adj.

որ եւ ԱՆԲԵՐԵԼԻ. ἁφόρητος. intolerabilis. Որում չկերէ ոք ըմբերել՝ համբերել. անհանդուրժելի. անտանելի. չի քաշուելու. չէքիլմէզ.

Ո՛րպէս անըմբերելի է տանջանացն տեսիլ. (Բրս. ՟խ. մկ.։)

Ի զօրուն անըմբերելի էր. (Փիլ. լիւս.։)

Ցաւք անըմբերելի. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)

Անըմբերելի կիրք, կամ վտանգ, ծառայութիւն, ահ կոծ, տանջանք. (Պիտ.։ Արշ.։ Անան. եկեղ.։ Խոսր.։) (Բենիկ.։)

Անըմբերելեացդ պատուհասից. (Նար. ՟Ը։)

Եւ, եւ անհամբեր. սապըրսըզ.

Անըմբերելի միտք. (Ճ. ՟Ա.։)