cf. Անուանադրութիւն.
cf. ԱՆՈՒԱՆԱԴՐՈՒԹԻՒՆ.
Դրականապէս անունադրութեամբ։ Քրիստոսական անունադրութեան. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. կուս.։)
Մաղաքիաս հրեշտակ էր ե՛ւ տեսլեամբ ե՛ւ անունադրութեամբ։ Անունադրութիւնք գարշելեացն. (Սագ. ՟Ա. եւ ՟Բ. եւ ՟Թ։)
Զանուանադրութիւն գրոց (ի վերայ գազանաց) բարուց իմանալ, եւ ոչ էութեան. (Լմբ. սղ.։)
Ի տախտակի տպաւորեալ անունադրութեան (յհ. մկ). (Գանձրն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անունադրութիւն | անունադրութիւնք |
accusatif | անունադրութիւն | անունադրութիւնս |
génitif | անունադրութեան | անունադրութեանց |
locatif | անունադրութեան | անունադրութիւնս |
datif | անունադրութեան | անունադրութեանց |
ablatif | անունադրութենէ | անունադրութեանց |
instrumental | անունադրութեամբ | անունադրութեամբք |