cf. ՅԱՆԿՈՒՄՆ.
Ենթակէտն ո՛չ անգման ունի զօրութիւն. (Երզն. քեր.։)
ՅԱՆԿՈՒՄՆ, կամ ՅԱՆԳՈՒՄՆ, յանգման. որպէս ի յանգումն, ցկատարած, ի վախճանի. յաւարտ.
Ի սկզբանցն մինչեւ յանկումն գալ կենցաղոյս. (Պիտ.։)
Յանգումն բերեալ՝ տեսանէ զամենայն ի բարիս աւարտեալ. (Մագ. Ե։)
Աստանօր յանգման գրոցս կարգեաց զյաղագս ունելոյն բան. (Անյաղթ ստորոգ.։)
ԱՆԳՈՒՄՆ, cf. ԱՆԿՈՒՄՆ.
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անգումն | անգմունք |
| accusatif | անգումն | անգմունս |
| génitif | անգման | անգմանց |
| locatif | անգման | անգմունս |
| datif | անգման | անգմանց |
| ablatif | անգմանէ | անգմանց |
| instrumental | անգմամբ | անգմամբք |