Other definitions containing this entry
ՀԱՐԿԱՆՈՂ կամ ՀԱՐՈՂ. որ եւ ասի ՀԱՐԿԱՆԵԼԻ. տե՛ս ի վեր. Որ հարկանէ.
ՇՂԱՇ ՇՂԱՐՇ եւ ՇՂԱՇԱՏԵՌ. βύσσος byssus որպէս բեհեզ. Շար. վառ. տեռ. սինդոն. դաստառակ. գլխաշուք եւ ձորձ կամ արկանելի կանանց՝ կտաւի կամ բեհեզեայ. լաչակ .... (իսկ շալ, շէլիլ, ցփսի)
ՎԱՂԱՐ որ եւ ԲԷՂԱՐ. Բառ յն. կամ լտ. Արկանելի. գլխարկ. ծածկոյթ. ... (լծ. եւ Վեղար) կամ որպէս յն. ֆա՛լարռն. φάλαρον diadema. թագ, պսակ, խոյր արքունի.
Անկնիք ոսկի դիւրաւ ձեռնարկանելի է գողոց. (Բրս. մկրտ.։)
լծ. զգած. զգեստ. առագաստ. առագուցեալ. սփածանելի. ղենջակ. արկանելի զմարմնով հարեւանցի. ծածկոյթ միջաց կամ մասին մարմնոյ, որպէս ի բաղանիս. գոգնոց.
Առտնին արկանելի։ Առտնին եկեղեցի. (Ես. ՟Գ 22։ Հռ. ՟Ժ՟Զ 5։ կող. ՟Գ 15։ Փիլիմ. 12։)
Զարտնին արկանելիս, եւ զարտաքին խլատեռս զակոնացիս. (Ոսկ. ես.։)
որ եւ ասի ԿՐԿՆԱԿԻ. Կրկնեալ կամ երկրորդ զգեստ ի վերայ առաջնոյն. վերարկու. արկանելիք. քղամիդ. փիլոն. աղաբողոն, թիկնոց։
Արասջի՛ք ձեզ արկանելիս զքղանցաւորս, եւ ճամուկս դարձիւք. (Եփր. ել.։)
ἁναβολή amictus, pallium περίζωμα cingulum, cinctura. Վերարկու՝ իբրու զանձամբ տարածելի. թիկնոց. աղաբողոն. կրկնոց. արկանելի. սփածանելի. սինդոն
σημεῖον signum σκοπός scopus, meta. որպէս թէ Նիշ աւագ. նշանակ եդեալ յերեւելի տեղւոջ. նպատակ հարկանելի. եւ Գաւազան կամ այլ նշան արքունի.
Առեալ որդի նորա (կրօնաւոր) զփակեղն իւր՝ պատատեաց զերկու ձեռս իւր. (Վրք. հց. ՟Ե. (ուր ըստ հին թարգ. դնի դաստառակ. կամ անկարելի. թերեւս արկանելի)։)
Զգեցեալ զսեաւս ի զգեստից, եւ պատրաստեալ գլխոյ իւրում արկանելիս թխակերպս։ Հեր գլխոյ նորա թխակերպ. (Արծր. ՟Դ. 12։ ՟Ե. 11։)
Թօթափել զփոշի, զարկանելին, զտունկս, զտերեւս, եւ այլն։ Թօթափէ զձեռս իւր ի կաշառոց. (Ես. ՟Լ՟Գ. 15։)
(ի համ՝ դարձ, շուրջ պատօղ զմարմինն.) ἰμάτιον, περίβλημα , ἕνδυμα, ἑσθής, χιτών vestis, vestimentum, amictus եւ այլն. Զգեստ. պատմուճան. ագանելի. արկանելի. ծածկոյթ. եւ Ձորձ, եւ կապերտ. հագուստ, լաթ, եւ քուրջ, շոր.
Արկանելի ինչ զուսով. մանաւանդ վակաս.
Զամոնի զարկանելիսն պարաւանդեալ։
Զամոնի զարկանելիսն պարաւանդեալ։
Զփածանելին՝ որ ունէր զիւրեաւ, մերկանալ։ Իսկ նորա փածեալ զիւր արկանելին. (Վրք. հց. ձ։)
ἑξουδενόμενος, εὑτελέστερος, καταφρόνητος contemnendus, omnino despiciendus, vilissimus եւ այլն (իբր Ան՝ համարելի) Յոչինչ գրելի կամ գրեալ. ստգտանելի, ստգտանելի, ստգտեալ. ընդ վայր հարկանելի. խոտելի, խոտան. անարգ. ընկեցիկ. անպիտան. նուաստ. ցած. խոնարհ.
