Other definitions containing this entry
Զաստուածաբարձ տունկս զայս եւ զպտղեղ. (Վրդն. սղ.։)
Զաստուածաբարբառ տաւիղն հարկանելով դաւիթ. (Պիսիդ.։)
Իսկ ի սերկեան աւուրս աստուածաբար կամաւոր գայ ի չարչարանս. (Ճշ.։)
Ընդդէմ գումարի վասն մեր որպէս մարդ, եւ յաղթէ աստուածաբար։
Իբրեւ արարիչ. Աստուածաբար.
Աստուածաբար եւ զօրեղապէս կարող էր զամենայն ինչ առ ի բարին մեր տնտեսել եւ հրաշագործել. (Ոսկիփոր.։)
Ամենայն նորա են՝ ե՛ւ աստուածաբարքն, ե՛ւ մարդկաբարքն. (Պրպմ.։)
Ոչ թողու զմեղս աստուածաբար, այլ ինքն (կամ յինքն) բառնայ մարդկապէս. (Իգն.։)
Տօնեսցուք մի՛ աշխարհապէս, այլ աստուածաբար. (Ածաբ. ծն.։ Սիսիան.։)
Այս գալուստ նուաստապէս եւ փրկչաբար. իսկ երկրորդն փառաւորապէս եւ աստուածաբար. (Բրս. ղկ.։)
Զչորեքօրեայ զմեռեալն ... կոչեցեր ի թաղմանէ։ Աստուածաբար կոչեաց զմեռեալ չորեքօրեայն ի թաղմանէ։ Գտին կենդանացեալ զչորեքօրեայ զմեռեալն. (Շար.։)
Որպէս Աստուած. ըստ որում Աստուած. աստուածային զօրութեամբ կամ օրինակաւ. իբրեւ Աստուած. cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՐ.
Զաստուածաբարձեալ ունի կամ կրէ յինքեան.
Զաստուածաբարձն մարիամ։ Զաստուածաբարձի ծերոյն զսիմէոնի արդարոյն. (Տօնակ.։) (Հ. կիլիկ.։)
Աստուածաբարձ խաչ, կամ խաչափայտ, կամ տունկ. (Շ. բարձր.։ Հ. կիլիկ.։ Վրդն. սղ.։)
Տօնեսցո՛ւք, մի՛ աշխարհապէս, այլ աստուածաբար. մի՛ երկրաւորօրէն, այլ գերաշխարհիկ. (Ածաբ. ծն.։)
Կեալ չարաչար եւ անաստուածաբար. (Ածաբ. ծն.։)
Անաստուածաբար ձօնեալ մոլէին. (Նար. ԽԸ։)
Անաստուածաբար սուտ վկայութիւն տան. (Երզն. խրատ.։)
Զձիոյն աստուածաբանէ աստուած առ յովբ. (Քեր. քերթ.) իմա՛, աստուածաբար կամ բարձրագոյնս ճառէ, տիրաբանէ։
Զոր եւ աստուածաբարբառ տաւիղն հարկանելով դւիթ. (Պիսիդ.։)
Աստուածաբարբառ պատգամք, կամ հրաման, ձայն, վրդապետութիւն. (Ագաթ.։) (Կորիւն.։) (Վեցօր. Երզն. լուս.։) (Ոսկ. լուս.։) (Լծ. կոչ.։)
Արագահասութեամբ աստուածաբար երեւելովն. (Ճ. ՟Գ.։)
Իբր աստուածարեալ. իբրու Աստուած համարելով. աստուածաբար.
Ոչ երեք սկզբունք բաժանեալք բազմաստուածաբար ընկալեալ լիցի. (Առ որս. ՟Զ։)
θεαρχικῶς. Տիրապէս աստուածաբար։
Voir tout