Անհնազանդելի

adj.

ἁδάμαστος. indomitus. Աննուաճելի. անընկճելի.

Զաւակ անհնազանդելի. (Պտմ. աղեքս.։)

Իսկ վկայն անխոնարհելի եւ անհնազանդելի. (Բրս. գորդ.։)