ԹԻԿՆԱՆՈՑ կամ ԹԻԿԱՆՈՑ կամ ԹԻԿՆՈՑ. Վերարկու (անթեւ). արկանելիք. զգեստ թիկանց. փիլոն.
Զամոնի թիկանոցն փաթադեալ ընդ պարանոցն. (Վրք. ոսկ. հին ձ. (իսկ նորն, եւ տպ. զարկանելիսն պարաւանդեալ)։)
զառ տնկին արկանելի, եւ զերեւելի (այսինքն զթափանցիկ կտաւ) լակոնացի. (Ես. ՟Գ. 22։)
ՀԱՐԿԱՆՈՂ կամ ՀԱՐՈՂ. որ եւ ասի ՀԱՐԿԱՆԵԼԻ. տե՛ս ի վեր. Որ հարկանէ.
ՇՂԱՇ ՇՂԱՐՇ եւ ՇՂԱՇԱՏԵՌ. βύσσος byssus որպէս բեհեզ. Շար. վառ. տեռ. սինդոն. դաստառակ. գլխաշուք եւ ձորձ կամ արկանելի կանանց՝ կտաւի կամ բեհեզեայ. լաչակ .... (իսկ շալ, շէլիլ, ցփսի)
σουδάριον ի լտ. sudarium. σημικίνθιον ի լտ. semicinctium. κάλυμμα velamen κίδαρις cidaris, pileus regius եւ այլն. վր. վարշամանգի. Թաշկինակ. դաստառակ, սրբիչ. կտաւ արկանելի զգլխով. խոյր. կիդար. ապարօշ. քօղ. եւ այլն.
περιβόλαιον, περιβολή, πρόβλημα , ἁναβολή indumentum, amictus, velamen եւ այլն. Ի վերայ արկանելի զգեստ. վերնազգեստ. թիկանոց. մեկնոց. հանդերձ. ծածկոյթ որպիսի եւ իցէ՝ իրօք կամ նմանութեամբ. հագուստ.
Զփածանելին՝ որ ունէր զիւրեաւ, մերկանալ։ Իսկ նորա փածեալ զիւր արկանելին. (Վրք. հց. ձ։)
Անկար պաստառ ինչ. (որ յայլ օրինակս գրի Դաստառակ կամ փակեղն. վասն որոյ թուի գրելի՝ Արկանելի. )
Արասջիք ձեզ արկանելիս քղանցաւորս եւ ճամուկս դարձիւք. (Եփր. օրին.։)
Յայտնել վարկանելի է՝ որպէս կանաչս, զմանկականութիւնն եւ զաճողականութիւնն. (Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Ե։)
Գերագոյնն զարդ որպէս թաքնութեան նախակարգաբար հպեալ՝ թաքնութեամբ վարկանելի է քահանայապետել երկրորդին։ Աստուածայինն թաքնութիւն գերագոյն էութեամբ քան զամենեսեան արտաքս է համբարձեալ։ Զգերագոյնն քան զմեզ թաքնութիւն լռութեամբ պատուեցաք։ Նոյն Աստուծոյ թաքնութիւնն թէ զի՛նչ երբէք իցէ, ոչ ոք ետես, եւ ոչ տեսցէ. (Դիոն.։)
Զառիւծոյն (կերպարան ի հրեշտակս) ցուցանել վարկանելի է զիշխանութիւնն, եւ զուժգնութիւն, եւ զկրմղութիւն. (Դիոն. երկն.։)
Եւ երկոքին պատճառք անուանակոչութեանց պատկանաբար (գոլ) վարկանելի է։ Որ ինչ ընդ երկնաւս՝ պատկանաբար պիտենան։ Յաւելում պատկանաբար գրել քեզ. (Արծր. ՟Ա. 8։ ՟Դ. 3. 11։ .)
ՎԱՐԿՊԱՐԱԶԻ. ա. πανεργός quod est praeter susceptum opus, accessivus, levis. Ումպէտ. թեթեւ. դիւրին. ոչինչ. յետին. երկրորդական. ոչ մեծ ինչ վարկանելի. անշուք.
Ոչ էին լոկ մարդիկ նուաստ եւ ընկեցիկ, որ ի դէպ էր զասացեալսն ապականել, եւ անվարկանելի առնել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39.) յն. παραλογίζομαι. minus supputo, male ratiocinor.
