Other definitions containing this entry
Նշկահելն. արհամարհութիւն. ապստամբութիւն. շկահումն.
Մանաւանդ՝ անարգանք. անպատուութիւն. արհամարհութիւն. խայտառակութիւն. ամօթ. նախատինք. իբր ἁτιμία ignomina եւ այլն. րուսվայլըգ, րէզալէթ, պէտնամլըգ.
Արհամարհութիւն լինէր առաջին պատուիրանին վասն նորին տկարութեան եւ անշահութեան. (Եբր. ՟Է. 8։)
ἁθεωρισία. negligentia in spectando, ὐπεροψία despectus, despicientia. Անտես առնելն. անփոյթ առնել. անխնամութիւն. անհոգութիւն. արհամարհութիւն.
ἑξουθένημα, ἑξουδένωσις, μυκτηρισμός եւ այլն. abjectio, contemptus, subsannatio եւ այլն. րհամարհելն, իլն. արհամարհութիւն. անարգութիւն. անարգանք. ըստ յն. յոչինչ դնելն, կամ իլն. մերժումն. Տե՛ս Սղ. ՟Ի՟Ա 7։ ՟Ճ՟Ժ՟Ը. 22։ ՟Ճ՟Ի՟Բ 3. եւ 4։ Կամ Ստունգանումն, պատուիրանազուցթիւն.( ՟Գ. Թագ. ՟Ը 50։ Երեմ. ՟Ժ՟Բ 1։) Կամ Ունչս առնելն. եպերանք. այպանք. (Սղ. ՟Լ՟Դ 16։ Յոբ. ՟Լ՟Դ 7։ Նեեմ. ՟Դ 4։ Կամ Անտես առնելն. ՟Բ. Մակ. ՟Ե. 17. եւ այլն։)
ἕπαρσις, ὐπερηφανία, ὐπερηφάνεια , ὔβρις, ἁλαζωνία, φισιώσις, ὅγκος elatio, suberbia, arrogantia, jactantia, tumor, fastus. որ եւ ՀՊԱՐՏԱՆՔ. (լծ. յն. է՛բարսիս եւն). Հպարտն գոլ. հպարտանալն. ամբարտաւանութիւն, բարձրամտութիւն. պարծենալութիւն. փքացումն. խրոխտումն. յանձնապաստանութիւն. յանդգնութիւն. ամբարհաւաճութիւն. անկարգ սէր գերազանցութեան. փառասիրութիւն. ինքնահաւանութիւն, եւ արհամարհութիւն այլոց.
Այպնարարութեամբ արհամարհութիւն բանից. (Լմբ. ամովս.։)
Ոտնհարութիւն. արհամարհութիւն.
ἁφιλοχρηματία, ἁκτησία. contemptus divitiarum, inopia. Չունելն զսէր ընչից. արհամարհութիւն ընչից. անստացուածութիւն.
ἁγνωμοσύνη. ingratitudo. Անճանաչողութիւն երախտեաց. արհամարհութիւն. ապերախտութիւն.
ὐπερηφανία, ὔβρις, ἕπαρσις, ἁλαζονεία. superbia, fastus, elevatio, tumor, arrogantia, insolentia, jactantio, gloriatio Հպարտութիւն. անկարգ բաղձանք գերազանցելոյ զայլովք. ախտ բանսարկուին, եւ արմատ ամենայն մեղաց. որոյ ծնունդք են ամբարհաւաճութիւն, փքացումն, ինքնահաւանութիւն, եւ արհամարհութիւն այլոց, փառասիրութիւն, սնապարծութիւն, անհնազանդութիւն. եւ այլն. մազրուրլուգ. ֆօտուլլուգ. քիպր. թէքեպպիւր. ղուրուր. դաֆրա.
Սէր եւ յօժարութիւն անգոսնելոյ. արհամարհութիւն.
Ստասցի զանստացուածութիւն, եւ ընչից արհամարհութիւն. (Նիւս. սքանչ.։)
Բարիոք է ինքնարհամարհութիւն. (Ածաբ. աղք.։)
Զհեզութիւն եւ զինքնարհամարհութիւն ողջունել. (Լմբ. սղ.։)
Այպն առնէին զիս, եւ ոչ գիտէի։ Այնպէս այպն առնիցեն զձեզ։ Տառապեցուցանէին, եւ այպն առնէին։ Այպն առնէին զնովաւ, եւ հարկանէին։ Այպն արարեալ եւ այլն։ Մերձաւորքն իմ այպն առնէին, եւ ասէին. արդ ոչ եւս երկնչի մեռանել։ Զիս այպն առնէին՝ որ ըմպէին գինի։ Դառնութեամբ բանից իմոց արարից այպն զարհամարհութիւն. եւ այլն։
Իսկ Կրել վիշտ, զանարգութիւն, արհամարհութիւն, զպատիժ. եւ այլն. անխտիր հայի ի ՟ա. եւ ՟բ. նշ։
Բազում անգամ գիտէ սէրն զարհամարհութիւն ծնանել. (Լմբ. սղ.։)
Յետ մարմնականին ախտի վճարելոյ՝ ախտանամք օր ըստ օրէ իմանալեաւս՝ փոքու եւ մեծաւ։ Զի մի՛ կարծիցիմք ախտանալ յերկուց զմին, արհամարհութիւն կամ անգիտութիւն. (Շ. թղթ.։)
Խոստովանութեամբ զձեզ յարհամարհութիւն արկէ՛ք. (Կլիմաք.։)
ԱՆԱՐԳԱՆՔ որ եւ ԱՆԱՐԳՈՒԹԻՒՆ. ἁτιμία, ἁτιμασμός, ignominia. Անպատուութիւն. արհամարհութիւն. վատանունութիւն. նշաւակութիւն. ամօթ. այըպ, րուսվայլըգ, ըրզ նօգսանլըղը.
καταφρόνησις, καταφρόνημα, ὁλιγωρία contemptus, contemptio, negligebtia. Քամահելն. արհամարհանք. արհամարհութիւն. անարգանք. ապախտ առնելն.
Voir tout