to shine, to sparkle, to be resplendent;
to glitter.
ԱՐՏԱՓԱՅԼԵՄ ԱՐՏԱՓԱՅԼԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. φαιδρύνω, φαιδρόω splendidum vel nitidum reddo, exhilaro Ի դուրս փայլեցուցանել. պայծառ եւ երեւելի առնել.
Փայլատակունք է սաստ երկիւղին Աստուծոյ. ղայս յորժամ արտափայլէ ընդդէմ դիւացն, ցրուին. (Լմբ. սղ.։)
Զմարգարէութեանց նախագուշակումն արտափայլեալ լուսազարդեցեր. (Շար.։)
Զիւրն որակութիւն արտափայլեալ՝ զօրանայ. (Մագ. ՟Կ՟Ը։)
Աստուածայնով բարութեան գեղով զինքեանս արտափայլեցուցին. (Մաքս. եկեղ.։)
ԱՐՏԱՓԱՅԼԵՄ, եցի. չ. cf. ԱՐՏԱՓԱՅԼԻՄ