fall, tumble;
overthrow, ruin, subversion;
degradation;
cadence;
վերստին —, second fall;
relapse.
Անկանիլն, ըստ ամենայն նշ. իբր կործանումն. վայրաբերումն. զրկումն, վրիպումն, մահ, պատահումն եւ այլն.
Յարուցին ի գլորմանէ զանկումն ամենայնի երկրի. (Ագաթ.։)
Ահա անկումն անհնարին. (Պիտ.։)
Զանկմունսն Երիքովի պարսպացն. (Փարպ.։)
Առաջի անկմամբ. (Յհ. կթ.։)
Անկումն կաթողիկոսին (յաթոռոյ)։ Սուգ առեալ վասն անկման փեսային. (Յհ. կթ.։)
Բազմաց անկումն մեծամեծաց (ի ճակատու). (Խոր. Բ. 82։)
Հիւանդութեանց ի վերայ անկումն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի ճշմարտութենէն ի բանն անկումն. (Բրս. ծն.։)
Արտաքս անկումն. իբր ի դուրս բերումն, յաւելուած. (Արշ. ԺԳ։)
ԱՆԿՈՒՄՆ կամ ԱՆԳՈՒՄՆ. որպէս անկիւն, ըստ յն.
Շարժին ըստ սո՛ւր անգմանցն։ Ներքուստ ի վեր բերեն ըստ սո՛ւր անգմանցն. (Արիստ. աշխ.։)
ՅԱՆԿՈՒՄՆ, կամ ՅԱՆԳՈՒՄՆ, յանգման. որպէս ի յանգումն, ցկատարած, ի վախճանի. յաւարտ.
Ի սկզբանցն մինչեւ յանկումն գալ կենցաղոյս. (Պիտ.։)
Յանգումն բերեալ՝ տեսանէ զամենայն ի բարիս աւարտեալ. (Մագ. Ե։)
Աստանօր յանգման գրոցս կարգեաց զյաղագս ունելոյն բան. (Անյաղթ ստորոգ.։)
ԱՆԿՈՒՄՆ. որպէս անկուած. գործած.
Բաբիլոնացւոց անկմամբ ոսկեղէն թել ճեղանակ. (Պտմ. աղեքս.։)
ԱՆԿՈՒՄՆ կամ ԱՆԳՈՒՄՆ. որպէս անկիւն, ըստ յն.
Շարժին ըստ սո՛ւր անգմանցն։ Ներքուստ ի վեր բերեն ըստ սո՛ւր անգմանցն. (Արիստ. աշխ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անկումն | անկմունք |
| accusatif | անկումն | անկմունս |
| génitif | անկման | անկմանց |
| locatif | անկման | անկմունս |
| datif | անկման | անկմանց |
| ablatif | անկմանէ | անկմանց |
| instrumental | անկմամբ | անկմամբք |