Other definitions containing this entry
Արտադրել զքահանայապետութեան որոշմունս, կամ զաստուածաբանական տպաւորութիւնս. (Դիոն.։)
Երկատութիւն բնաբանականին եւ աստուածաբանականին բազմախիտ է, եւ մեծի լսողութեան պէտս ունի ... է՛ եւ այլ բազմախիտ երկատութիւն, որք ի խորագոյն իրողութիւնսն ասասցին. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։) իմա՛, հոծեալ բազմապատիկ մասամբք։
Նիւթաւորք գոն, որպէս փայտ, քար, եւ այլք ամենայն ի տեսանելեաց։ Ոչ գոյ կարողութիւն նիւթաւո՛ր իմանալ զհոգի։ Ուսումնականն նիւթաւոր է որպէս բնաբանականն, եւ աննիւթ որպէս աստուածաբանականն. (Սահմ. ՟Ժ՟Զ։)
Յաստուածաբանականսն տպաւորութիւնս զտիրագոյնս ստորասացելոյն աստուածաբանութեան օրհնաբանեցաք. (Դիոն. ածայ.։)
Վերագրէ յիւրում աստուածաբանական մատենին. (Ճ. ՟Ա.։)
Յաղագս էի.. . փոխանցելի է մեզ այժմյարդարեւ գոյ՛ն արդարեւ էին Աստուածաբանականն գոյանունութիւն։ Փոխանցելի է մեզ այժմ իմիջին զարդ երկնայնոցն իմացութեանց. (Դիոն. ածայ. եւ Դիոն. երկն.։)
Դոմետիկոսք՝ որք են հաւատադիրք, որք զարտաքնոցն աստուածաբանականութիւնսն ուսանին. (Մխ. դտ.։)
Ամենայն սրբազան եւ սրբագրեալ գիր։ Սրբագրեցելովք եւ աստուածաբանականօք գրովք պարգեւեցան մեզ։ Ի ձեռն պաշտօնէիցն՝ սրբագրեցելոցն գրոց լինին ընթերցմունք. (Դիոն. եկեղ.։)
Մկրտութիւն է սկիզբն բարեպաշտիկ պատուիրանաց նորա։ Ըստ բարեպաշտիկ աւանդութեանս մերոյ։ Բարեպաշտիկ ասացեալս ասեմք զայսոսիկ, որքան ինչ աստուածաբանականօք գրովք պարգեւեցան մեզ. (Դիոն. եկեղ.։)
Իմաստասիրութիւն բաժանի ի բնաբանականն, եւ յուսումնականն, եւ յաստուածաբանականն։ Բնաբանականն զառաջինն կալաւ դաս՝ որպէս ամենեւիմբ նիւթական. (Սահմ. ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Զ։)
Ամբառնալ ի բնաաբանականէն յաստուածաբանականն. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
Յաստուածաբանականսն տպաւորութիւնս զտիրագոյնս ստորասացելոյն աստուածաբանութեան օրհնաբանեցաք. (Դիոն. ածայ.։)
Սրբոյն յռեթէոսի յաղագս աստուածաբանականաց տարրութեանց։ Ըստ աստուածաբանականացն նորա տարրութեանց։ Զայս ինչ ասէ յաղագս յիսուսի ի ժողովեալսն իւր աստուածաբանականսն տարրութիւնս. (Դիոն. ածայ.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ. որպէս Աստուածաբանական, կամ ընդունարան բանիցն Ատուածոյ.
Զնոյնն ասել աստուածաբանական արտաճառութեամբք ըստ պատշաճն պիտոյից. (Դիոն. թղթ.։)
Տեսականն (իմաստասիրութիւն) բաժանի ի բնաբանական, եւ յուսըմնականն, եւ յաստուածաբանականն։ Ասեն, թէ ուսումնականն ոչ է մասն իմաստասիրութեան, որպէս եւ պղատոն կարծէ, այլ՝ նախակրթութիւն ինչ։ Ուսումնականն զմիջինն կալաւ դասաւորութիւն, այսինքն ի մէջ բնաբանականին եւ աստուածաբանականին. (Սահմ. ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Զ։)
Ամենայն սրբազան եւ սրբագրեալ գիր։ Սրբագրեցելովք եւ աստուածաբանականօք գրովք պարգեւեցան մեզ։ Ի ձեռն պաշտօնէիցն՝ սրբագրեցելոցն գրոց լինին ընթերցմունք. (Դիոն. եկեղ.։)
Աստուածաբանական նախադրութեամբ մեծն յովհաննէս կարգեաց ասելով. (ի սկզբանէ էր բանն. Ճ. ՟Է.։)
Աստուածաբանական Մովսէս պատմէ կադաւ. (Նախերգ. փիլ.։)
Յայսց թուոց զխորանն՝ Աստուածաբանական ասէ կառուցանել։ Այլ ո՛վ տէր աստուածաբանակ։ Ո՛վ աստուածաբանակ. (Փիլ. ել. ստէպ։)
Աստուածաբանեալ գիրք. որպէս աստուածաբանական. (Հ=Յ. մայ. ՟Ժ.։)
Զնոյնն ասել աստուածաբանական արտաճառութեամբք ըստ պատշաճն պիտոյից. (Դիոն. թղթ.։)
Աստուածաբանականն ատենախօսութեամբ. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)
Յաղագս էի. Փոխանցելի է մեզ այժմ յարդարեւ գոյն արդարեւ էին աստուածաբանականն գոյանունութիւն. (Դիոն. ածայ.։)
Քաջաժուժկալութեամբ աստուածաբանականն օրհներգութեանց. (Մաքս. եկեղ.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆԱԿԱՆՆ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ Իբր Աստուածաբանութիւն. եւ Դիցաբանութիւն.
Որք զարտաքնոցն աստուածաբանականութիւսն ուսանին, եւ եկեղեցականօքն վարժին. (Մխ. դտ.։)
Յաղագս Էի։ Փոխանցելի է մեզ այժմ յարդարեւ գոյ՛ն արդարեւ էին աստուածաբանականն գոյանունութիւն. (Դիոն. ածայ.։ )
Որք ի բնականէն յաստուածաբանականն ամբառնան. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
Դառնայր յարդարեւն Աստուծոյ։ Երիցս միակի՝ արդարեւ էին։ Փոխանցելի է մեզ այժմ յարդարեւ գոյ՛ն արդարեւ էին աստուածաբանական գոյանունութիւն. (Դիոն.։)
Իմաստասիրութիւն բաժանի ի տեսականն եւ ի գործնականն. եւ դարձեալ տեսականն բաժանի ի բնաբանականն, եւ յուսումնականն, եւ յաստուածաբանականնն։ Յաղագս գործնականին, որ ընդ դիմաբաժանի գործնականումն. (Սահմ. ՟Ա։)
Voir tout