աղարտել զփառս իւր, to tarnish one's glory, to stain one's reputation;
աղօտացուցանել, նսեմացուցանել զփառս իւր, obscure, darken or efface one's glory;
անկանել ի փառաց, to abase, degrade or dishonour oneself;
առանց փառաց, inglorious;
փառաւորեալ փառօք, covered with glory, with laurels, renowned, famous;
շքեղապանծ փառօք, with extraordinary splendour;
փառս քեզ համարեսջիր, make it your aim and glory to;
տեսէք, մի գուցէ քակտեսջիք ի փառացդ, take care not to lose your renown;
անմահական փառս յաւելցէ քեզ այս, this will bring you immortal glory;
նսեմացեալ անհետանայր գոգցես եւ — նորա զոյգ ընդ բաղդին, his glory seemed to be eclipsed with his fortune;
ի փառս աստուծոյ, to the glory of God;
— հօր, the Gloria Patri;
— տեառն, — աստուծոյ, glory to God ! God be praised! thank God !
— քեզ, տէր, glory to Thee, o God;
— ի բարձունս աստուծոյ, glory to God in the highest;
որում միայնոյ վայելեն —, to Whom alone glory belongs.

Voir tout

adj.

ἕρημος desolatus Աւերեալ. եղծեալ. քանդեալ. անապատ. վերան, վիյրան, ավար, ավարէ, խարապ.

Տունդ իմ աւեր կայ, կամ աւեր է. (Անգ. ՟Ա. 4. 9։)

Աւեր երկիր խոպանացեալ։ Աւեր, անջուր, խոպանացեալ. (Երեմ. ՟Բ. 3։ ՟Ծ. 19։)

Ամենայն տեղի՝ աւեր եւ անապատ լիցի. (՟Գ. Մակ. ՟Գ. 19։)

s.

ἑρήμωσις, ἑρημία desolatio Աւերումն. քանդումն. կործանումն.

Մերձ է աւեր նորա. (Ղկ. ՟Ի՟Ա. 20։)

Մի՛ տեսանել նոցա զաւեր Սուրբ եկեղեցեացն։ Աւեր աշխարհին ձերոյ ձեօք շինի. (Եղիշ. ՟Է. ՟Ը։)

Հուսկ յետին աւեր տաճարին երուսաղէմի։ Յորում եղեւ հուսկ յետին աւերն. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Աւերն եւ կործանումն նորա քեզ ոչ երեւի. (Եփր. համաբ.։)

Որ եւ նոքին իսկ (բանքն) աւերի նշանակքն. (Ոսկ. ես.։)

Յենովսայ մինչեւ յաւեր աշտարակին. (Ոսկիփոր.։)

Եւ Աւերակ. վիրանէ.

Իբրեւ էր բանակն յաւերս քաղաքին զարեհաւանի. (Բուզ. ՟Դ. 58։)

ՅԱՒԵՐ ԴԱՐՁՈՒՑԱՆԵԼ. այսինքն Աւերել, կամ աւերակ անպատ կացուցանել. եբր. խարէպպա. թ. արապ էթմէք

Զքաղաքս քո յաւեր դարձուցից. (Եզեկ. ՟Լ՟Ե. 4։)

Զյոլով մասն աշխարհիս յաւեր դարձուցանէր. (Խոր ՟Բ. 73։)

ՅԱՒԵՐ ԴԱՌՆԱԼ, ԼԻՆԵԼ, ՄԱՏՆԻԼ. այսինքն Աւերիլ.

Եթէ եղիցին տունք բազումք, սակայն յաւեր դարձցին. (Ես. ՟Ե. 9։)

Զիա՛րդ եղեր յաւեր յանկարծակի. (Սղ. ՟Հ՟Բ. 19։)

Եղեն յաւեր եւ յանապատ. (Երեմ. ՟Խ՟Դ. 6։)

Եկեղեցիք մատնին յաւեր. (Փարպ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Այրացաւեր առնել

Անվաւեր

Անվաւերաբար

Անվաւերական

Անվաւերութիւն, ութեան

Աշխարհաւեր

Աւերած, ից, ոց

Աւերակ, աց

Աւերանք, նաց

Աւերեմ, եցի

Աւերուած

Աւերումն, ման

Երագաւեր

Կիսաւեր

Համայնաւեր

Յաւերժ

Սակաւերամ

Սակաւերեւեաց

Վաղաւեր

Վաւեր

Voir tout