Other definitions containing this entry
ՎԱՒԵՐ, մանաւանդ ՎԱՒԵՐԱԿԱՆ. δεκτός acceptabilis κυριότερος dignior. (լծ. պ. պաւէր, հաւատ, հաւատալի. պաւէր գէրտէն, հաւատալ. եւ յն. վէվէօս. լտ. վալիտուս, հաստատուն. զօրեղ). Արժանահաւատ. ընդունելի. հաւատարիմ. հաւաստի. պատուական. տիրագոյն. ստոյգ.
Եւ որ ոչ հաւատայ բանիցն Աստուծոյ, կամ արժանահաւատ բանի. թերահաւատ. երկմիտ. չհաւտացօղ. ինանմայան. ի թիգատսըզ. ἅπιστων իք. ἁπιστούσα. non credens, incredulus, diffidens. կամ բայիւ non credo, diffido, որ եւ անհաւատանալ.
իբր անհաւատալի. անհնարին. դժուարին, երկբայելի. ոչ արժանահաւատ. ἅπιστον. incredibile. ինանըլմազ.
ἅκυρος, irritus, οὑκ ἁξιόπιστος, fide non dignus, ἁβέβαιος, inconstans, invalidus, παραλειπτέον, rejiciendum. Ապախտ. ընդունայն. ոչ արժանահաւատ. անհաստատ. անոյժ. անզօր. տկար. անընդունելի. ոչինչ. մերժելի. ի դերեւ ելեալ. (լծ. պ. պավեր, հաւատալի). պադալ, գարարսըզ, գուվվէթսիզ.
σαφής certus, manifestus, perspicuus ἁκριβής accuratus, diligens, exploratus, requisitus. (ի ձայնիցս Աստի, հաստատ. յստակ. եւ հա՛. այո. հաւանելի. հաւատալի, եւ այլն) Ճշգրիտ. ստոյգ. հաստատուն. քաջայայտ. աներկբայ. արժանահաւատ. անվրէպ. ճիշդ. անաչառ.
Թէ եւ զանձնէ իւրմէ վկայիցէ, հաւատալի է (այսինքն արժանահաւատ). (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 15։)
ՀԱՒԱՏՈՅ իբր արժանահաւատ. πιστός credibilis. հաւատալու արժանշ հաւատալու բան ըստ յն. եւ լտ. հաւատալի կամ հաւատարիմ չ
ՀԱՍՏԱՏՈՒՆ. ἁληθής, ἁκριβής, πιστός verus, constans, fidelis. Հաւաստի. ստոյգ. ճշմարիտ. անտարակուսելի. արժանահաւատ. բարի. հաւատարիմ (բան, եւ անձն).
πιστός fidelis, fidus. Մտերիմ ի հաւատս առաջի աստուծոյ, կամ մարդկան. արժանահաւատ. իրաւամբք եւ յապահովի հաւատալի. հաւաստի. վստահելի. ընդունելի. եբր. էմուն, նէէման. թ. էմին.
ՎԱՒԵՐ, մանաւանդ ՎԱՒԵՐԱԿԱՆ. δεκτός acceptabilis κυριότερος dignior. (լծ. պ. պաւէր, հաւատ, հաւատալի. պաւէր գէրտէն, հաւատալ. եւ յն. վէվէօս. լտ. վալիտուս, հաստատուն. զօրեղ). Արժանահաւատ. ընդունելի. հաւատարիմ. հաւաստի. պատուական. տիրագոյն. ստոյգ.
ԱՐԺԱՆԱՊԱՐՏ. Իրաւամբք արժանի դատեալ. արժանի կամ արժանաւոր. քաջայարմար. արժանահաւատ. ἁξιόχρεως vere dignus, idoneus
εὑπαράδεκτος, εὑπαράδοκος facile acceptabilis. որ եւ ՔԱՋԸՆԿԱԼ. Դիւրընկալ. հեշտընկալ. արժանահաւատ.
Բանն քաջընդունելզի լիցի։ Քաջընդունելի առնէ զբանն։ Արժանահաւատ գտայց, եւ քաջընդունելի ձեզ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)
ԱՐԺԱՆԱՀԱՒԱՏ ԱՐԺԱՆԱՀԱՒԱՏԱԼԻ ἁξιόπτιστος fide dignus, qui fidem meretur Արժանի հաւատալոյ. հաւատարիմ. ընդունելութեան արժանի.
Ո՛չ ես վկայ արժանահաւատ։ արժանահաւատ ձեզ լինել թուիմ։ Արժանահաւատ առնել զանձն, կամ զվարդապետութիւնն։ Եթէ զգոյն ի չգոյից ած յառաջ, արժանահաւատ թերեւս է. (Ոսկ. յհ. ստէպ։)
Ապա դարձեալ արիստակէս արժանահաւատ բանիւ. (Խոր. ՟Բ 87։)
Արժանահաւատ քննութեամբ այսպէս ծանիցուք. (Սկեւռ. յար.։)
Սոքա յոյժ արժանահաւատալիք են։ Վկայ արժանահաւատալի։ Արժանահաւատալի առնել զբանն. (Ոսկ. յհ.։)
Ի նոյն ինքն յամենեցունց Աստուծոյ գործոցն, որ արժանահաւատալին է. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ.)
Զնոյն ինքն զքարոզին զարժանահաւատալին. (Նիւս. կազմ.։)
Արժանաւորագոյն բանի (այսինքն արժանահաւատ քան զբան) զառ ի գործոցն ցուցումն լինել ասէր. (Կիւրղ. գանձ.։)
πειθανίστερος . Առաւել հաւանելի, կամ արժանահաւատ ընտրելագոյն։
ՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԻՒՆ. πίστις fides. Հաւատք. եւ Արժանահաւատութիւն. յարգ ընծայելի հաւատարիմ անձին կամ հաւաստի բանից. Տե՛ս (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Զ. 23։ ՟Ա. Մնաց. ՟Թ. 22. 26. 31։ ՟Բ. Մնաց. ՟Լ՟Ա. 15։ Նեեմ. ՟Թ. 38։ Երեմ. ՟Ի՟Ը. 9։ Ովս. ՟Ե. 9։)
Ստոյգ եւ հաւատարիմ գրութիւն՝ արժանահաւատ.
ἁξιοπιστότερος. fide dignior. Առաւել կամ կարի արժանահաւատ.
Առ ի թշնամեացն վկայութիւնք արժանահաւատարմագոյն. (Բրս. ծն.։)
Voir tout