Ընդ վայր հարկանելի. անարգ. խոտան. չնչին. անպիտան.
(Վերինքն) որպէս թաքնութեան նախակարգաբար հպեալ՝ թաքնութեամբ վարկանելի է քահանայապետել երկրորդին. (Դիոն. երկն.։)
Արկանելիք զառաջեաւ. սփածանելի, ծածկոյթ.
Յայտնել վարկանելի է՝ որպէս կանաչս, զմանկականութիւնն եւ զաճողականութիւնն. (Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Ե։)
Հոգաբարձականութիւնն, եւ իշխանականութիւնն։ Իսկ չգաւազանսն (հրեշտակաց՝ իմա՛) զթագաւորութիւնն եւ զիշխանականութիւնն, եւ ուղղութեամբ զամենայն անցուցանելն։ Զառիւծոյն (կերպարան) ցուցանել վարկանելի է զիշխանութիւնն եւ զուժգնութիւն. (Դիոն. երկն.։)
Թափիչք երկրի ոչ կարեն այնպէս սպիտակացուցանել։ Լուացին զարկանելիս իւրեանց, եւ սպիտակացուցին արեամբ գառինն. (Մրկ. ՟Թ. 3։ Յայտ. ՟Է. 14։)
յայտնել վարկանելի է՝ կա՛մ որպէս սպիտակս զլուսատեսակութիւնն, կամ որպէսխարտեաշս՝ զոսկետեսակութիւնն. (Դիոն. երկն.։)
Զփիլոնն թողի ի տրովադա. վիռն է փիլոնն արկանելի հանդերձ. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
ՇՂԱՇ ՇՂԱՐՇ եւ ՇՂԱՇԱՏԵՌ. βύσσος byssus որպէս բեհեզ. Շար. վառ. տեռ. սինդոն. դաստառակ. գլխաշուք եւ ձորձ կամ արկանելի կանանց՝ կտաւի կամ բեհեզեայ. լաչակ .... (իսկ շալ, շէլիլ, ցփսի)
Զարկանելիս զգեստու արարչին ծնողի՝ ի շուք պատկառանաց պարտաւորի մեղօք եւայի։ (Իւղն օծութեան) ճառագայթ շնորհաց, շուք մերոց դիմաց, նկարագրութիւն երեսաց։ Զշուք շնորհին յիսուսի պատկեր իւր կերպաւորեաց. (Նար. խչ. եւ Նար. ՟Լ՟Գ. եւ Նար. մծբ. (որք հային ի յաջորդ նշ)։)
χρεία, χρῆμα, χρῆσις , ἁσχολία necessitas, indigentia, negotium, sus, vacatio τὸ χρείσιμον, δέοντα utile, debita, necessaria. Որ ինչ պիտի կամ պիտոյ լինի, պիտանի գտանի իրք կարեւորք կենաց. եւ ի կիր արկանելիք կարիք. տես եւ ՊԻՏՈՅՔ. Պիտանաւորութիւն, պետք եղած բանը, պիտոյքը.
Զփիլոնն թողի ի տրովադա. վիռն է փիլոնն արկանելի հանդերձ. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
ՕԹՈՑ. ἰμάτιον ἁμπεχόνη, ἑσθής cultus corporis vestitus, vestis. Ծածկոյթ ո՛րպիսի եւ է. արկանելի. վերարկու. ձորձ. զգեստ. հանդերձ. կրակոց.
(Զսարայ) պահեաց անպախ եւ անընդհարկանելի (յն. մի բառ)։ Անքակ եւ անպախ եւ առանց հատանելոյ կապ։ Զարմացեալ ընդ գեղեցկութիւն արդարեւ ճշմարիտն կուսի, եւ անշաղախ, եւ անպախ. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին. ՟Բ. 4։ ՟Դ. 111։)
ԶԳԵՍՏ ἕνδυμα, ἕνδυσις , ἰμάτιον, ἁμφίασις indumentum, vestis, amictus στολή stola եւ այլն. գրի եւ ՍԳԵՍՏ. (լծ. եւ յն. Սքեմ, ըսքեմ σχῆμα habitus ). Որ ինչ եւ զգեցեալ լինի, կամ արկեալ զանձամբ. զգենլիք, ագանելիք, արկանելիք. հանդերձ. ձորձ. պատմուճան. հագուստ, լաթ, շոր.
Voir tout