adj.

who acts virtuously or bravely;
virtuous;
courageous.

adj.

Ուր իցէ գործ առաքինի. եւ Առաքինական.

Առաքինագործ աշխատութեամբ երթալ անդր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39։)

Որովայնամոլութիւն խափանեալ՝ տեսութիւն ծնաւ առաքինագործ. (Նեղոս. յն. գործնական։)